فیلم خوراکی در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﻣﻮاد ﻏﺬاﯾﯽ ﮐﺎرﺑﺮد دارد، زﯾﺴﺖﮐﺎﻓﺖ هست ﯾﻌﻨﯽ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ﺗﺠﺰﯾﻪ ﺷﺪن ﺑﻪ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﺳﺎده ﺳﺎزﻧﺪه ﺑﻪ وﺳﯿﻠﻪ ﻣﻮﺟﻮدات ذرهﺑﯿﻨﯽ و رﯾﺰ زﻧﺪهﻫﺎی ﺧﺎک را داراست.
ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﯾﮕﺮ، ﺑﺎ ﭼﺮﺧﻪﻫﺎی زﯾﺴﺘﯽ ﻃﺒﯿﻌﯽ وا ﭘﺎﺷﯿﺪه ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ و فیلم خوراکی در اﺛﺮ ﮔﺴﺘﺮدن ﻣﺤﻠﻮلﻫﺎی ﻓﯿﻠﻢﺳﺎز روی ﯾﮏ ﺳﻄﺢ و ﺧﺸﮏ ﮐﺮدن آن ﭘﺪﯾﺪ ﻣﯽآﯾﺪ. اﻣﺮوزه، در بستهبندی ﻣﻮادﻏﺬاﯾﯽ، فیلم خوراکی ﺑﻪ ﻃﻮر روزاﻓﺰون ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﻓﯿﻠﻢﻫﺎی ﭘﻠﯿﻤﺮی ﺳﻨﺘﺰی میشود.
ﻧﺸﺎﺳﺘﻪ و ﻣﺸﺘﻘﺎت آن، ﺳﻠﻮﻟﺰ و ﻣﺸﺘﻘﺎت آن، آﻟﮋﯾﻨﺎت، ﭘﮑﺘﯿﻦ، ﮐﯿﺘﻮزان، ﮐﺎراﮔﯿﻨﺎﻧﮑﻼژن، ژﻻﺗﯿﻦ، ﮔﻠﻮﺗﻦﮔﻨﺪم، زﺋﯿﻦ ذرت، ﭘﺮوﺗﺌﯿﻦﻫﺎی ﻣﯿﻮﻓﯿﺒﺮﯾﻠﯽ ﮔﻮﺷﺖ، ﭘﺮوﺗﺌﯿﻦﻫﺎی ﺳﻮﯾﺎ، ﭘﺮوﺗﺌﯿﻦﻫﺎی ﺷﯿﺮ، ﭘﺮوﺗﺌﯿﻦ ﺑﺎدام زﻣﯿﻨﯽ و ﭘﺮوﺗﺌﯿﻦ ﭘﻨﺒﻪ داﻧﻪ از ﻣﻬﻢﺗﺮﯾﻦ ﻣﻮاد ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده در ﺗﻬﯿﻪ ﻓﯿﻠﻢﻫﺎی ﺧﻮراﮐﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
ﮐﺎراژﯾﻨﺎن، ﭘﻠﯽﺳﺎﮐﺎرﯾﺪی است که از ﺧﺰه اﯾﺮﻟﻨﺪی ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﯽآﯾﺪ. ای ﻧﭙﻠﯽ ﺳﺎﮐﺎرﯾﺪ دارای وزن ﻣﻮﻟﮑﻮﻟﯽ ﺑﺎﻻ ﺑﻮده و واﺣﺪﻫﺎی ﺗﮑﺮارﺷﻮﻧﺪه آن را ﮔﺎﻻﮐﺘﻮز ۳ و۶ ان ﻫﯿﺪروﮔﺎﻻﮐﺘﻮز ﺳﻮﻟﻔﺎﺗﻪ و ﯾﺎ ﻏﯿﺮﺳﻮﻟﻔﺎﺗﻪ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯽدﻫﺪ.
ﺳﻪ ﻧﻮع اﺻﻠﯽ ﮐﺎراژﯾﻨﺎن شامل کاﭘﺎ، اﯾﻮﺗﺎ و ﻻﻣﺒﺪا است. ﮐﺎﭘﺎﮐﺎراژﯾﻨﺎن ﺑﺎ وزن ﻣﻮﻟﮑﻮﻟﯽ ﺑﯿﻦ ۴۱۱ ﺗﺎ۵۱۱ ﮐﯿﻠﻮ داﻟﺘﻮن اﺳﺘﺨﺮاج میشود.
