مدیر جهاد کشاورزی سبزوار از ضروری بودن توسعه صنایع فرآوری محصول زیره در این شهرستان، به عنوان قطب تولید این محصول در خراسان رضوی، خبر داد.
به گزارش ایرنا، «علی‌اصغر امانیان» در این مورد افزود: «با وجود فعالیت ۲ کارخانه زیره پاک‌کنی در سبزوار، ایجاد صنایع فرآوری، عصاره‌گیری و تولید اسانس زیره در این شهرستان مورد نیاز است.»
وی ادامه داد: «توسعه صنایع فرآوری زیره علاوه بر ایجاد ارزش افزوده و جلوگیری از خام‌فروشی محصول، نقشی موثر و مهم در شکوفایی اقتصاد شهرستان و رونق اشتغال سبزوار خواهد داشت.»
مدیر جهاد کشاورزی سبزوار سطح کشت امسال زیره در این شهرستان را هزار و ۸۰۰ هکتار اعلام و بیان کرد: پارسال از این سطح ۲ هزار و ۵۰۰ تن محصول زیره برداشت شده بود.
وی گفت: «امسال کاهش بارندگی و تداوم پدیده خشکسالی سبب کاهش ۵۰ درصدی میزان برداشت و تولید زیره در سبزوار شده است.»
شهرستان سبزوار دارای ۳۵ هزار هکتار کشتزار، ۱۶ هزار هکتار عرصه باغی و حدود ۲۰ هزار بهره بردار بخش کشاورزی است.
این شهرستان قطب تولید محصولات زیره، پنبه، جو و گندم در خراسان رضوی است. سالانه حدود ۱۵۰ هزار تن انواع محصولات کشاورزی در سبزوار تولید می‌شود.
سبزوار در ۲۳۰ کیلومتری غرب مشهد واقع است.
گیاه زیره، گیاهی کم آب طلب است که با توجه به شرایط خشک و کم آبی منطقه سبزوار مورد توجه کشاورزان است.
این محصول از گذشته دور به عنوان یک گیاه دارویی مورد استفاده بوده و اسانس آن خاصیت ضد باکتری دارد.
محصول زیره یک ماده رایج در بسیاری از غذاهای خوش طعم از سراسر جهان است. طعم گرمی به آن اضافه می‌کند و به ویژه در سوپ‌ها، خورش‌ها و کاری‌ها خوب عمل می‌کند.
مردم همچنین می‌توانند از این ادویه برای طعم دادن به سبزیجات یا گوشت‌ها قبل از تفت دادن استفاده کنند.
زیره سبز، گیاهی یک ساله از خانواده جعفری (Apiaceae) و ادویه‌ای که از میوه‌های دانه مانند آن تهیه می‌شود، است.
زیره که بومی منطقه مدیترانه است، در هند، چین و مکزیک نیز کشت می‌شود و برای طعم دادن به انواع غذاها استفاده می‌شود.
گیاه زیره، کوچک، باریک و علفی با برگ‌های ریز جدا شده است. گل‌ها در دسته‌های چتری با سر مسطح مشخص هستند و به رنگ سفید یا رز هستند.
محصول زیره یا کومینو، در واقع میوه‌های خشکی هستند که به نام اسکیزوکارپ شناخته می‌شوند.
آنها بیضی‌های دراز قهوه‌ای مایل به زرد نازک به طول حدود 6 میلی‌متر (0.25 اینچ) هستند. هر کدام دارای پنج برجستگی طولی پشتی برجسته هستند که با برآمدگی‌های ثانویه کمتر متمایز درهم آمیخته شده‌اند که یک الگوی شبکه‌ای کوچک را تشکیل می‌دهند.
آنها حاوی بین 2.5 تا 4.5 درصد اسانس هستند که جزء اصلی آن کومالدئید است.
