پژوهشگران، روشی برای استفاده از محصولات جانبی کشاورزی برای تولید پلاستیک‌های زیستی پایدار کشف کردند. پلاستیک‌های زیستی، پلاستیک‌های زیست تخریب‌پذیری هستند که در مقایسه با نفت از مواد بیولوژیکی تشکیل شده‌اند.
طبق یک مطالعه جدید، آنها می‌توانند با روش‌های بسیار مقرون‌به‌صرفه و سازگار با محیط‌زیست، از محصولات جانبی – محصولات ثانویه حاصل از فرایندهای تولید – از باقی‌مانده ذرت، علفزارها و محصولات کشاورزی پخته شده، پلاستیک زیستی تولید کنند.
«جوشوا یوان»، دانشمند تحقیقات« اگری‌لایف» ، استاد و رئیس گروه زیست شناسی مصنوعی و محصولات تجدید‌پذیر در دانشکده کشاورزی تگزاس توضیح می‌دهد که در حال حاضر، یکی از اصلی‌ترین چالش‌های پالایشگاه‌های سوخت‌های زیستی، توانایی استخراج و استفاده از لیگنین به طور موثر است.
آنها به منظور غلبه بر این مشکلات، روش جدیدی معروف به «فرآیندهای پیش‌شرطی‌سازی لیگنین» را به کار برده‌اند که در نظر دارد محلول، تهویه و تخمیر لیگنین را در خود جای دهد، آن را به انرژی تبدیل کرده و به راحتی با طرح‌های تصفیه خانه سازگار سازد.
به گفته یوان، هر ساله بیش از 300 میلیون تن پلاستیک تولید می‌شود که جایگزینی آنها با پلاستیک قابل تجزیه و تولید پلاستیک‌های زیستی از زباله‌های معمولی کشاورزی (از ذرت، علف‌ها و چوب) ارزش آن را بیشتر نشان می‌دهد.
نقش اساسی محصولات جانبی کشاورزی در تولید بیوپلاستیک
این پژوهشگران در پژوهش‌های قبلی خود به این رسیده بودند که می‌توان از محصولات پایداری چون سورگوم به عنوان ماده اولیه برای تولید سوخت‌های زیستی استفاده کرد، به گفته یوان، محصولات فرعی کشاورزی مانند کلش ذرت، منابع جایگزین هستند. این منابع، درآمد بالقوه بیشتری را برای کشاورزان و بخش حمل‌و‌نقل ایجاد و مواد غذایی و محصولات جانبی برداشت شده را به عملیات تصفیه‌خانه منتقل می‌کند.
همچنین این کشف، منجر به کاهش تغییرات آب‌و‌هوایی جهانی از طریق جایگزینی سوخت‌های فسیلی و پلاستیک‌های غیر قابل تجزیه با پلاستیک‌های تجدید‌پذیر و قابل‌تجزیه می‌شود.
