عصاره جلبک دریایی، مورد توجه پژوهشگران و کارآفرینان است، کشاورزی نیز ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﻬﻢﺗﺮﯾﻦ ﻋﺎﻣﻞ در ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻏﺬا، ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪه تا داﻧﺸﻤﻨﺪان، روشﻫﺎی ﺟﺪﯾﺪی ﺑﺮای اﻓﺰاﯾﺶ ﻋﻤﻠﮑﺮد اراﺋﻪ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﮐﺎرﺑﺮد وﺳﯿﻊ اﻧﻮاع ﮐﻮدﻫﺎ ﺑﻪوﯾﮋه ﮐﻮدﻫﺎی ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ، از آن ﺟﻤﻠﻪ اﺳﺖ.
ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺑﻪ واﺳﻄﻪ ﻣﺼﺮف ﮐﻮدﻫﺎی ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ، اﻓﺰاﯾﺶ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﭼﺸﻤﮕﯿﺮی در ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﺤﺼﻮﻻت ﮐﺸﺎورزی ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪ وﻟﯽ وﻗﻮع ﻣﺸﮑﻼﺗﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﺠﻤﻊ ﻧﯿﺘﺮات و ﺳﺎﯾﺮ ﻣﻮاد ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ در ﻣﺤﺼﻮﻻت ﮐﺸﺎورزی و ﮐﺎﻫﺶ ﮐﯿﻔﯿﺖ آﻧﻬﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻐﯿﯿﺮ روﯾﮑﺮد ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﮐﺎرﺑﺮد ﮐﻮدﻫﺎی ﺑﺎ ﻣﻨﺸﺄ زﯾﺴﺘﯽ ﺑﺎ ﻫﺪف ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻏﺬای ﺳﺎﻟﻢ ﮔﺮدﯾﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ از آن ﺟﻤﻠﻪ ﻣﯽﺗﻮان ﺑﻪ ﮐﻤﭙﻮﺳﺖ و ورﻣﯽ ﮐﻤﭙﻮﺳﺖ، ﮐﻮدﻫﺎی ﭘﻠﺖ ﺷﺪه ﯾﺎ ﮔﺮاﻧﻮلِ ﻃﯿﻮر، ﮐﻮدﻫﺎی ﺣﺎوی اﺳﯿﺪﻫﺎی آﻣﯿﻨﻪ، اﺳﯿﺪﻫﺎی ﻫﯿﻮﻣﯿﮏ و ﻓﻮﻟﻮﯾﮏ و ﻋﺼﺎرهﻫﺎی جلبک های درﯾﺎﯾﯽ اﺷﺎره ﮐﺮد.
ﻋﺼﺎره جلبک دریایی، اﻣﺮوزه ﺑﻪﻋﻨﻮان ﯾﮑﯽ از ﺑﻬﺒﻮددﻫﻨﺪهﻫﺎی رﺷﺪ ﮔﯿﺎﻫﺎن، ﮐﺎرﺑﺮد وﺳﯿﻌﯽ در ﺳﻄﺢ ﺟﻬﺎن ﯾﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ.
در اﯾﺮان ﻧﯿﺰ اﯾﻦ ﺗﺮﮐﯿﺒﺎت، ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺎ ﻫﺪف ﺑﻬﺒﻮد رﺷﺪ و ﻧﻤﻮ ﮔﯿﺎﻫﺎن زراﻋﯽ و ﺑﺎﻏﯽ و ﮐﺎﻫﺶ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺗﻨﺶﻫﺎی ﻣﺤﯿﻄﯽ بر آﻧﻬﺎ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ.
