یک کنسرسیوم بین‌المللی از دانشمندان، راهی نوین برای تبدیل پوسته‌های تمرهندی به منبع انرژی وسایل نقلیه کشف کرده‌اند.
تمرهندی، میوه‌ای استوایی است که در سراسر جهان از آن لذت می برند. با این حال، پوسته‌های آن در طی فرایند تولید، دفع می‌شود. این زباله های کشاورزی حجیم بوده و فضایی را در محل دفن زباله اشغال کرده و به نگرانی‌های زیست محیطی می‌افزاید.
پوسته‌های تمر هندی به طور طبیعی دارای کربن است و با پردازش آن، محققان توانستند مواد زائد را به صفحات نانویی کربن تبدیل کنند که یک عنصر مهم برای ابرخازن‌ها است. (دستگاههای ذخیره انرژی با کاربردهای فراوان برای اتومبیل، اتوبوس، وسایل نقلیه الکتریکی، قطارها و بالابرها.)
این کنسرسیوم که متشکل از دانشمندان سنگاپور، دانشگاه علوم کاربردی نروژ غربی و دانشگاه آلاگاپای هند است اطمینان دارد که در صورت مقیاس‌بندی، صفحات نانو می‌توانند یک جایگزین سازگار با محیط‌زیست برای صفحات نانو تولید شده در صنعت باشند.
به گفته پژوهشگران، از طریق یک سری تجزیه و تحلیل، عملکرد نانو ورق‌های پوسته تمرهندی از نظر ساختار متخلخل با نمونه‌های ساخته شده در صنعت قابل مقایسه است. به نظر آنها، استفاده از پوسته‌های تمرهندی ممکن است مقدار فضای مورد نیاز برای دفن زباله‌ها را کاهش دهد.
نانو ورق‌های کربنی برای دستگاههای ذخیره انرژی
پوسته‌های تمرهندی از نظر کربن فراوان و از نظر طبیعت نفوذپذیر هستند به این معنی که ماده‌ای ایده آل برای تولید نانو ورق‌های کربنی هستند. به منظور تولید صفحات نانو کربن، پوسته‌ها شسته شده و در دمای 100 درجه سانتیگراد به مدت تقریبی شش ساعت خشک، سپس خرد و پودر شده‌اند.
به دنبال این، آنها پودر را در کوره به مدت 150 دقیقه در دمای بین 700 تا 900 درجه سانتیگراد، پختند تا آنها را به ورق‌های فوق العاده نازک کربن در جهت تبدیل به ورق‌های نانو تبدیل کنند.
در حال حاضر ، ورقه های نانویی کربن به طور کلی توسط الیاف کنف صنعتی تولید می‌شوند. با این وجود، آنها باید در دمای بیش از 180 درجه سانتیگراد به مدت 24 ساعت گرم شوند یعنی چهار برابر بیشتر از پوسته‌های تمرهندی. علاوه بر این، کنف باید در معرض گرمای شدید قرار گیرد.
نانو ورقه‌های مشتق شده از پوسته های تمرهندی از ثبات حرارتی و هدایت الکتریکی خوبی برخوردار بوده و آنها را جایگزین‌های امیدوار کننده‌ای برای دستگاههای ذخیره انرژی می‌دانند.
صفحات نانو کربن شامل لایه‌هایی از اتم‌های کربن است که در شش ضلعی به هم پیوسته قرار گرفته‌اند، مانند یک شانه عسل. راز قابلیت ذخیره انرژی در ساختار متخلخل آنها است که منجر به سطح وسیعی می‌شود که به مواد در ذخیره مقدار زیادی بار الکتریکی کمک می‌کند.
دانشمندان امیدوارند که بتوانند تولید بزرگتر صفحات نانو کربن در مقیاس بزرگتر را با شرکای کشاورزی بررسی کنند. آنها همچنین در تلاشند تا مقدار انرژی مورد نیاز برای فرآیند تولید را کاهش دهند و آن را با محیط‌زیست سازگارتر سازند و به دنبال افزایش خصوصیات الکتروشیمیایی ورق‌های نانو هستند.
این گروه همچنین مایل به بررسی امکان بکارگیری انواع مختلف پوست میوه یا پوسته برای تولید صفحات نانو کربن است.
