دو سوم اسپانیا در معرض خطر بیابان زایی است. بحران آب و هوا در حال گرم شدن است و درگیری های مرتبط با استفاده از آب در حال افزایش است.
به گزارش یورونیوز، صنعت فشرده کشاورزی گلخانه‌ای در حال نزدیک‌تر شدن است. حدود 80 درصد از تولید توت اسپانیا در منطقه دونانا کشت می‌شود.
الحاقات و ایستگاه‌های پمپاژ غیرقانونی «قارچ گونه» شده‌اند؛ زمین سوراخ شده و به نوعی “پنیر سوئیسی” تبدیل می‌شود.
«آنتونیو سانتوس»، رهبر واحد کنفدراسیون «هیدروگرافیک گوادالکیویر»، اقدام کرد: «در چهار سال گذشته، ما 1116 چاه آب غیرقانونی را بسته‌ایم.»
بستن چاه غیرقانونی کار آسانی نیست. این یک جنگ کاغذی واقعی است که با اخطارهای قانونی و رویه‌های دادگاه انجام می‌شود که می‌تواند تا هشت سال طول بکشد.
دونانا توسط اتحادیه اروپا محافظت می شود. کمیسیون اروپا، نگران پیش‌نویس قانون منطقه‌ای است که در آن ساختارهای نامنظم ایجاد شده توسط تولیدکنندگان توت قانونی پیشنهاد می‌شود.
سازمان حفاظت از طبیعت WWF نیز نگران است و باور دارد که 2000 هکتار غیرمجاز و 1000 گمانه غیرمجاز وجود دارد. اینجا شبیه غرب وحشی است.
«خولیو دیاز» برای کشاورزان گلخانه‌ای شهرداری لوسنا لابی می‌کند و WWF را به استفاده از «روش‌های غیرعلمی» متهم می‌کند و به دولت مرکزی اسپانیا حمله می‌کند که چرا آب‌های سطحی کافی را از جاهای دیگر در زمان مناسب هدایت نکرده است.
مرکز میراث جهانی در مورد وضعیت سایت میراث جهانی دونانا نگران است، خشک شدن روزافزون توده‌های آبی موجود در این منطقه به طور مستقیم بر جمعیت پرندگان آبزی تأثیر می‌گذارد و با خشکسالی استثنایی اخیر بیشتر تشدید می‌شود و تنوع زیستی استثنایی پارک طبیعی را در معرض خطر جدی قرار می‌دهد.
در سال‌های اخیر، کمیته میراث جهانی – نهاد حاکم کنوانسیون، متشکل از 21 نماینده از 194 کشور عضو کنوانسیون – هشدارهای منظمی در مورد بهره‌برداری بیش از حد از آبخوان و اثرات بالقوه آن بر سایت صادر کرده است.
در سال 2021، کمیته از اسپانیا درخواست کرد که فوراً «طرح مدیریت ویژه مناطق آبیاری واقع در شمال تاج جنگلی دونانا» را اجرا کند که بسته شدن همه چاه‌های غیرقانونی را به شکل فعلی بدون تغییر پیش‌بینی می‌کند.
مرکز میراث جهانی به همکاری با دولت عضو ادامه می دهد تا اطمینان حاصل شود که این کار انجام می شود و ارزش جهانی سایت محافظت می‌شود.
اما گزارش‌های اخیر از تصمیم‌های محلی بالقوه تغییر این طرح، نگرانی‌ها را در مورد حفاظت از سایت تجدید کرده است.
در ماه سپتامبر، وضعیت حفاظت از محوطه دوباره توسط کمیته میراث جهانی بررسی خواهد شد. در این جلسه، کمیته ممکن است هر تصمیم لازم از جمله امکان ثبت سایت در فهرست میراث جهانی در خطر را اتخاذ کند.
