۱۸۰ هکتار از اراضی کشاورزی شهرستان هیلان به کشت چغندرقند اختصاص یافته و پیش‌بینی می‌شود ۱۲ هزار تن چغندرقند برداشت شود.
به گفته عبدالله صابری، مدیر جهادکشاورزی این شهرستان، در سال جاری، راندمان تولید چغندرقند در این شهرستان افزایش یافته به طوری که از هر هکتار مزارع چغندرقند، ۷۰ تن محصول چغندر برداشت می‌شود. وی گفت: «برداشت این محصول هم اکنون در شهرستان هلیلان آغاز شده و تا اواخر آذر ماه نیز ادامه دارد.»
کیفیت چغندرقند تولیدی در استان به خصوص شهرستان هلیلان موجب شده کشاورزان برای فروش محصول مشکلی نداشته باشند ولی تمامی محصول چغندرقند در استان از جمله در شهرستان هلیلان به دلیل نبود صنایع تبدیلی مثل کارخانه قند به سایر مناطق کشور ارسال می‌شود.
تاریخ استخراج قند از چغندرقند
آب چغندرقند حاوی سطوح بالایی از ساکارز است و پس از نیشکر به عنوان منبع اصلی قند دنیا در رتبه دوم قرار دارد.
چغندرقند مدت‌ها قبل از اینکه به دلیل محتوای قند آن ارزش‌گذاری شود به عنوان سبزی باغی و برای علوفه کشت می‌شد.
شکر به طور تجربی در سال 1747 توسط شیمیدان آندریاس مارگگراف تولید شد، اما اولین کارخانه قند چغندر در سال 1802 در سیلسیا (لهستان) ساخته شد.
ناپلئون در سال 1811 به این فرآیند علاقه‌مند شد، زیرا محاصره بریتانیا، عرضه قند نیشکر خام امپراتوری فرانسه را از هند غربی قطع کرده بود. تحت تأثیر او 40 کارخانه قند چغندر در فرانسه تأسیس شد.
اگرچه این صنعت پس از سقوط ناپلئون به طور موقت سقوط کرد، اما در دهه 1840 بهبود یافت. سپس تولید قند چغندر در سراسر اروپا به سرعت افزایش یافت و تا سال 1880 تناژ آن از نیشکر پیشی گرفت.
شکر چغندر در حال حاضر تقریباً کل تولید شکر در اتحادیه اروپا و حدود یک پنجم کل تولید جهانی را تشکیل می دهد.
کشت چغندرقند
چغندرقند از دیرباز به عنوان یک محصول تابستانی در مناطق نسبتاً خنک مناطق معتدل جهان کشت می‌‌شده است و اخیراً به عنوان یک محصول زمستانه در مناطق گرم مناطق معتدل، از جمله بخش‌هایی از آمریکای جنوبی، آفریقا، خاورمیانه و جنوب اروپا کشت می‌شود.
دوره رشد از کاشت تا برداشت 170 تا 200 روز است. عملکرد خوب ریشه چغندرقند زمانی به دست می‌آید که آب‌و‌‌هوا در طول دوره رشد معتدل بوده باشد و محتوای ساکارز مناسب زمانی که آخرین دوره رشد سرد بوده است، تامین شود.
در مورد یک محصول زمستانه، دوره رسیدگی در بهار اتفاق می‌افتد، چغندرقند به میزان بارندگی به خوبی توزیع شده در حدود 610 میلی متر (24 اینچ) نیاز دارد و در صورت کمبود بارندگی، محصول باید آبیاری شود.
چغندرقند از بذر رشد می‌کند و می‌توان آن را در خاک‌های مختلف از خاک لومی شنی تا خاک رس سنگین کاشت.
بستر بذر پس از برداشت محصول قبلی با شخم عمیق آماده می‌شود. خاک ایده‌آل، خاک لومی غنی از هوموس، عمیق و همگن، دارای چسبندگی مناسب و قابلیت نگهداری رطوبت ملایم است. قبل از کاشت، بذرها با مواد ضد‌عفونی‌کننده برای بیماری ریشه سیاه درمان می‌شوند.
