نامه ای به نایب رئیس هیات مدیره صنایع کنسانتره و آب میوه ایران و رئیس هیات مدیره شرکت سنوس در جهت شرایط بحرانی صنعت غذا ارائه شده است:
دکترغلامحسین احمدی
نایب رئیس هیات مدیره انجمن صنایع کنسانتره و آب میوه ایران
رئیس هیات مدیره شرکت سنوس (عضو گروه مهرام )
اینکه صنعت غذا در شرایط کنونی علیرغم مزایای استراتژیک خود (نظیر رقابتی بودن، تامین بخشی از صادرات غیرنفتی، ایجاد سطح اشتغال مناسب، فرآوری نیازهای روزمره و اضطراری مردم در شرایط کرونا و تحریم‌های شدید اقتصادی و امثالهم) در خطر بحران‌های بزرگ است بر کسی پوشیده نیست.
کافی است نگاهی به چرخه‌های از نفس افتاده زنجیره تولید در صنایع لبنیات، گوشت و مرغ و تخم مرغ، روغن‌های خوراکی، آرد و نان و غیره بیاندازیم تا دریابیم که در همه آنها پارادوکس ظاهرا لاینحل واحدی مشاهده می‌شود: بحران افزایش افسار گسیخته بهای نهاده‌های تولیدی در برابر سقوط قدرت خرید مردم و کاهش مصرف سرانه محصولات مربوطه.
به عنوان مثال تخلیه شیر خام در خیابان بخاطر ناکافی بودن هزینه‌های دامداران در برابر چشم مردمی که همزمان شاهد افزایش فزاینده قیمت همان شیر در فواصل کوتاه زمانی هستند .
قیمت فرآورده‌های صنایع غذایی درب کارخانه در ایران تقریبا نصف قیمت آنها بر روی برچسپ بسته‌بندی برای مصرف‌کننده نهایی است. این فاصله عظیم قیمتی، جذب واسطه‌های بازار خرده‌فروشی می‌شود.
امر مهمی که انتظار می‌رود با توسعه فروشگاه‌های بزرگ زنجیره‌ای ( که با رشد شتابانی هم در حال گسترش هستند _ تنها یک برند آنها در یکسال گذشته بیش از هر روز، یک شعبه در ایران دایر کرده است _ به نقل از دنیای اقتصاد) به نفع هر دو قطب تولیدکننده و مصرف‌کننده از طریق کاهش هزینه‌های توزیع و افزایش کیفیت و خدمات ذیربط منجر شود.
از آنجا که پتانسیل ارزش‌افزایی توزیع را بخش تولید ندارد باید وزنه‌های زاید و سنگینی را که به دست‌وپای تولید ملی از جمله صنایع غذایی بسته شده را با دقت و به سرعت باز کرد، فشار مالیات عملکرد و به اصطلاح ارزش افزوده را از گرده آن کم کرد، هزینه‌های متعلقه تامین اجتماعی را موقتا هم که شده از دوش آن کاست، تسهیلات بانکی را واقعا تسهیل کرد، بوروکراسی خفه کننده دوایر دولتی را کاهش داد و از همه واجب‌تر، اهرام‌های فساد پیدا و پنهان متوجه تولید را از ببن برد.
تثبیت نرخ ارز، گاهش تورم، گشایش مناسبات بازرگانی منطقه‌ای و بین‌المللی که علی‌القاعده نتیجه مرتفع‌سازی تحریم‌های بانکی و مالی بین المللی است به همراه مهار غول نقدینگی و مهار کسری بودجه از پیش شرط‌های اصلاح امور تولید و به تبع آن، باز کردن بندهای فراوان فعلی از دست و پای صنعت غذا است، اگر گوشی در اهالی حال و آینده اصحاب مسئولیت و اشتیاقی برای شنیدن این شرح حال باشد.
