فرآوری پای مرغ فعالیتی با ارزش افزوده بالا و اشتغالزایی هست که نیازمند به حمایت بخش خصوصی و دولتی برای احداث کارگاه‌های فرآوری دارد.
یکی از کارآفرینان استان لرستان درباره مشکلات پیش روی این صنعت می‌گوید: «زمانی که امکان فرآوری پای مرغ در استان انجام می‌شود نباید این دور ریختنی ارزآور از کشتارگاه‌های استان خارج شود بلکه باید با قیمت واقعی در اختیار واحدهایز فرآوری قرار بگیرد.»
بهزاد رشیدیان دلفان، با بیان این مطلب، از رعایت نشدن این قانون گلایه دارد و به قول خودش نمی‌تواند با گردن‌کلفت‌های خریدار پای مرغ سایر استان‌ها رقابت کند.
به گزارش ایرنا، این کارآفرین لرستانی می‌گوید: «سال ۹۰ پس از یک دوره ورشکستگی و بدهی به بانک، تحقیق در خصوص صادرات پای مرغ را شروع کردم و به این نتیجه رسیدم که کسب‌وکار جدیدی راه‌اندازی کنم.»
این تولید کننده ادامه می‌دهد: « بیشتر از دو سال برای دریافت کد صادراتی پیگیری کردم، پس از آن به نقشه واحد تولیدی و ملزومات آن ایراداتی وارد شد اما همه را پشت سر گذاشتم و حتی چینی‌ها برای تایید کارگاه و سفارش پای مرغ، آمدند و بازدید کردند».
وی کارش را با طرح توجیهی ۱۵ نفر اشتغال آغاز و ۷۰ نفر را مشغول کرده است و امروز با راه‌اندازی فرآوری جدیدی، نان ۱۲۰ خانوار را با زوربازوی خودشان تامین می‌کند.
وی در مورد دلالان پای مرغ می‌گوید: «آن‌ها پای مرغ کشتارگاه‌های استان را گاها با پرداخت یک میلیارد تومان پیش خرید می‌کنند و کشتارگاه‌ها هم به بهانه اینکه پای مرغ را معدوم کرده‌اند، مرا جواب می‌کنند و مجبور هستم به استان‌های همسایه مراجعه کنم.»
پای مرغ در کشورهای جنوب شرقی آسیا طرفداران بسیاری دارد و به عنوان یک منبع مهم پروتپین استفاده می‌شود.
کارخانه‌های فرآوری جوجه‌های گوشتی ممکن است به سادگی پای مرغ را به عنوان ضایعات دور بریزند، یا برخی ممکن است در غذای حیوانات خانگی استفاده شوند.
از نظر غذای انسان، بازار قابل توجهی برای پای مرغ در چین، تایوان و هنگ‌کنگ وجود دارد. چین به تنهایی 300000 تن در سال وارد می‌کند که ارزش آن 450 میلیون دلار است. تقاضای اضافی از بقیه آسیا و همچنین آمریکای مرکزی و جنوبی، به عنوان مثال، مکزیک و پرو وجود دارد.
آب گوشت پای مرغ را می‌توان برای به دست آوردن کلسیم و پپتیدهای زیست فعال از استخوان‌های جدا شده و بقایای گوشت فرآوری کرد.
