بسیاری از مردم از مصرف‌کنندگان و کشاورزان گرفته تا دانشمندان و سازمان‌های بین‌المللی بر این باورند که کشاورزی ارگانیک می‌تواند غذای مغذی کافی برای تغذیه جهان را بدون تخریب محیط زیست تولید کند و در برابر تغییرات آب‌و‌هوایی مقاوم‌تر است و معیشت کشاورزان را بهبود می‌بخشد.
کشاورزی ارگانیک اهمیت دارد اما نه به روشی که اکثر مردم فکر می‌کنند. مزرعه ارگانیک در مقایسه با یک مزرعه‌ی معمولی، در ابتدا برای محیط‌زیست، بهتر به نظر می‌رسد. اما این تمام ماجرا نیست.
مزارع ارگانیک، تنوع زیستی بالاتری را دارایند آن‌ها، میزبان زنبورها، پرندگان و پروانه‌های بیشتری هستند. همچنین کیفیت خاک و آب بالاتری دارند و گازهای گلخانه‌ای کمتری منتشر می‌کنند.
کشاورزی ارگانیک معمولاً حدود 19 تا 25٪ ، محصول کمتری تولید می‌کند و هنگامی که ما آن تفاوت کارایی را در نظر می‌گیریم و عملکرد زیست‌محیطی را به ازای هر مقدار غذای تولید شده بررسی می‌کنیم، مزیت ارگانیک کمتر به نظر می‌آید.
در برخی از متغیرها مانند کیفیت آب و انتشار گازهای گلخانه‌ای، مزارع ارگانیک ممکن است عملکرد بدتری نسبت به مزارع معمولی داشته باشند زیرا عملکرد کمتر در هکتار می‌تواند منجر به پاکسازی زمین‌ها و آسیب به محیط‌زیست شود.
برای مصرف‌کنندگان در کشورهایی با مقررات ضعیف آفت‌کش‌ها مانند هند، محصولات ارگانیک، قرار گرفتن در معرض آفت‌کش‌ها را کاهش می‌دهند همچنین به احتمال زیاد، مواد ارگانیک سطوح کمی بالاتر از برخی ویتامین‌ها و متابولیت‌های ثانویه را دارا هستند.
البته دانشمندان نمی‌توانند تأیید کنند که آیا این تفاوت‌های جزئی ریزمغذی‌ها برای سلامت ما مهم است یا خیر. همچنین مواد ارگانیک گران‌قیمت در بودجه بسیاری از مصرف‌کنندگان قرار نمی‌گیرند.
کشاورزی ارگانیک معمولاً سودآورتر بوده و بر اساس یک مطالعه، این نوع از کشاورزی، 35 درصد سودآورتر از آمریکای شمالی، اروپا و هند است و فرصت‌های شغلی روستایی بیشتری را فراهم می‌کند چون مدیریت ارگانیک نسبت به شیوه‌های مرسوم، کار بیشتری را طلب می‌کند.
کشاورزی ارگانیک، مزیت بزرگی برای کارگران است چراکه آن‌ها در معرض مواد شیمیایی سمی کشاورزی کمتری قرار می‌گیرند.
یک درصد از زمین‌های کشاورزی در سراسر جهان به صورت ارگانیک کشت می‌شوند و اگر زمین‌های ارگانیک با همان سرعتی که در دهه‌ی گذشته کشت می‌شده‌اند به گسترش خود ادامه دهند، یک قرن دیگر طول می‌کشد تا همه‌ی مزارع به ارگانیک تبدیل شوند.
البته تأثیر کشاورزی ارگانیک بسیار فراتر از سطح زیر کشت یک درصد است. در طول 50 سال گذشته، مزارع ارگانیک نمونه‌هایی از روش‌های جدید کشاورزی را در اختیار کشاورزی معمولی قرار داده‌اند و به‌عنوان میادین آزمایشی برای مجموعه‌ای از شیوه‌های مدیریتی مختلف، از تنوع بخشیدن به تناوب زراعی و کمپوست‌سازی گرفته تا استفاده از محصولات پوششی و خاک‌ورزی حفاظتی عمل کرده‌اند.
البته کشاورزی متعارف، این شیوه‌های پایدار را برای مدت طولانی نادیده گرفته است بنابراین باید آن مزارع ارگانیک شناسایی و حمایت شوند که در تولید مواد غذایی با محیط‌زیست، سازگار بوده و از نظر اقتصادی، مقرون‌به‌صرفه و از نظر اجتماعی، کار بزرگی انجام دهند.
