استفاده از ضایعات محصولات کشاورزی، هنر و اوج نگاه اقتصادی به تولیدات هست، چنانکه در آذربایجان، مرسوم هست از تفاله‌ی انگور له شده که برای دوشاب‌پزی استفاده شده، سرکه‌ای با طعم بی‌نظیر استخراج می‌کنند که به زبان آذری به آن، پولوش سویی می‌گویند.
صنایع تبدیلی، از مهم‌ترین بخش‌های کشاورزی است چنانکه اگر استفاده‌ی بهینه از محصولات کشاورزی و ضایعات آن انجام نگیرد، تولید کشاورزی بصرفه نبوده و شاید در برخی اوقات توجیه اقتصادی نداشته باشد.
آذربایجان غربی سرشار از باغات انگور هست و دوشاب‌پزی جزو الزاماتی هست که هر باغدار این خطه، امکان ندارد آن را انجام ندهد و دوشاب مخصوص و خانگی خود را تولید نکند بنابراین بهره‌مندی از روش‌هایی برای استفاده از تفاله‌های انگور، بسی هوشمدانه و اقتصادی بوده است.
طرز تهیه‌ی پولوش‌سویی
- تفاله‌های انگور که به ظاهر دورریختنی هستند همراه با کمی آب، توسط بانوان کدبانو، در لگن‌های بزرگی ریخته شده و بعد با پارچه‌ای رویش را می پوشانند و جلوی آفتاب قرار می‌دهند.
- تفاله‌های انگور گرما زده شده و طعم شان رفته رفته به ترشی می‌زند. این تفاله‌ها به مدت یک ماه در این حالت قرار می‌گیرند و بعد از اینکه طعم‌شان کاملا ترش و سرکه‌ای شد، آب روی آن‌ها ریخته می‌شود تا طعم‌شان را به آب پس بدهند. در نهایت بعد از این مراحل، آب تفاله انگور از صافی رد شده و آماده استفاده هست.
- طعم پولوش سویی، طعمی مطبوع با کمی گزندگی هست که خود به تنهایی یا برای ترشی بار گذاشتن مورد استفاده قرار می‌گیرد.
- آب تفاله‌ی انگور، سرکه زلالی هست که ترشی مخلوطش به شدت خوش طعم و دیدنی است، مواد ترشی در داخل سرکه شفاف و بدون رنگ، ظاهری چشم نواز به خود می‌گیرند.
- کسانی که از ترشی‌های این نوع سرکه استفاده می‌کنند گمان می‌کنند که مواد ترشی در داخل آب ریخته شده است و فقط نیاز به کمی مزه‌مزه‌کردن است تا بفهمند این مایع شفاف نامش «پولوش‌سویی» است.
- برای درست کردن ترشی مخلوط اغلب از پولوش سویی استفاده می‌شود چنانکه مواد ترشی که شامل هویج، گل‌کلم، ساقه‌های کرفس و بادمجان است پس از کمی جوشانده‌شدن و خنک شدن در داخل این سرکه ریخته می‌شوند.
- علت جوشانده شدن مواد ترشی مخلوط برای این است که رنگ پولوش سویی را تغییر ندهند و رنگ سبزیجاتی مثل هویج، کرفس و بادمجان آن را رنگی نکرده و کدر نکنند.
