در سواحل خلیج نولی در لیگوریا ایتالیا، تنها چند متر زیر سطح آب‌های نیلگون، باغی مخفی و زیر آب قرار دارد، محصولات سبز که شبیه چیزی از یک فیلم علمی تخیلی است به سرعت در داخل غلاف‌های اکریلیک که 10 متر زیر آب زندگی میکنند رشد میکنند.
این باغ می‌تواند دریچه‌ای به آینده کشاورزی پایدار باشد، یک دهه از زمانی که «سرجیو گامبرینی»، بنیانگذار ایتالیایی شرکت تجهیزات غواص «اوشین ریف» مزرعه زیر آب را تاسیس کرد می‌گذرد، او به این فکر می‌کرد که آیا می‌تواند اشتیاق خود به غواصی و باغبانی را با پرورش ریحان در زیر آب ترکیب کند.
گامبرینی برای پاسخ به سوال خود، یک بیوسفر (زیست‌کره) منفرد ساخت که در ته اقیانوس لنگر انداخته بود و در کمال تعجب، موفق به رشد محصول مناسبی شد، در طول ده سال گذشته، باغ نمو به شش زیست‌کره زیر آب افزایش یافته است که هر کدام مجهز به لوله‌های مارپیچی 10 متری حاوی 60 بستر بذر هستند که اکنون محصولات مختلفی از توت فرنگی گرفته تا تنباکو پرورش می‌دهند.
«لوکا گامبرینی» – پسر سرجیو که به عنوان معاون فروش و بازاریابی برای این تلاش بلندپروازانه خدمت می‌کند، میگوید: «این به عنوان یک آزمایش گاراژ آغاز شد، امسال ما همکاری با زیمنس را آغاز کرده‌ایم که به ما شتاب زیادی از نظر چرخه نوآوری داده و به ما این امکان را می‌دهد که پروژه را توسعه دهیم، اکنون به نقطه‌ای رسیده‌ایم که می‌توان آن را تجاری‌سازی کرد.»
«ما معتقدیم که جایگزین‌های روش سنتی کشاورزی می‌تواند آلودگی و انتشار دی‌اکسیدکربن را کاهش دهد، کشاورزی سنتی که به خودی خود قادر به تأمین کامل مواد غذایی برای انسان نیست، دارای هزینه‌ای است چون هزینه زیست‌محیطی که به سادگی در قیمت لحاظ نمی‌شود.
ما معتقدیم که جایگزین‌های روش سنتی کشاورزی می‌تواند آلودگی، انتشار دی‌اکسیدکربن، تجاوزات شهری را کاهش دهد و به نوبه‌ی خود، استفاده فشرده از زمین‌های زراعی بسیار محدود ما را کاهش دهد.»
«بستر وسیع اقیانوس می‌تواند زمین‌های عظیمی را برای کشاورزان فراهم کند که در حال حاضر بلااستفاده مانده است.»
کشاورزی هیدروپونیک
یکی از راه‌حل‌هایی که اغلب به صورت شناور مطرح می‌شود، کشاورزی هیدروپونیک است، هیدروپونیک نسبت به کشاورزی مزرعه مزایایی دارد زیرا به جای استفاده از خاک برای تغذیه گیاه، محصولات زراعی از آب غنی از مواد مغذی تغذیه میکنند که می‌تواند بازیافت شده و مکررا مورد استفاده قرار گیرد.
در این فرآیند، کشاورزی هیدروپونیک و عمودی تقریباً 98٪ آب کمتر و 99٪ زمین کمتر استفاده می‌کند در حالی که بیش از 200 برابر بیشتر از کشاورزی سنتی محصول تولید می‌کند.