اﻧﻮاع ﺟﻠﺒﮏﻫﺎی درﯾﺎﯾﯽ
ﺟﻠﺒﮏﻫﺎی درﯾﺎﯾﯽ، از اﺟﺰای اﺻﻠﯽ اﮐﻮﺳﯿﺴﺘﻢ ﺳﻮاﺣﻞ اﻗﯿﺎﻧﻮسﻫﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ. آنﻫﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺟﻠﺒﮏﻫﺎی درﯾﺎﯾﯽ ﺗﮏﺳﻠﻮﻟﯽ ﯾﺎ ﭘﺮﺳﻠﻮﻟﯽ در ﻧﻮاﺣﯽ ﺳﺎﺣﻠﯽ اﻗﯿﺎﻧﻮسﻫﺎی ﺟﻬﺎن ﮐﻪ ﺷﺮاﯾﻂ ﻣﺤﯿﻄﯽ ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﺑﺮای رﺷﺪ آﻧﻬﺎ دارﻧﺪ رﺷﺪ و ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻣﯽﯾﺎﺑﻨﺪ.
ﺗﺨﻤﯿﻦزده ﻣﯽﺷﻮد ﺣﺪود 9000 ﮔﻮﻧﻪ ﺟﻠﺒﮏ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺟﻠﺒﮏ ﻗﻬﻮهای ﺑﺎ ﺣﺪود 2000 ﮔﻮﻧﻪ، ﻓﺮاوانﺗﺮﯾﻦ آﻧﻬﺎ اﺳﺖ و ﺑﯿﺸﺘﺮ در ﺳﻮاﺣﻞ ﺳﻨﮕﯽ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﻌﺘﺪل ﯾﺎﻓﺖ ﻣﯽﺷﻮد، ﺟﻠﺒﮏﻫﺎی ﻗﻬﻮهای، ﺑﯿﺸﺘﺮ در ﮐﺸﺎورزی کاربرد دارند.
ﺗﺮﮐﯿﺒﺎت ﻋﺼﺎره ﺟﻠﺒﮏ درﯾﺎﯾﯽ
ﻋﺼﺎره ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه از ﺟﻠﺒﮏﻫﺎی درﯾﺎﯾﯽ ﺷﺎﻣﻞ ﺗﺮﮐﯿﺒﺎت ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ از ﭘﻠﯽﺳﺎﮐﺎرﯾﺪﻫﺎ، اﺳﯿﺪﻫﺎی ﭼﺮب، وﯾﺘﺎﻣﯿﻦﻫﺎ، ﻓﯿﺘﻮﮐﺮوم، ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻣﻌﺪﻧﯽ و ﺑﺴﯿﺎری از ﺗﺮﮐﯿﺒﺎت زﯾﺴﺘﯽ اﺳﺖ.
ﺟﻠﺒﮏ درﯾﺎﯾﯽ آﺳﮑﻮﻓﯿﻠﻮم ﻧﻮدوﺳﻮم دارای ﭘﻠﯽﺳﺎﮐﺎرﯾﺪﻫﺎی Focoidan ،Laminaran و Alginate است ﮐﻪ ﮔﺴﺘﺮه وﺳﯿﻌﯽ از آﺛﺎر ﺑﯿﻮﻟﻮژﯾﮏ را در ﭘﯽ دارد. ﺑﺎور ﺑﺮ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ Laminaran در ﮔﯿﺎﻫﺎن، ﺑﺎﻋﺚ ﺗﺤﺮﯾﮏ ﭘﺎﺳﺦ آﻧﺘﯽﺑﺎﮐﺘﺮﯾﺎل ﻣﯽﮔﺮدد.
در ﻋﺼﺎره ﺣﺎﺻﻞ از ﺟﻠﺒﮏ درﯾﺎﯾﯽ، ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻣﻌﺪﻧﯽ و رﯾﺰﻣﻐﺬیﻫﺎ ﻧﯿﺰ وﺟﻮد دارﻧﺪ و ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻣﻘﺪار آﻧﻬﺎ در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ﮐﻮدﻫﺎی ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ، ﻧﺎﭼﯿﺰ اﺳﺖ وﻟﯽ ﻗﺪرت ﺟﺬب ﺑﺴﯿﺎر ﺑﺎﻻﯾﯽ ﺗﻮﺳﻂ ﮔﯿﺎه دارﻧﺪ.
ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل، ﻋﻠﺖ اﺻﻠﯽ ﺗﺄﺛﯿﺮﮔﺬاری ﻋﺼﺎره ﺟﻠﺒﮏ درﯾﺎﯾﯽ، وﺟﻮد ﻃﯿﻒ وﺳﯿﻌﯽ از ﺗﻨﻈﯿﻢﮐﻨﻨﺪهﻫﺎی رﺷﺪ ﮔﯿﺎﻫﯽ و ﻫﻮرﻣﻮنﻫﺎ اﺳﺖ.
ﺳﺎﯾﺘﻮﮐﻨﯿﻦ ﮐﻪ ﯾﮑﯽ از ﻣﻬﻢﺗﺮﯾﻦ ﺗﻨﻈﯿﻢﮐﻨﻨﺪهﻫﺎی رﺷﺪ ﮔﯿﺎﻫﯽ اﺳﺖ، در ﻋﺼﺎره ﺣﺎﺻﻞ از ﺟﻠﺒﮏﻫﺎی درﯾﺎﯾﯽ، ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﻣﺸﺘﻘﺎت trans-zeatin و trans zeatin riboside و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺳﺎﯾﺘﻮﮐﻨﯿﻦ آروﻣﺎﺗﯿﮏ ﺑﻨﺰﯾﻞ آﻣﯿﻨﻮ ﭘﻮرﯾﻦ وﺟﻮد دارد.
ﻋﺼﺎره ﺟﻠﺒﮏ درﯾﺎﯾﯽ دارای ﻣﻘﺎدﯾﺮ زﯾﺎدی اﮐﺴﯿﻦ و ﺗﺮﮐﯿﺒﺎت ﺷﺒﻪاﮐﺴﯿﻨﯽ ﻧﯿﺰ هست. ﺑﺮای ﻣﺜﺎل، ﮔﻮﻧﻪ آﺳﮑﻮﻓﯿﻠﻮم ﻧﻮدوﺳﻮم دارای 50 ﻣﯿﻠﯽﮔﺮم اﺳﯿﺪ اﯾﻨﺪول اﺳﺘﯿﮏ در ﻫﺮ ﮔﺮم ﻣﺎده ﺧﺸﮏ است.
وﺟﻮد ﻫﻮرﻣﻮن اﮐﺴﯿﻦ در ﺳﺎﯾﺮ ﮔﻮﻧﻪﻫﺎی ﺟﻠﺒﮏﻫﺎی درﯾﺎﯾﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ Ecklonia maxima و Porphyra perforate نیز ﮔﺰارش ﺷﺪه اﺳﺖ. اﻟﺒﺘﻪ وﺟﻮد ﺗﺮﮐﯿﺒﺎت ﺑﺎزدارﻧﺪه رﺷﺪ؛ ﻣﺎﻧﻨﺪ آﺑﺴﺰﯾﮏ اﺳﯿﺪ ﻧﯿﺰ در ﻋﺼﺎره ﺟﻠﺒﮏ درﯾﺎﯾﯽ ﮔﺰارش ﺷﺪه اﺳﺖ. ﯾﮑﯽ دﯾﮕﺮ از ﺗﺮﮐﯿﺒﺎت ﻣﻮﺟﻮد در ﻋﺼﺎره ﺟﻠﺒﮏ درﯾﺎﯾﯽ، ﺑﺘﺎﺋﯿﻦ و ﺗﺮﮐﯿﺒﺎت ﺷﺒﻪﺑﺘﺎﺋﯿﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﮔﯿﺎه، ﻧﻘﺶ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺑﻪ ﺗﻨﺶ ﺷﻮری و اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﻘﺪار ﮐﻠﺮوﻓﯿﻞ ﺑﺮگ را ﺑﻪ ﻋﻬﺪه دارد.
اﻓﺰاﯾﺶ ﮐﻠﺮوﻓﯿﻞ ﺑﻪ واﺳﻄﻪ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺑﺘﺎﺋﯿﻦ ﻣﻮﺟﻮد در ﻋﺼﺎره جلبک درﯾﺎﯾﯽ، ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﯾﺶ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﮔﯿﺎه زراﻋﯽ ﯾﺎ ﺑﺎﻏﯽ ﻣﯽﮔﺮدد.
