انتظار می رود جمعیت آفریقا تا سال 2100، سه برابر شود. این بدان معناست که غذا، آب و کالاهای کشاورزی بیشتری مورد نیاز است. برای برآوردن این نیازها، دولت‌های آفریقایی و آژانس‌های توسعه، پروژه‌های کشاورزی بزرگی را راه‌اندازی کرده‌اند.
به عنوان مثال، ائتلاف برای توسعه برنج آفریقا، یک چارچوب سیاست، هدفی را برای دوبرابر کردن تولید برنج از 28 میلیون تن در سال 2018 به 56 میلیون تن تا سال 2030 تعیین کرده است. دولت‌ها همچنین تجارت بین‌المللی محصولات کشاورزی را افزایش می دهند.
توسعه کشاورزی شامل گسترش به زمین‌های مزرعه جدید و کشاورزی فشرده‌تر، استفاده از آبیاری یا کود برای بهبود عملکرد محصول است. چنین توسعه‌ای می‌تواند ثروت خانوار، مراقبت‌های بهداشتی، آموزش و پرورش و تولید ناخالص ملی را بهبود بخشد.
کشاورزی می‌تواند به جنگل‌زدایی، انتشار کربن، آلودگی آب‌و‌هوا و از بین‌رفتن تنوع زیستی کمک کند و به نوبه خود، این اثرات ممکن است به سلامت انسان آسیب برساند. برخی از بیماری‌های عفونی – مالاریا، شیستوزومیازیس و زخم بورولی – با کشاورزی مرتبط هستند.
کشاورزی و مالاریا همیشه باهم درهم تنیده هستند. انقلاب کشاورزی، مردم را به زندگی نزدیک آب واداشته است اما محققان نتوانسته‌اند به طور کامل ارتباط بین کشاورزی و مالاریا را درک یا پیش‌‌بینی کنند.
بر اساس مطالعات زمین‌های زراعی آبی و دیم و سیستم‌هایی که پوشش طبیعی و محصولات را با هم ترکیب می‌کند، الگوهایی پدیدار شده است که نشان می‌دهد چگونه می‌توان زمین کشاورزی را برای کاهش خطرات سلامتی بهتر مدیریت کرد.
قاره آفریقا هنوز بیش از 90 درصد از مرگ‌و‌میرهای ناشی از مالاریا در جهان را متحمل می‌شود و پیشرفت منطقه برای پایان دادن به مالاریا در سال‌های اخیر متوقف شده است.
کاهش مالاریا و بهبود تنوع‌زیستی بر اساس یکسری مطالعات که بر اساس داده‌های پوشش زمین و کاربری زمین با سنجش از راه دور که از 12 کشور بدست آمده است و داده‌های مالاریا که دوره 2010 تا 2015 را پوشش می‌دهد نشان می‌دهد که مناظر کشاورزی زیر، خطر ابتلا به مالاریا را در دوران کودکی در سراسر جنوب صحرای آفریقا افزایش می‌دهد:
- زمین‌های زراعی دیم در مناطق روستایی
- زمین‌های زراعی آبی در مناطق شهری یا نزدیک آن
وجود پوشش گیاهی طبیعی در زمین‌های کشاورزی ممکن است مالاریا را کاهش دهد، به نظر می‌رسد گسترش کشاورزی از طریق زمین‌های زراعی دیم یا آبی خطر ابتلا به مالاریا در دوران کودکی را در جنوب صحرای آفریقا افزایش می‌دهد.
این امر هم برای بافت روستایی و هم برای بافت شهری صادق است. حفظ پوشش گیاهی در زمین‌های کشاورزی نیز برای محافظت از تنوع‌زیستی و عملکردها و خدمات اکوسیستم شناخته شده است. این باعث می‌شود زمین‌های کشاورزی در دراز مدت پایدارتر شوند.
افزایش خطر مالاریا در مطالعه دیگری، با AfricaRice و موسسه بین‌المللی کشاورزی گرمسیری برای بررسی ارتباط بین برنج و مالاریا در جنوب صحرای آفریقا بررسی شده است چنانکه شالیزارهای برنج، مکان‌های خوبی برای تکثیر پشه‌ها هستند، اما اغلب گفته می‌شود که جوامع برنج‌کاران لزوماً از مالاریا نسبت به سایر مزارع، رنج نمی‌برند.
این یافته غیرشهودی «پارادوکس شالیزارها» نامیده شده‌است، اما مطالعات دیگری نشان می‌دهد که جوامع کشت برنج آبی بیشتر در معرض پشه‌ها و همچنین خطر ابتلا به مالاریا هستند، بنابراین تناقض حل شده است.
بیشتر مطالعات نشان می‌دهد که کشاورزی با افزایش انتقال مالاریا در آفریقا مرتبط است و این با توجه به رویکردهای توسعه کشاورزی در این قاره، نگران‌کننده است زیرا در حال حاضر سه شاخه توسعه به صورت مجزا در تلاش برای رسیدن به اهداف خود هستند.
وزارتخانههای کشاورزی کشورهای آفریقایی در حال برنامه‌ریزی برای توسعه و تشدید کشاورزی؛ وزارتخانههای بهداشت در حال برنامه‌ریزی برای حذف مالاریا و وزارتخانههای محیط‌زیست در تلاش هستند تا با تأثیرات جنگل‌زدایی، تغییرات آب‌و‌هوایی و استفاده از زمین مقابله کنند.
پرواضح است که برای دستیابی به همه‌ی این اهداف، به همکاری بیشتر بین بخش‌ها نیاز است و تصمیم‌گیرندگان به شواهد بیشتری در مورد علیت رابطه کشاورزی و مالاریا نیاز دارند.
این به آنها کمک می‌کند تا بین گزینه‌های سیاست کاربری زمین در سیستم‌های روستایی و شهری انتخاب کنند همچنین آنها درک بهتری از اینکه چگونه اقدامات مختلف، مانند دسترسی به آب، از دست‌دادن تنوع زیستی، ریشه‌کنی مالاریا، انتشار کربن، سلامت خاک و بهره‌وری اقتصادی، بر جنبه‌های مختلف پایداری تأثیر می‌گذارند، خواهند داشت.
