توران بانو، زکات دهنده ی تجربه و دانش

زنان کشاورز، بی شک قهرمانان کشت و برداشت هستند ، این بانوان هم چون توران با حضور در عرصه های مختلف، قهرمانی و کارآفرینی را تقدیم به جامعه کرده‌اند.

«پانزده سال پیش بخاطر مشکلات مالی از شهر به روستای اجدادی ام برگشتم و با دست خالی و بدون هیچ سرمایه ای از صفر شروع به کار کردم، در خانه ویرانه ی پدربزرگ پدریم، با چیزهای جزئی آن خانه را سر و سامان دادم چنان که حتی پول کارگر هم نداشتم، خودم و بچه هایم کارهای بنایی را انجام دادیم»، اینها گفته توران شریفی متولد ۱۳۵۴ ، متاهل با دو فرزند پسر از خوزستان هست.

توران بانو در مورد چگونگی فعالیت های اقتصادی اش می گوید:

«کارمان را با پرورش صد عدد جوجه مرغ و اردک شروع کردیم و آن را به ۵۰۰۰ تا رساندیم، در سال های اول، چون تجربه نداشتم متضرر می شدیم ولی من دوباره با اراده قویتری شروع بکار می کردم در روستا در ابتدای فعالیت هایم، مورد تمسخر اهالی قرار می گرفتم  ولی بعدها به تمام خانم ها و جوانان بیکار همان روستا و روستاهای اطراف امیدیه، پیشنهاد کارهای خانگی دادم و خیلی ها را جذب کار کردم.

وقتی کارمان رونق گرفت تمام خانواده از پدرو مادر گرفته تا برادرها و خواهرانم به همکاری ما آمدند و با کمک پدرم که تجربه کشاورزی داشت کار کشاورزی را شروع کردیم و آن را آنقدر توسعه دادیم که حتی گیاهان داروئی هم کشت کردم و در حال حاضر، نهال و نشاء منطقه را تامین می کنم»

خانم شریفی در مورد زنبورداری ادامه می دهد: « پنج سال پیش در کنار همه این فعالیت ها، کار زنبورداری را هم شروع کردیم و بسیار از بازدهی کار راضی هستم و تمام محصولات از گیاهان داروئی گرفته تا سبزیجات و (عسل و گرده گل و ژل رویال و بره موم ) را کاملا ارگانیک بدون هیچ کود و شیمیایی خودمان بسته بندی و به بازار عرضه می کنیم»

این بانوی فعال و کارآفرین در کنار همه اینها از آموزش رایگان به روستائیان نیز مغفول نمانده و با حمایت صفر تا صد (شروع کار تا پایان و فروش) در کنار جوانان تازه کار قرار گرفته است.

خانم شریفی در این زمینه می گوید:  «من از اعتبار و اعتمادی که  در محیط داشتم  جوانان را به  افراد کارآفرین وصل می کردم، سرمایه اولیه از کسی که جا و مکان برای شروع کار نداشت به کسی که جا و مکان برای کار داشت ولی سرمایه نداشت وصل می کردم و سود برای هر دو نفر آن ها بود بعد ها خودم وام قرض الحسنه دادم تا کاری که علاقه دارند را شروع کنند. » و ادامه می دهد:

« با هزینه خودم در شهرستان امیدیه یک دفتر باز کردم تا ارتباط کارآفرینان و کشاورزان با هم آسانتر شود و همه را بهم مرتبط می کردم، اوایل کار، خیلی سخت بود ولی بعدها با این ارتباط ها مشکلات حل می شدند.»

این بانوی کارآفرین خوزستانی درباره انتقال تجربیاتش به دیگران می گوید: من مشاوره های رایگان دارم و برای اشتغال زایی های بزرگ و کوچک خانگی به تمام مردم آموزش می دهم،  فقط هم  از روی تجربه، نه آموزش دیدم و نه در کلاسی شرکت کردم ولی در این زمینه موفق شده ام،  هیچ انتظاری از کسی ندارم این کار را به نیت زکات فعالیت هایم انجام می دهم و اگر موفقیتی هست با توکل به خدا و همکاری خانواده بدست آمده است.»

دوازده خانواده از فعالیت‌هایی که خانم شریفی به همراه نزدیکانش انجام می‌دهد امرار معاش می کنند،  کارگر روزمزد روزانه و فصلی از  ۵ نفر گرفته تا  30 نفر  مشغول به کار شده‌اند، توران شریفی آمالش را این چنین بیان می کند: « خیلی دوست دارم که انقدر کارمان را توسعه دهیم تا همه مردم انگیزه پیدا کنند خودشان می‌توانند کاری شروع و به موفقیت‌های بالایی، دست پیدا کنند تا فقط از دنیا و زمان شاکی نباشند که نمی‌توانند به کار دلخواهشان برسند.

خود من شده است که در ۲۴ساعت شبانه روز، یک ساعت هم نخوابیده باشم ولی با علاقه به کارم ادامه داده‌ام، شاید مسائل اخیر و ویروس کرونا بر کار ما هم، اثر گذاشت و کارمان را محدود کرد ولی دوباره راه‌هایی پیدا کردم تا مشکلات را حل کنیم.

من کارم را در یک جای بخصوص محدود نکردم و در همه جای خوزستان، به آنهایی که علاقه داشتند کار سپردم و شراکتی با هم کار می‌کنیم  و زمانی که خوب یاد گرفتند می‌توانند کار را به تنهایی ادامه بدهند، البته من در کنار شان می‌مانم تا محصولات شان را به بازار معرفی کنم.»