عصاره گیری
ﺟﻮاﻣﻊ اﻣﺮوزی، ﻋﻼﻗﻤﻨﺪی ﺑﯿﺸﺘﺮی ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺼﺮف ﻣﺤﺼﻮﻻت ارﮔﺎﻧﯿﮏ و ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی از اﺳﺘﻔﺎده از ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﻣﺎده ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ در ﺗﻮﻟﯿﺪات ﮐﺸﺎورزی ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﻨﺪ.
ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺑﺮای ﺗﻮﻟﯿﺪ ﮐﻮد ﻋﺼﺎره ﺟﻠﺒﮏ درﯾﺎﯾﯽ از ﯾﮏ ﻣﻨﺒﻊ ﻃﺒﯿﻌﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﺷﻮد وﻟﯽ در ﻣﺮاﺣﻞ ﻓﺮآوری و ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺻﻨﻌﺘﯽ از ﻣﻮاد ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺣﻼلﻫﺎ ﻧﯿﺰ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﺷﻮد.
در ﺑﺮﺧﯽ ﻣﻮارد، ﮐﺎرﺑﺮد ﺣﻼلﻫﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﺻﺪﻣﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﻟﮑﻮلﻫﺎی زﯾﺴﺘﯽ ﻣﻮﺟﻮد در ﻋﺼﺎره ﺟﻠﺒﮏ درﯾﺎﯾﯽ و ﮐﺎﻫﺶ ﮐﺎراﯾﯽ آن ﻣﯽﮔﺮدد.
روش ﺧﺸﮏ ﮐﺮدن اﻧﺠﻤﺎدی ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﺗﮑﻨﯿﮏ ﻣﺆﺛﺮ در ﮐﺎﻫﺶ ﺗﻠﻔﺎت ﻣﻮﻟﮑﻮلﻫﺎی زﯾﺴﺘﯽ و ﮐﺎﻫﺶ ﮐﺎرﺑﺮد ﻣﻮاد ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ، اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ.
در روش ﺧﺸﮏ ﮐﺮدن اﻧﺠﻤﺎدی، در اﺑﺘﺪا، ﺟﻠﺒﮏ درﯾﺎﯾﯽ، ﺟﻤﻊآوری و ﺷﺴﺘﺸﻮ و ﺑﻪ ﮐﺎﺑﯿﻦ ﺧﺸﮏﮐﻦ اﻧﺠﻤﺎدی، ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻣﯽﺷﻮد. آب ﻣﻮﺟﻮد در ﺗﻮده زﯾﺴﺘﯽ ﺟﻠﺒﮏ ﺑﻪ واﺳﻄﻪ ﮐﺎﻫﺶ ﻓﺸﺎر ﻣﺨﺰن در ﺷﺮاﯾﻂ اﻧﺠﻤﺎد، ﺗﺼﻌﯿﺪ ﻣﯽﺷﻮد و از ﻣﺤﯿﻂ ﺧﺎرج و در ﭘﺎﯾﺎن، ﺗﻮده زﯾﺴﺘﯽ ﺑﺎﻗﯽﻣﺎﻧﺪه، ﭘﻮدر ﻣﯽﮔﺮدد.
ﺑﺮای ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺗﺮﮐﯿﺐ ﮐﻮدی، ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻧﻮع ﻣﺤﺼﻮل ﺗﻮﻟﯿﺪی، ﻓﺮاﯾﻨﺪ ﻓﺮﻣﻮﻻﺳﯿﻮن روی آن ﺻﻮرت ﻣﯽﮔﯿﺮد، ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺑﺴﯿﺎری از ﺷﺮﮐﺖﻫﺎی ﺗﻮﻟﯿﺪﮐﻨﻨﺪه ﮐﻮدﻫﺎی ﻋﺼﺎره ﺟﻠﺒﮏ درﯾﺎﯾﯽ ﺑﺮای اﻓﺰاﯾﺶ ﺳﻮد ﺧﻮد، از روشﻫﺎی ﮐﻢﻫﺰﯾﻨﻪﺗﺮ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ وﻟﯽ در اﯾﻦ ﺑﯿﻦ، ﺗﻌﺪادی از ﺷﺮﮐﺖﻫﺎ ﻧﯿﺰ از ﺗﮑﻨﻮﻟﻮژیﻫﺎﯾﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﺸﮏ ﮐﺮدن اﻧﺠﻤﺎدی اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻮاد ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ در ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﺤﺼﻮل اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﯽﮔﺮدد ﺑﻠﮑﻪ ﺗﺮﮐﯿﺒﺎت ﻓﻌﺎل زﯾﺴﺘﯽ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﻓﺮم اﺻﻠﯽ ﺧﻮد ﺑﺎﻗﯽ می مانند.
