وبینار آشنایی با گیاه دارویی زیره سبز برگزار می‌شود

بدون دیدگاه

2 مهر 1400

امتیاز دهید

انجمن علمی دانشجویی مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی دانشگاه رازی، وبیناری با موضوع آشنایی با گیاه دارویی «زیره سبز» را برگزار می‌کند.

به گزارش باشگاه دانشجویان ایسنا، آشنایی با گیاه دارویی زیره سبز، پراکنش و نیازهای آن برای رشد و نمو، نیازهای حرارتی، رطوبتی و نوری، خاک مناسب، اجزای عملکرد زیره سبز، تهیه بستر و آماده‌سازی بذر جهت کاشت، کاشت بذر زیره سبز و تاریخ کاشت، آماده سازی خاک، نیاز کودی، تاریخ و فواصل کاشت، آب مورد نیاز، اثر آبیاری بر اجزای عملکرد، زمان برداشت و آماده سازی محصول بـرای بـازار، بیماری های زیره سبز، روش‌های مبارزه با آفت‌ها، مبارزه با علف‌هـای هـرز زیـره سبز، خواص و مصارف دارویی زیره سبز، اسانس زیره سبز و روش‌های استخراج اسانس زیره سبز سرفصل‌های این دوره است.
کارگاه آشنایی با گیاه دارویی «زیره سبز» با تدریس پروانه مرادی ـ دانشجوی دکتری رشته فیزیولوژی گیاهان زراعی، طی روزهای ۱۱ و ۱۲ مهرماه از ساعت ۱۸ تا ۲۰ برگزار می‌شود و علاقه‌مندان می‌توانند از طریق این آدرس برای شرکت در آن ثبت نام کنند یا برای کسب اطلاعات بیشتر به شناسه @hadi_Kianinezhad پیام دهند.

زیره اغلب با طعمی قوی توصیف می شود که گرم و خاکی با رایحه تلخ و شیرین تند و رنگ های ملایم مرکباتی است. همچنین دارای شباهت‌های طعمی با همتای گران‌تر خود، فلفل سیاه، زیره، اغلب به عنوان یک ادویه خانگی و جایگزین فلفل سیاه در روم باستان استفاده می‌شد.

دانه های آن به رنگ سبز کم رنگ و مایل به قهوه ای با شکل مستطیلی (مانند خیار مخروطی) هستند. آنها دارای 9 برآمدگی و کانال روغن در اطراف محیط هستند که دانه را از نظر طول مشخص می کند. اندازه دانه ها بین ⅛ تا ¼ اینچ است.

این ادویه باستانی که اولین بار توسط یونانی ها و رومی ها رایج شد در زمان‌های اولیه، با خرافات گره خورده بود، در درمان‌های خانگی استفاده می‌شد و در مراسم مذهبی و سیاسی به کار می‌رفت.

زیره که در قرون وسطی در اروپا و بریتانیا به اوج محبوبیت رسید، کم کم در آن بازار رواج خود را از دست داد.

با این حال، ثبات خود را در خاورمیانه، شمال آفریقا و هند به عنوان یک ادویه ضروری در غذاهای ملی مانند کوسکوس، بهارات، چاتنی و کاری حفظ کرد.

در زمان های اخیر، محبوبیت این ادویه در ایالات متحده از طریق تأثیر غذاهای آمریکای لاتین افزایش یافته است. این یک چاشنی اصلی در جنوب مرز به عنوان یک عنصر کلیدی در پودر فلفل است که سخاوتمندانه در غذاهای سنتی استفاده می شود. در ایالات متحده بیشترین استفاده از آن در غذاهای مکزیکی و هندی است.