ﻧﻮع ﮐﺎﭘﺎ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﺗﺸﮑﯿﻞ ژل ﻣﺤﮑﻢ را داﺷﺘﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ درﺻﻨﻌﺖ ﻏﺬا ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ژلدﻫﻨﺪه و ﭘﺎﯾﺪارﮐﻨﻨﺪه ﺑﮑﺎر میرود.
ﭘﻮﺷﺶ ﻣﺤﺼﻮﻻت ﻏﺬاﯾﯽ ﺑﺎ ﻓﯿﻠﻢﻫﺎ و ﭘﻮﺷﺶﻫﺎی ﺧﻮراﮐﯽ، آنﻫﺎ را از ﻣﺰاﯾﺎی ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن از ﻧﻘﻄﻪ ﻧﻈﺮ ﺟﻨﺒﻪﻫﺎی سلامت بخشی، ﺣﺴﯽ و اﻗﺘﺼﺎدی ﺑﺮﺧﻮردار ﻣﯽﺳﺎزد.
ﺑﻪ ﺳﺒﺐ زﯾﺴﺖ ﮐﺎﻓﺖ ﺑﻮدن، ﺑﺮﺧﻼف ﻓﯿﻠﻢﻫﺎی ﺳﻨﺘﺰی ﺑﺎﻋﺚ آﻟﻮدﮔﯽ ﻣﺤﯿﻂ زﯾﺴﺖ ﻧﻤﯽﺷﻮﻧﺪ.
ﺑﻪ دﻟﯿﻞ داﺷﺘﻦ ﺧﺎﺻﯿﺖ ﺿﺪ ﻣﯿﮑﺮوﺑﯽ ﯾﺎ اﺿﺎﻓﻪ ﮐﺮدن اﺳﺎﻧﺲﻫﺎی ﮔﯿﺎﻫﯽ ﺑﺎ ﺧﻮاص ﺿﺪ ﻣﯿﮑﺮوﺑﯽ، ﻣﺎﻧﻊ ﻓﺴﺎد و آﻟﻮدﮔﯽ ﻣﯿﮑﺮوﺑﯽ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ، ﻇﺎﻫﺮ ﻏﺬا را ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﻣﻄﻠﻮب ﺣﻔﻆ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ، ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ از ﺟﺬب رﻃﻮﺑﺖ ﻣﻮاد ﻏﺬاﯾﯽ، ﻗﻬﻮهای ﺷﺪن آﻧﺰﯾﻤﯽ و ﻏﯿﺮآﻧﺰﯾﻤﯽ و ﺗﺒﻌﺎت ﻣﻨﻔﯽ ﻧﺎﺷﯽ از آنﻫﺎ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ، ﺑﺮاﺳﺘﺤﮑﺎم و ﯾﮑﭙﺎرﭼﮕﯽ ﺑﺎﻓﺖ ﻣﻮاد ﻏﺬاﯾﯽ ﻣﯽاﻓﺰاﯾﻨﺪ.
ﺗﮑﻨﻮﻟﻮژی ﻧﺎﻧﻮ ﺗﺤﻮل ﺑﺰرﮔﯽ در ﺑﺴﯿﺎری از ﺻﻨﺎﯾﻊ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺑﺴﺘﻪﺑﻨﺪی و ﻋﻤﻞآوری اﯾﺠﺎد ﮐﺮده و ﯾﮏ ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﺟﺪﯾﺪ ﺑﺮای روشﻫﺎی ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺑﻬﺒﻮد ﺧﺼﻮﺻﯿﺎت ﭘﻠﯿﻤﺮﻫﺎ ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﻣﯽآﯾﺪ.
از آﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﮐﺎرآﯾﯽ ﻓﯿﻠﻢﻫﺎی ﺧﻮراﮐﯽ ﺑﻪ ﺷﺎﺧﺺﻫﺎی ﮐﯿﻔﯽ آنﻫﺎ ﻣﺮﺑﻮط ﻣﯽﺷﻮد و اﯾﻦ ﺷﺎﺧﺺﻫﺎ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﻧﻮﺑﻪ ﺧﻮد از ﺟﻨﺲ ﻓﯿﻠﻢﻫﺎ و روش ﺗﻮﻟﯿﺪ آنﻫﺎ اﺛﺮﻣﯽﭘﺬﯾﺮﻧﺪ، به ﮐﺎرﮔﯿﺮی ﻧﺎﻧﻮ ذرات در ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﻮاد ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ اﺳﺘﺤﮑﺎم و ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺣﺮارﺗﯽ ﻣﻮاد ﻣﯽﺷﻮد.