در روش ﻋﺼﺎرهﮔﯿﺮی ﺗﻮﺳﻂ اﻣﻮاج ﻣﯿﮑﺮووﯾﻮ، اﻣﻮاج رادﯾﻮﯾﯽ ﺑﺎ ﻓﺮﮐﺎﻧﺲ ﺗﺎ 300 ﮔﯿﮕﺎﻫﺮﺗﺰ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮد. اﻧﺮژی اﻣﻮاج رادﯾﻮﯾﯽ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻮﻟﮑﻮلﻫﺎ ﺟﺬب ﻣﯽﺷﻮد و ﺑﺎﻋﺚ اﯾﺠﺎد ﺣﺮارت ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﺨﺮﯾﺐ ﭘﯿﻮﻧﺪﻫﺎی ﻫﯿﺪروژﻧﯽ و ﺗﺨﺮﯾﺐ ﻏﺸﺎﻫﺎی ﺳﻠﻮﻟﯽ و ﻧﻔﻮذ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺣﻠّﺎل ﺑﻪ درون ﺳﻠﻮل ﻣﯽﮔﺮدد و ﻓﺮاﯾﻨﺪ ﻋﺼﺎرهﮔﯿﺮی، ﺗﺴﻬﯿﻞ ﻣﯽﺷﻮد.
روش ﻋﺼﺎرهﮔﯿﺮی ﺑﺎ اﻣﻮاج ﻣﺎﮐﺮووﯾﻮ ﺑﻪ دو روش ﺑﺴﺘﻪ ﮐﻪ در ﺷﺮاﯾﻂ ﻓﺸﺎر و دﻣﺎی ﺑﺎﻻ و روش ﺑﺎز ﺑﺪون ﺷﺮاﯾﻂ ﻣﺬﮐﻮر اﻧﺠﺎم ﻣﯽﺷﻮد.
در روش ﻋﺼﺎرهﮔﯿﺮی ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از اﻣﻮاج اﻟﺘﺮاﺳﻮﻧﯿﮏ ﻧﯿﺰ از اﻣﻮاج ﺻﻮﺗﯽ ﺑﺎ ﻓﺮﮐﺎﻧﺲ ﺑﺎﻻی 20 ﮐﯿﻠﻮﻫﺮﺗﺰ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﺷﻮد. ﺑﺎﻟﻌﮑﺲ اﻣﻮاج رادﯾﻮﯾﯽ، اﻣﻮاج اﻟﺘﺮاﺳﻮﻧﯿﮏ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ ﻋﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﺑﺎﻋﺚ اﯾﺠﺎد ﺣﺒﺎبﻫﺎی ﺑﺴﯿﺎر ﮐﻮﭼﮏ در ﺑﺎﻓﺖ ﮔﯿﺎﻫﯽ و ﺗﺨﺮﯾﺐ ﻏﺸﺎﻫﺎی ﺳﻠﻮﻟﯽ و در ﻧﻬﺎﯾﺖ، ﺧﺮوج ﻣﻮﻟﮑﻮلﻫﺎی زیستی می شوند
ﻓﺮﻣﻮﻻﺳﯿﻮن
ﻓﺮﻣﻮﻻﺳﯿﻮن؛ آﻣﯿﺨﺘﻦ ﻣﺎده ﻣﺆﺛﺮه ﺑﺎ ﺑﺮﺧﯽ از ﻣﻮاد ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﻮاد ﻫﻤﺮاه اﺳﺖ؛ ﺑﻪ ﻃﻮری ﮐﻪ ﻣﺨﻠﻮط ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه دارای ﺧﺼﻮﺻﯿﺎت ﻻزم و ﺑﻬﯿﻨﻪ ﺑﺮای ﻧﮕﻬﺪاری، اﺛﺮﺑﺨﺸﯽ و ﻣﺼﺮف ﺑﺎﺷﺪ.
