موقعیتهای جغرافیایی متمایز ایران باعث شده تا گیاهان مختلفی از ارتفاعات زاگرس و کوههای البرز تا مناطق نیمهخشک و خشک کشور رشد کنند.
انجمن علمی دانشجویی محیط زیست دانشگاه تهران، کارگاه آشنایی با گیاهان ایران را برگزار میکند.
به گزارش باشگاه دانشجویان ایسنا، این برنامه با تدریس دکتر مجید اسکندری ـ دکتری علوم گیاهی گرایش سیستماتیک گیاهی روزهای یکشنبه ۲۷ و دوشنبه ۲۸ تیر ماه به صورت آنلاین برگزار میشود.
علاقهمندان میتوانند جهت ثبت نام با شماره تماس ۰۲۶۳۲۴۰۳۳۵۴ و شماره واتساپ۰۹۱۰۸۴۴۱۹۰۳ در ارتباط باشند.
سنجدهای صحرایی زاگرس و چوب آهن ایرانی دو گیاهی هستند که فقط در مرزهای ایران یافت میشوند. بیش از 10000 گونه گیاهی در ایران شناسایی شده است، کشوری که دارای پایگاه گیاهی غنی است.
معرفی چند نوع گیاه ایرانی
گیاه چوب آهن ایرانی
چوب آهن ایرانی (Parrotia persica) از درختان برگریز بومی ایران است. بیشتر نمونههای درخت در رشته کوههای البرز متمرکز شدهاند. این درخت بخشی از خانواده فندق جادوگر است و برگهای سبز آن در پاییز به زرد، زرشکی، صورتی، قهوهای و بنفش تبدیل میشوند.
درخت در طول زمستان پوست میکند تا پوست جدیدی از موزاییک نقرهای، سبز و کرم رنگ نمایان شود. در اواخر زمستان و اوایل بهار، گلهای قرمز رنگ بدون گلبرگ ظاهر میشوند.
چوب آهن ایرانی در خاکهای با زهکشی خوب و اسیدی و نور مستقیم خورشید رشد می کند.
به دلیل محدوده جمعیتی کم، این درخت در فهرست در معرض خطر بحرانی قرار گرفته است. استخراج الوار این درخت چالش برانگیز است و متعاقباً این درخت برای مصارف تجاری محبوبیت ندارد، وضعیتی که تا حد زیادی مانع بهرهبرداری از آن شده است.
علف مارماهی کوتوله
(Zostera noltii) یک گونه علف دریایی است که در امتداد آبهای کمعمق دریاهای سیاه، مدیترانه، خزر و آرال و همچنین مناطق خاصی از سواحل اقیانوس اطلس شرقی پراکنده شده است.
این گونه در آبهای کمشور زندگی میکند و در آبهای شور مانند تالابها یا مراتع و بسترهای متراکم زندگی میکند. گیاه گلدار علفمانند دارای ریزوم با گرههایی است که در آن برگها و ریشههای لنگر رشد میکنند.
برگها و ریزوم آن شناور بوده و دانه گیاه سفید و صاف است. این گیاه به عنوان کمترین نگرانی ذکر شده است، اگرچه تحتتأثیر گونههای مهاجم، رسوبگذاری و تحولات در امتداد ساحل قرار دارد. هیچ طرح حفاظتی خاصی برای علف مارماهی کوتوله در ایران وجود ندارد.
درخت راهگشا
این درخت (Viburnum lantana) بومی ایران و کشورهای همسایه در جنوبغربی آسیا است. این درخت، درختچهای چند ساله با ساقههای متعدد است که به ارتفاع 8 تا 15 فوت افزایش مییابد و درختچهای متراکم و گرد را تشکیل میدهد.
برگهای 2 تا 5 اینچی در مقابل یکدیگر قرار دارند و با رنگ سبز تیره در سطح بالایی و رنگ پریده زیر مشخص میشوند. ارتفاع این درخت بین 4 تا 5 متر است و دارای گلهای سفید مایل به کرم است.
این درخت در ماه می گل میدهد که به رنگ قرمز و در نهایت میوه سیاه میشود. این درخت در خاکهای قلیایی رشد میکند و به دلیل گستره زیستگاه وسیعی که دارد تحت هیچ گونه تهدید زیست محیطی قابل توجهی قرار ندارد.