ﻧﺎﻧﻮ ذرات راﯾﺞﺗﺮﯾﻦ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻋﻠﻢ و ﻓﻨﺎوری ﻧﺎﻧﻮ هستند و ﺧﻮاص ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ آنﻫﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪه ﮐﻪ ﮐﺎرﺑﺮدﻫﺎی ﻣﺘﻨﻮﻋﯽ در ﺻﻨﺎﯾﻊ ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ، داروﯾﯽ، اﻟﮑﺘﺮوﻧﯿﮏ و ﮐﺸﺎورزی داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
ﻧﺎﻧﻮﮐﺎﻣﭙﻮزﯾﺖﻫﺎ ﯾﮏ ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﺟﺪﯾﺪ ﺑﺮای ﺣﻔﻆ ﮐﯿﻔﯿﺖ ﻣﻮاد ﻏﺬاﯾﯽ ﺑﻪ شمار میآیند. ﻧﺎﻧﻮﮐﺎﻣﭙﻮزﯾﺖﻫﺎ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽﮐﻪ ﺑﺎ ﭘﻠﯿﻤﺮﻫﺎی ﺳﺎده ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ، ﺧﺼﻮﺻﯿﺎت ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ، ﺣﺮارﺗﯽ، ﻧﻮری و ﻓﯿﺰﯾﮑﻮ ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﻣﺮاﺗﺐ ﺑﻬﺘﺮی را ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﻨﺪ ﮐﻪ از ﺟﻤﻠﻪ ﻣﯽﺗﻮان ﺑﻪ اﻓﺰاﯾﺶ اﺳﺘﺤﮑﺎم، ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺣﺮارﺗﯽ و ﮐﺎﻫﺶ ﻧﻔﻮذﭘﺬﯾﺮی ﺑﻪ ﮔﺎزﻫﺎ ﺑﺎ اﻓﺰودن ﻣﻘﺎدﯾﺮ ﮐﻢ ﻧﺎﻧﻮ ذرات اﺷﺎره ﮐﺮد.
ﻣﻮﻧﺖ ﻣﻮرﯾﻠﻮﻧﯿﺖ در ﻣﯿﺎن اﻧﻮاع ﭘﺮﮐﻨﻨﺪهﻫﺎی ﺑﺮ ﭘﺎﯾﻪ رس ﺑﻪ ﻃﻮر ﮔﺴﺘﺮدهای ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻣﻮﻧﺖ ﻣﻮرﯾﻠﻮﻧﯿﺖ ﯾﮏ رس ﻻﯾﻪ ﻻﯾﻪ ﺳﯿﻠﯿﮑﺎت آﻟﻮﻣﯿﻨﯿﻮم آﺑﺪار ﺷﺎﻣﻞ ورﻗﻪﻫﺎی ﻫﺸﺖ وﺟﻬﯽ ﺑﺎ ﻟﺒﻪ ﻣﺸﺘﺮک ﻫﯿﺪروﮐﺴﯿﺪ آﻟﻮﻣﯿﻨﯿﻮم ﺑﯿﻦ دو ﻻﯾﻪ ﺳﯿﻠﯿﮑﺎت ﺷﺶ وﺟﻬﯽ است.
ﻋﺪم ﺗﻮازن ﺑﺎرﻫﺎی ﻣﻨﻔﯽ ﺳﻄﺤﯽ ﺑﻪ وﺳﯿﻠﻪ ﮐﺎﺗﯿﻮنﻫﺎی ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺒﺎدل ﺟﺒﺮان ﻣﯽﮔﺮدد، ﻻﯾﻪﻫﺎی ﻣﻮازی ﺑﻪوﺳﯿﻠﻪ ﻧﯿﺮوﻫﺎی اﻟﮑﺘﺮواﺳﺘﺎﺗﯿﮏ ﺿﻌﯿﻒ ﺑﻪ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻣﺘﺼﻞ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ.
در ﻣﻄﺎﻟﻌﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ روی ﺧﻮاص ﻓﯿﻠﻢ ﺗﻬﯿﻪ ﺷﺪه از ﭘﺮوﺗﺌﯿﻦ ﻣﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﻧﺎﻧﻮرس و ﺗﺮاﻧﺲ ﮔﻠﻮﺗﺎﻣﯿﻨﺎز، ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﻧﻔﻮذﭘﺬﯾﺮی ﺑﺨﺎر آب ﺑﻪ ﻃﻮر ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﯽ در ﺣﻀﻮر ﻧﺎﻧﻮ ذرات ﮐﺎﻫﺶ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد.
در ﺑﺮرﺳﯽ ﮐﻪ در ﺳﺎل ۲۰۱۴ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ ﺧﻮاص ﻧﺎﻧﻮ ﮐﺎﻣﭙﻮزﯾﺖ ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ ﮐﺎراژﯾﻨﺎن ﻏﻨﯽ ﺷﺪه ﺑﺎ ﻣﻮاد ﻣﻌﺪﻧﯽ و ﻧﺎﻧﻮرس و ﻧﺎﻧﻮ ذرات ﻧﻘﺮه ﺑﺮرﺳﯽ ﺷﺪ و ﺧﻮاص ﺿﺪ ﺑﺎﮐﺘﺮﯾﺎﯾﯽ ﻗﻮی در ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎﮐﺘﺮیﻫﺎی ﮔﺮم ﻣﺜﺒﺖ و ﮔﺮم ﻣﻨﻔﯽ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ.
ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ اﻓﺰودن اﯾﻦ ﻧﺎﻧﻮ ذرات ﺳﺒﺐ ﺑﻬﺒﻮد رﻧﮓ و ﻧﻔﻮذﭘﺬﯾﺮی ﺑﻪ ﺑﺨﺎر آب ﻓﯿﻠﻢﻫﺎ ﺷﺪ. در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪی دﯾﮕﺮی ﺑﺮ روی ارزﯾﺎﺑﯽ ﺧﺼﻮﺻﯿﺎت ﻧﺎﻧﻮ ﮐﺎﻣﭙﻮزﯾﺖ زﯾﺴﺖ تخریبﭘﺬﯾﺮ ﮐﯿﺘﻮزان-ﻧﺎﻧﻮرس ﺟﻬﺖ ﮐﺎرﺑﺮد در ﺑﺴﺘﻪﺑﻨﺪی ﻣﻮاد ﻏﺬاﯾﯽ ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ اﻓﺰودن ﻧﺎﻧﻮ ذرات ﺑﻪ ﻣﯿﺰان ۳ درصد ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﮐﺸﺸﯽ ﻓﯿﻠﻢ ﺣﺪود ۲۰درصد اﻓﺰاﯾﺶ ﯾﺎﻓﺖ و ﻧﻔﻮذﭘﺬﯾﺮی ﺑﻪ ﺑﺨﺎرآب ﺣﺪود ۴۵درصد ﮐﺎﻫﺶ ﻧﺸﺎن داد. اﯾﻦ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺑﯿﺎﻧﮕﺮ اﯾﺠﺎد اﺗﺼﺎﻻت ﻋﺮﺿﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ در ﺷﺒﮑﻪ ﭘﻠﯿﻤﺮی ﺑﻮده اﺳﺖ.
در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﺮرﺳﯽ ﺧﺼﻮﺻﯿﺎت ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ ﻓﯿﻠﻢ ﻧﺎﻧﻮ ﮐﺎﻣﭙﻮزﯾﺘﯽ ﺣﺎﺻﻞ از ﭘﺮوﺗﺌﯿﻦ ﻣﺎﻫﯽ ﺗﻘﻮﯾﺖ ﺷﺪه ﺑﺎ ﻧﺎﻧﻮ ﻓﯿﺒﺮ ﺳﻠﻮﻟﺰ ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺧﺎﺻﯿﺖ ﻣﻤﺎﻧﻌﺖ ﻓﯿﻠﻢﻫﺎ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺨﺎرآب و دﯾﮕﺮ ﺧﻮاص ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ ﺑﺎ اﻓﺰودن ﻧﺎﻧﻮﻓﯿﺒﺮﻫﺎی ﺳﻠﻮﻟﺰ در ﺳﻄﺢ ۱% ﺑﻬﺒﻮد ﯾﺎﻓﺖ اﻣﺎ در ﻏﻠﻈﺖﻫﺎی ﺑﺎﻻﺗﺮ اﯾﻦ ﺧﻮاص ﺗﻀﻌﯿﻒ ﺷﺪ.
ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺣﺎﺻﻞ از SEM1 ﻧﯿﺰ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﻧﺎﻧﻮ ذرات در ﻏﻠﻈﺖ ﭘﺎﯾﯿﻦ ۱% ﭘﺮاﮐﻨﺶ ﻫﻤﮕﻦﺗﺮی دارﻧﺪ و ﻓﯿﻠﻢﻫﺎی ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه ﺳﻄﺢ ﻣﻘﻄﻊ ﺻﺎفﺗﺮ و ﻣﻨﺎﺳﺐﺗﺮ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﻄﻮح ﺑﺎﻻﺗﺮ ﻧﺎﻧﻮ ذرات دارﻧﺪ.
ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻫﻤﯿﺖ ﻣﻮﺿﻮع و از آﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺗﺎ ﮐﻨﻮن در ﮐﺸﻮر ﻧﺎﻧﻮﮐﺎﻣﭙﻮزﯾﺖ ﮐﺎراژﯾﻨﺎن- رس ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻧﺸﺪه اﺳﺖ، در ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺣﺎﺿﺮ اﻗﺪام ﺑﻪ ﺗﻬﯿﻪ ﻓﯿﻠﻢ ﮐﺎراژﯾﻨﺎن ﺷﺪ و ﺟﻬﺖ ﺑﻬﺒﻮد ﺧﻮاص آن و ﺑﺮای دﺳﺘﯿﺎﺑﯽ ﺑﻪ روش ﺑﻬﯿﻨﻪ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻓﯿﻠﻢ، از ذرات ﻧﺎﻧﻮرس (ﻣﻮﻧﺖ ﻣﻮرﯾﻠﻮﻧﯿﺖ) ﮐﻪ از ﺟﺪﯾﺪﺗﺮﯾﻦ روشﻫﺎی ﺑﻬﺒﻮد ﺧﻮاص ﮐﺎرﺑﺮدی ﻓﯿﻠﻢ است، اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ.
ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﺮرﺳﯽ ﺧﻮاص ﮐﺎرﺑﺮدی ﻓﯿﻠﻢﻫﺎی ﺗﻮﻟﯿﺪی، آزﻣﻮنﻫﺎی ﻧﻔﻮذﭘﺬﯾﺮی در ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺨﺎر آب، ﺣﻼﻟﯿﺖ، ﻣﯿﺰان ﺟﺬب آب، ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﮐﺸﺸﯽ، درﺻﺪ اﻓﺰاﯾﺶ ﻃﻮل ﺗﺎ ﻟﺤﻈﻪ ﭘﺎره ﺷﺪن و آزﻣﻮنﻫﺎیFTIR3 ،SEM ، XRD2 انجام ﺷﺪﻧﺪ.
در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ اﺛﺮ ﺳﻪ ﺳﻄﺢ ﻧﺎﻧﻮذرات رس ﺑﺮ ﺧﻮاص ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ و ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ ﻓﯿﻠﻢﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﻧﺘﺨﺎب ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ فیلم خوراکی ﺟﻬﺖ ﮐﺎرﺑﺮد در ﻧﮕﻬﺪاری ﻣﻮاد ﻏﺬاﯾﯽ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ.
ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪه، از ﻧﺎﻧﻮﮐﺎﻣﭙﻮزﯾﺖ زﯾﺴﺖ ﺗﺨﺮﯾﺐﭘﺬﯾﺮ ﮐﺎراژﯾﻨﺎن ﺣﺎوی ۳ درصد ﻧﺎﻧﻮرس میﺗﻮاﻧﺪ ﺗﻘﺎﺿﺎی ﻣﺼﺮف ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﺑﻪ ﻣﻮادﻏﺬاﯾﯽ ﻋﺎری از ﻣﻮاد ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ ﻣﻀﺮ را ﺗﺎﻣﯿﻦ ﻧﻤﺎﯾﺪ.
منبع:
لسانی، هانیه و دیگران(۱۳۹۹)؛ تقویت خواص فیزیکی و مکانیکی فیلم زیست تخریب پذیر کاراژینان با استفاده از نانورس. نشریهی نوآوری در علوم و فناوری غذایی، سال دوازدهم، شمارهی سوم.