نرخ ارز رسمی (۴۲۰۰ تومانی) برای قیمت کره از گروه یک اولویت ارزی به گروه دو (ارز نیمایی) قیمت‌گذاری تثبیتی این محصول برداشته شد.
در مصوبه امروز ستاد تنظیم بازار آمده است: «با توجه به نرخ ارز کره (انتقال از گروه یک به گروه دو) و اتمام موجودی آن به نرخ ارز رسمی و از آنجایی که اقلام گروه دو مشمول قیمت گذاری تثبیتی نمی باشد مقرر شد واحدهای تولید کننده کره نسبت به تعیین قیمت با رعایت ضوابط قیمت‌گذاری هیات تعیین و تثبیت قیمت‌ها اقدام کنند.»
تاریخچه کره در دنیا
قدمت کره به اندازه تمدن غرب است. در روم باستان، این گیاه دارویی بود – برای سرفه بلعیده می‌شد یا روی مفاصل دردناک پخش می‌شد. در هند، هندوها حداقل 3000 سال است که قوطی‌های لرد کریشنا پر ازکره خوش طعم و شفاف را مصرف می‌کنند.
شایعات حاکی از آن است که عشایر به طور تصادفی اولین کره را ساخته‌اند و در کیسه‌ای از پوست گوسفند، شیر را به اسب بسته‌اند و پس از یک روز تکان خوردن، کره را کشف کرد‌اند.
قدیمی‌ترین روش شناخته شده کره‌سازی که هنوز هم امروزه مورد استفاده قرار می‌گیرد، به‌طور قابل‌توجهی مشابه است: کشاورزان در سوریه پوست بز را می‌گیرند، پوست آن را محکم می‌بندند، سپس آن را با شیر پر می‌کنند و شروع به تکان دادن می‌کنند.
مدیترانه همیشه روغن را در پخت و پز خود ترجیح داده‌اند، به نظر می‌رسد که کره چربی انتخابی قبایل شمال اروپا بوده است – تا آنجا که آناکساندرید، شاعر یونانی، با تمسخر از بربرهای شمال به عنوان «کره‌خوار» یاد می‌کند.
آب و هوا احتمالاً نقش کلیدی در ذائقه منطقه ایفا می‌کند، زیرا آب‌و‌هوای خنک در عرض‌های جغرافیایی شمالی به مردم اجازه می‌دهد کره را بیشتر از فرهنگ‌های مدیترانه ای ذخیره کنند.
در قرن دوازدهم، تجارت کره در سراسر اروپای شمالی رونق گرفت. سوابق نشان می‌دهد که بازرگانان اسکاندیناوی هر سال مقادیر زیادی صادرات داشتند و این گسترش را به بخش مرکزی اقتصاد آن‌ها تبدیل می‌کرد. برای مثال، کره آنقدر برای زندگی در نروژ ضروری بود که پادشاه، هر سال یک سطل پر را به عنوان مالیات می‌خواست.
کره در میان دهقانان به عنوان یک منبع تغذیه ارزان و محبوب بود و اشراف به دلیل غنای آن به گوشت‌ها و سبزیجات پخته شده می‌دادند
با این حال، برای یک ماه از هر سال، اروپایی‌های عمدتاً مسیحی بدون چربی مورد علاقه خود این کار را انجام می‌دادند، تا سال 1600، خوردن کره در طول روزه ممنوع بود.
کره آنقدر برای اقتصاد ایرلند حیاتی بود که بازرگانان برای کمک به تنظیم تجارت، یک بورس کره در کورک افتتاح کردند. امروزه بشکه‌های کره باستانی ایرلندی که به طور سنتی در باتلاق‌ها دفن هستند از رایج‌ترین یافته‌های باستان‌شناسی در جزیره زمرد به شمار می‌آیند.
در فرانسه، کره تا قرن نوزدهم به قدری مورد تقاضا بود که امپراتور ناپلئون سوم جایزه بزرگی را برای هر کسی که بتواند جایگزینی بسازد، در نظر گرفت.
در سال 1869، یک شیمیدان فرانسوی برای اسپری جدید ساخته شده از چربی گوشت گاو و طعم‌دهنده با شیر، این جایزه را دریافت کرد، او آن را «اولئومارگارین» نامید که بعداً به مارگارین خلاصه شد.
در آغاز قرن بیستم، مصرف سالانه آمریکایی‌ها به میزان شگفت انگیز، 9 کیلوگرم کره به ازای هر نفر بوده است.
