طبق گفته مدیر صنایع تبدیلی سازمان جهاد کشاورزی گیلان، با تجهیز کارخانه‌های شالیکوبی این استان طی یک دهه گذشته، ۴۰ هزار تن برنج از چرخه ضایعات خارج شده است.
به گزارش ایسنا، قاسم جوادزاده با بیان اینکه با توسعه صنایع تبدیلی برای محصولات کشاورزی می‌توان باعث رونق و توسعه بخش کشاورزی شد، گفت: «تجهیز و نوسازی کارخانه‌های سنتی می‌تواند تا حد زیادی از دورریز ضایعات کشاورزی بکاهد و ارزش‌افزوده تولید این محصول را به کشاورزان برگرداند.»
وی افزود: «گیلان یکی از دو استان قطب تولیدکننده برنج کشور است و هم اکنون ۱۴۲۵ کارخانه شالیکوبی در استان فعالیت دارند که ۵۲۰ واحد از این کارخانه‌ها تجهیز، نوسازی و به روزرسانی شده‌اند.»
وی تصریح کرد: «در مجموع کارخانه‌های شالیکوبی گیلان ظرفیت تبدیل ۶۰۰ تن برنج را دارند و به طور میانگین هرساله برنامه داریم ۳۰ واحد شالیکوبی در استان نوسازی شود و به این ترتیب به طور میانگین، هر ساله از ضایعات برنج گیلان ۳ تا ۴ درصد کاسته خواهد شد.»
تولید برنج در جهان منجر به تولید مقادیر زیادی زیست توده غیرغذایی، عمدتاً به شکل نی و پوسته می‌شود. اگرچه از آنها کم استفاده شده است و بسیاری از کاه برنج هنوز به سادگی سوزانده می‌شود، این مواد لیگنوسلولزی به طور بالقوه دارای ارزش قابل توجهی هستند.
این بررسی، ترکیب کاه و پوسته برنج، فرآیندهای مختلف درگیر در تولید محصولات با ارزش و طیف وسیعی از کاربردهایی که می‌توان از آنها استفاده کرد را در نظر می‌گیرد. این موارد شامل اصلاحات کشاورزی، تولید انرژی، جاذب های محیطی، مصالح ساختمانی و محصولات تخصصی مختلف است.
از سوی دیگر، باافزایش نگرانی‌های زیست محیطی در مورد تغییرات آب‌و‌هوایی به دلیل استفاده بیشتر از نفت، انسان را به سمت جایگزین‌های پاک‌تر و سبزتر سوق داده است. استفاده از ضایعات کشاورزی فراوان به عنوان مواد اولیه تجدیدپذیر برای تولید سوخت‌های زیستی می‌تواند یک استراتژی محوری باشد.
برنج یکی از محصولاتی است که بیشترین رشد را دارد و بیش از 4.8 درصد از کل تولید به هدر می‌رود. اگرچه بررسی‌های قبلی به سوخت‌های زیستی به‌دست‌آمده از برخی ضایعات برنج مربوط می‌شود، اما بیشتر آنها روی بقایای برنج لیگنوسلولزی با توجه زیادی به فرآیندهای حرارتی-شیمیایی متمرکز شده‌اند.