بنابراین، چرا همه‌ی ما کشاورزی هیدروپونیک انجام نمی‌دهیم؟
دکتر کلی والترز در حال تحقیق در مورد فیزیولوژی گیاهی در دانشگاه تنسی میگوید: «این یک راه حل پیچیده برای یک مسئله پیچیده است، با تولید محیطی کنترل‌شده، مانند گلخانه‌ها و مزارع عمودی، مزیت اصلی این است که می‌توانید محیط رشد را به‌طور دقیق کنترل کنید تا هر واکنشی را که می‌خواهید از گیاه هم‌چون بهبود کیفیت و طعم محصول را دریافت کنید.»
«مثلاً می‌توانیم شدت نور را تغییر دهیم و طعم ریحان یا ارزش غذایی کاهو یا کلم را به شدت تغییر دهیم، اما در حالی که درست است که یک محیط کنترل‌شده می‌تواند محصولی سریع‌تر و در بسیاری از موارد محصول بهتر تولید کند، کشاورزی هیدروپونیک راه‌حلی برای همه نیست.»
والترز میگوید اگرچه کشاورزی هیدروپونیک در حال افزایش است، این شکل غالب در نحوه تولید غذای ما نیست زیرا هزینه‌های ورودی و عملیاتی بسیار بیشتری وجود دارد اگر در حال رشد محصول در فضای باز هستید، در مزرعه، هزینه‌های ورودی بسیار کمتر است.»
گامبرینی میگوید ریحان تولید شده در باغ نمو، طعمی قوی‌تر از هر چیزی که در بالای زمین رشد می‌کند دارد و این اتفاق را برای بسیاری از گونه‌های گیاهان از لوبیا گرفته تا توت‌فرنگی، استویا، گیاهان دارویی و آشپزی امتحان کرده‌اند.
والترز میگوید: «بسیاری از محصولات دارای مکان‌های جغرافیایی بسیار باریکی هستند که در آن کشت می‌شوند و اگر بتوانیم تولید را از نظر جغرافیایی متنوع کنیم، خوب است. برای انجام این کار در مناطقی که شاید بزرگترین خاک را ندارند، تولید هیدروپونیک یک گزینه است.
اکوسیستم دریایی که در حال حاضر با چالش‌های متعددی مواجه است با استفاده از آب به دست آمده از نمک‌زدایی آب دریا و رشد گیاهان آنها بدون خاک یا آفت‌کش، ردپایی که از این پروژه باقی می‌ماند عمدتاً بقایای بیولوژیکی گیاهان است.
با این حال، سازمان ملل تخمین می‌زند که اگر فقط 2 درصد از اقیانوس‌ها برای کشاورزی پایدار استفاده شود، جهان به راحتی می‌تواند تغذیه شود.
سیستم کشاورزی چندفرهنگی GreenWave ، نوید عملکرد بالا با ردپای کربن کوچک و مانع کم برای ورود را می‌دهد چون هر کسی با 20 هکتار، قایق و 20000 تا 25000 دلار می‌تواند مزرعه خود را راه اندازی کند.
پرورش جلبک زیر دریا
راه حل پایدار جلبک دریایی در نامیبیا، به Kelp Blue مجوز زیست محیطی داده شده است تا کشت زیر آب جلبک دریایی را آغاز کند که می‌تواند برای کودها، منسوجات و مواد دارویی در سواحل این کشور برداشت شود.
کلپ یکی از موجودات زنده روی کره زمین است که سریعترین رشد را دارد، این به ایجاد زیستگاه برای بسیاری از گونه‌های دریایی کمک می‌کند و می‌تواند به طور پایدار و مکرر حداقل برای هفت سال برداشت شود.
جلبک دریایی همچنین یک مخزن کربن بسیار کارآمد است، این شرکت قصد دارد تا سال 2050 ، میلیون‌ها تُن دی‌اکسیدکربن در سال جذب کند.
همچنین شرکت Sea6 Energy مستقر در بنگلور است که وسیله نقلیه تراکتور مانندی به نام «SeaCombine» برای کاشت و برداشت گیاهان استوایی زیر آب طراحی کرده است.
کاتاماران کاملاً مکانیزه کاشت و برداشت در حال حاضر برای پرورش جلبک دریایی در سواحل هند و اندونزی استفاده می‌شود.
