سویای نرم و نارس (Edamame) ادامام که بصورت دُرُسته در غلاف بخارپز شده و با نمک یا به عنوان غذای میان وعده میل و به صورت منجمد از چین و سایر کشورهای آسیای‌شرقی به ایالات متحده‌ی آمریکا وارد می‌شود.
به گفته‌ی دانشمندان دانشگاه ایلینویز، هفت منبع جدید سویا که برای استفاده در پرورش گونه‌های تجاری می‌توانند در برابر حشرات و بیماری‌ها مقاومت کنند، در دسترس هستند.
منشا سویای ادامام، آسیا است، این سویای جوان و سبز که در مراحل اولیه غلاف سبز قبل از سفت‌شدن چیده می‌شود، زمانی که بالغ شدند تبدیل به لوبیای خشک می‌شوند که برای تهیه محصولات سویا مانند توفو و شیر سویا استفاده می‌شود.
ادامام یک محصول شبیه به لوبیا بوته‌ای است و اغلب عملکرد بالاتری دارد. این محصول فوایدی مشابه با لوبیا برای سلامتی خاک دارد و به تثبیت نیتروژن در خاک کمک می‌کند و باعث می‌شود تا خاک برای محصولات بعدی، غنی‌تر از مواد مغذی باشد که آن را به یک سبزی عالی برای تمرین تناوب زراعی تبدیل می‌کند.
از کاشت ادامام در جایی که حبوبات (لوبیا، نخود) در فصل قبل کاشته شده‌اند خودداری کنید چرا که این امر به جلوگیری از ادامه بیماری‌ها و آفات و همچنین کاهش مواد مغذی در خاک کمک می‌کند.
ادامام تازه را در ظرف دربسته یا کیسه پلاستیکی در یخچال تا یک هفته می‌شود نگهداری کرد.
کاشت ادامام
بهترین زمان کشت این نوع سویا، زمانی است که دمای هوا و خاک به حداقل 60 تا 70 درجه فارنهایت برسد، بذرهای ادامام باید در عمق یک تا دو اینچ در خاک و حدود سه اینچ از هم در مکانی که آفتاب کامل وجود دارد، کاشته شود. ردیف ها باید دو فوت از هم فاصله داشته باشند
ادامام گیاهی است که مراقبت از آن آسان است و تنها به چند تکنیک اساسی نگهداری نیاز دارد، خاک باید بصورت کم اسیدی باشد. از کمپوست برای نگهداری خاک غنی از مواد مغذی می‌توان استفاده کرد، ادامام به عنوان یک لوبیا سبز می‌تواند نیتروژن خود را تثبیت کند.
این گیاه دارای ریشه‌های ظریفی است بنابراین هنگام وجین باید مراقب بود تا به آنها آسیبی نرسد.
گیاهان ادامام باید در طول فصل حتی پس از شکوفه دادن آبیاری شوند. بنابراین باید خاک را مرطوب نگه داشت، شته‌ها، راب‌ها، سوسک‌های ژاپنی و حلزون ها همگی از آفات باغی هستند که می‌توانند از این گیاه تغذیه کنند.
نحوه برداشت ادامام می تواند بین 90 تا 150 روز از دانه تا غلاف طول بکشد. زمانی که غلاف‌ها سبز روشن، پر از دانه‌های چاق و حداقل دو تا سه اینچ طول دارند، ادامام آماده برداشت است.
هنگام برداشت ادامام، غلاف های سویا را از گیاه جدا کنید یا از قیچی استفاده کنید – غلاف‌های ادامام را از گیاه جدا نکنید. غلاف هایی که زرد می شوند بیش از حد رسیده‌اند، اما هنوز هم می‌توان آنها را خورد.
با این حال، علاقه روزافزون مصرف‌کنندگان آمریکایی به بهره‌مندی از این نوع سویا برای سلامتی، برخی از تولیدکنندگان را بر آن داشته است تا تولید محصول سبزیجات را در داخل کشور کشف کنند و پتانسیل فروش تازه در بازار را علاوه بر محصولات منجمد افزایش دهد.
سویا، دومین محصول بزرگ آمریکا است که به همه چیز از روغن پخت‌و‌پز و خوراک دام با پروتئین بالا گرفته تا به سوخت زیستی و محصولات صنعتی تبدیل می‌شوند.
از این رو پژوهشگران دانشگاه ایلینویز در سال 2011، بررسی ژن‌های مقاومتی را آغاز کردند که برای محافظت از دانه‌های سویا شناخته می‌شوند.
تقریباً 90 درصد گونه‌های سویا از نوع دانه‌ای ایالات متحده، برخلاف گونه‌های ادامام که چنین ژن‌هایی ندارند، دارای ژن‌هایی برای مقاومت در برابر برخی بیماری‌ها و آفات هستند.
البته بدون کنترل شیمیایی یا ژن‌های مقاومت، گونه‌های حساس ادامام می‌توانند در معرض آسیب‌های ناشی از هجوم شدید شته‌های مکنده شیره و شیوع پوسیدگی ریشه و ساقه قرار گیرند که می‌تواند تا 100 درصد باعث از بین رفتن پایه گیاهچه شود.
این تیم پژوهشی از روش‌های معمولی اصلاح نباتات برای انتقال ژن‌های مقاومت از چهار گونه تجاری دانه سویا به چهار گونه ادامام با بذر درشت استفاده کرد سپس گیاهان زائد با بهترین ترکیب مقاومت و سایر صفات مورد نظر در آزمایشات مزرعه‌ای 2019 مورد ارزیابی قرار گرفتند.
ترکیب مقاومت در برابر آفات و بیماری‌ها، نوعی شبکه ایمنی را برای پرورش‌دهندگان فراهم می‌کند تا آنها نگران دریافت محصولات شیمیایی برای کنترل حشرات و بیماری نباشند.