ﻣﻮاد ﻫﻤﺮاه ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺷﺎﻣﻞ ﺣﻠّﺎل، ﺳﻮرﻓﮑﺘﺎﻧﺖ، دﯾﺴﭙﺮسﮐﻨﻨﺪه، اﻣﻮﻟﺴﯿﻮنﮐﻨﻨﺪه، اﯾﻤﻦﮐﻨﻨﺪه، ﺗﺸﺪﯾﺪﮐﻨﻨﺪه و ﺳﺎﯾﺮ ﻣﻮادی ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻧﻮع ﻓﺮﻣﻮﻻﺳﯿﻮن، ﻣﻮرد ﻣﺼﺮف ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮد.
ﻓﺮﻣﻮﻻﺳﯿﻮن در ﺑﺨﺶ ﮐﺸﺎورزی، ﺑﯿﺸﺘﺮ در ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺳﻤﻮم دﻓﻊ آﻓﺎﺗﯽ ﻧﺒﺎﺗﯽ، ﮐﺎرﺑﺮد دارد وﻟﯽ در ﺳﺎﺧﺖ ﺑﺮﺧﯽ ﺗﺮﮐﯿﺒﺎت ﮐﻮدی ﻧﯿﺰ از روش ﻓﺮﻣﻮﻻﺳﯿﻮن اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﺷﻮد.
ﻋﺼﺎره ﺟﻠﺒﮏ درﯾﺎﯾﯽ ﺑﻪدﺳﺖ آﻣﺪه را ﻣﯽﺗﻮان ﻣﺴﺘﻘﯿﻤﺎً ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﻧﻮع ﻣﺤﺮک و ﺑﻬﺒﻮددﻫﻨﺪه رﺷﺪ ﮔﯿﺎه اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮد وﻟﯽ ﺑﺮﺧﯽ ﺷﺮﮐﺖﻫﺎی ﺗﻮﻟﯿﺪﮐﻨﻨﺪه ﻣﻮاد ﮐﻮدی، ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺗﮑﻨﻮﻟﻮژی ﺗﻮﻟﯿﺪ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺗﻮﺻﯿﻪﻫﺎی ﻣﺼﺮف، ﺗﺮﮐﯿﺐ ﮐﻮدی را ﻓﺮﻣﻮﻟﻪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ.
ﮐﻮد ﻋﺼﺎره ﺟﻠﺒﮏ درﯾﺎﯾﯽ، ﻏﺎﻟﺒﺎً ﺑﻪ دو ﺷﮑﻞ ﻣﺎﯾﻊ ﯾﺎ ﭘﻮدر ﻗﺎﺑﻞ ﺣﻞ در آب، ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﯽﮔﺮدد ﮐﻪ ﻋﻤﻮﻣﺎً ﻣﺼﺮف آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﺤﻠﻮلﭘﺎﺷﯽ ﯾﺎ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ آبﯾﺎری ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﯽﺷﻮد.
در ﺑﺮﺧﯽ دﯾﮕﺮ از ﮐﻮدﻫﺎ ﻧﯿﺰ ﻋﺼﺎره ﺟﻠﺒﮏ درﯾﺎﯾﯽ ﻣﺨﻠﻮط ﺑﺎ ﮐﻮدﻫﺎی ﺣﺎوی ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻏﺬاﯾﯽ ﭘﺮﻣﺼﺮف ﯾﺎ رﯾﺰﻣﻐﺬی، ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﯽﮔﺮدد و در اﺧﺘﯿﺎر ﮐﺸﺎورزان ﻗﺮار می‌گیرد.
منبع:
یعقوبی، سعیدرضا(1399)؛ عصاره جلبک دریایی، دستاوردی برای کشاورزی ارگانیک. فصلنامه کارافن، دوره 17، شماره دو.
