مردان و زنان کشاورز با توجه به محدودیت‌ها و توانایی‌هایی که جنسیت آن ها منجر به نوع رفتار آن ها در کشاورزی می‌شود فعال هستند و کار می کنند.
مطالعه جدید وضعیت نامناسب زنان را به دلیل محرومیت در مالکیت زمین، تبعیض دستمزد و به رسمیت نشناختن کارهای بدون دستمزد به تصویر می‌کشد.
زنان تقریباً 65 درصد از نیروی کار مزرعه را تشکیل می‌دهند، با این حال مالکیت زمین بسیار محدودی دارند و باعث می شود که بیشتر تحت نظارت همتایان مرد خود کار کنند.
بیشتر وظایفی که آنها در زنجیره ارزش تولید کشاورزی انجام می دهند، کار بدون مزد است و وقتی صحبت از دستمزد برای کار مزرعه می شود، زنان در مقایسه با آنچه مردان برای مشاغل مشابه به دست می آورند، بسیار کمتر دریافت می‌کنند.
مشخص شده است که اگرچه تعداد زنان در بخش کشاورزی تقریباً دو برابر مردان درگیر در این بخش است، اما در بیشتر موارد زنان مالک زمین‌هایی نیستند که در آن کار می‌کنند و مردان به دلیل مالکیت دارایی، تسلط بیشتری بر آنها دارند.
محققان می‌گویند: «به طور سنتی، زنان روستایی نقش مهمی در طیف گسترده‌ای از فعالیت‌های درآمدزا، فعالیت‌های پس از برداشت، پرواربندی گاو، شیردوشی، پرورش بز، پرورش طیور، (و) باغبانی سبزیجات در مزارع ایفا می‌کنند. زنان روستایی کارگران خاموش و مشارکت کنندگان اساسی در اقتصاد روستایی هستند.»
«علاوه بر این، زنان از همه اعضای خانواده، به ویژه کودکان مراقبت می کنند. بنابراین، نقش زنان نه تنها برای امنیت غذایی خانوار، بلکه برای رفاه یک خانواده نیز حیاتی است.»
