انجمن علمی دانشجویی مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی دانشگاه رازی، جلسه‌ای با موضوع «تاثیر عناصر غذایی در کنترل بیماری‌های گیاهی» را برگزار می‌کند.
به گزارش باشگاه دانشجویان ایسنا، نحوه تاثیر عناصر غذایی در بیماری‌های گیاهی و نقش نیتروژن، فسفر، پتاسیم، کلسیم، مس و سیلیس سرفصل مطالب این جلسه است که چهارشنبه ۲۰ مرداد ساعت ۲۰ برپا می‌شود.
جلسه تاثیر عناصر غذایی در کنترل بیماری‌های گیاهی با تدریس محمدعلی بقایی – دانشجوی دکتری دانشگاه تربیت مدرس – برگزار می‌شود و علاقه‌مندان برای شرکت در آن می‌توانند به شناسه زیر پیام دهند.
@hadi_Kianinezhad
به طور دقیق، سرعت توسعه بیماری ها را می توان با تغذیه معدنی کافی و متعادل در محصولات کاهش داد. عناصر غذایی گیاه مقاومت یا حساسیت آن به بیماری، ساختار یا خواص بافتی یا مورفولوژیکی آن و توانایی پاتوژن ها برای زنده ماندن روی میزبان را تعیین می کند.
در سال‌های اخیر، اهمیت کشاورزی پایدار به یکی از مهم‌ترین مسائل کشاورزی تبدیل شده است، علاوه بر این، بیماری‌های گیاهی همچنان نقش محدودکننده عمده‌ای در تولیدات کشاورزی ایفا می‌کنند.
کنترل بیماری‌های گیاهی با استفاده از آفت‌کش‌های کلاسیک، نگرانی‌های جدی در مورد ایمنی مواد غذایی، کیفیت محیطی و مقاومت به آفت‌کش‌ها ایجاد می‌کند که نیاز به روش‌های جایگزین مدیریت آفات را دیکته کرده است.
به ویژه، مواد مغذی می‌توانند بر تحمل بیماری یا مقاومت گیاهان در برابر عوامل بیماری‌زا تأثیر بگذارند، با این حال، گزارش‌های ضد و نقیضی در مورد تأثیر عناصر غذایی بر بیماری‌های گیاهی وجود دارد و بسیاری از عوامل مؤثر بر این پاسخ به خوبی شناخته نشده‌اند.
در انگل‌های اختیاری با مقدار نیتروژن بالا، شدت عفونت کاهش می‌یابد، پتاسیم، حساسیت گیاهان میزبان را تا حد مطلوب برای رشد کاهش می‌دهد و فراتر از این نقطه افزایش بیشتری در مقاومت ایجاد نمی‌شود.
در مقابل K، نقش فسفر در مقاومت، متغیر و به ظاهر ناسازگار است، در میان ریزمغذی‌ها، منگنز می‌تواند تعدادی از بیماری‌ها را کنترل کند، زیرا منگنز نقش مهمی در بیوسنتز لیگنین، بیوسنتز فنل، فتوسنتز و چندین عملکرد دیگر دارد.
بور(B) بر ساختار دیواره سلولی، غشای گیاهی و متابولیسم گیاه، تاثیر دارد، شدت بسیاری از بیماری‌ها را کاهش می‌دهد، کاربرد کلر می‌تواند مقاومت گیاهان میزبان را در برابر بیماری افزایش دهد.
نشان داده شده است که سیلسیم، می‌تواند تعدادی از بیماری‌ها را کنترل کند و اعتقاد بر این است که Si یک مانع فیزیکی ایجاد می‌کند که می‌تواند نفوذ هیف‌های قارچی را محدود کند یا ممکن است باعث تجمع ترکیبات ضد قارچی شود.
تغذیه یکپارچه گیاه، یک جزء ضروری در کشاورزی پایدار است، زیرا در اکثر موارد، کنترل بیماری‌های گیاهی با مقدار کافی مواد مغذی و بدون آفت‌کش، مقرون به صرفه‌تر و همچنین سازگار با محیط زیست است.
