ﺑﺮ اﺳﺎس ﮔﺰارشﻫﺎی درﯾﺎﻓﺘﯽ، پوشش های خوراکی ﻗﺎدرﻧﺪ، ﺧﻮاص ﺗﻐﺬﯾﻪای، ارﮔﺎﻧﻮﻟﭙﺘﯿﮑﯽ و ﻣﯿﮑﺮوﺑﯿﻮﻟﻮژﯾﮑﯽ ﻣﺤﺼﻮﻻت ﻏﺬاﯾﯽ ﻣﺨﺘﻠﻒ را ﺑﻪﺧﻮﺑﯽ ﺣﻔﻆ ﮐﻨﻨﺪ. پوشش های خوراکی ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ در ﺟﻬﺖ ﺣﻔﻆ ﺧﻮاص ﻓﯿﺘﻮﺷﯿﻤﯽ ﻣﯿﻮه و ﺳﺒﺰﯾﺠﺎت (آﻧﺘﯽاﮐﺴﯿﺪانﻫﺎ، ﻓﻨﻮﻟﯿﮏ، رﻧﮓ) و ﻧﯿﺰ ﺧﻮاص ﻓﯿﺰﯾﮑﻮﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ آنﻫﺎ (ﻧﺮخ ﺗﻨﻔﺲ، ﮐﺎﻫﺶ وزن، ﺣﻞ ﺷﻮﻧﺪﮔﯽ ﮐﻠﯽ ﻣﺤﺼﻮﻻت ﺟﺎﻣﺪ و pH) در مدت زﻣﺎن ﻃﻮﻻﻧﯽ، ﺗﺄﺛﯿﺮﮔﺬار ﺑﺎﺷﻨﺪ.
از آﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﭘﻮﺷﺶﻫﺎ از دﯾﺮﺑﺎز ﺑﺪون ﻃﻌﻢ و ﺷﻔﺎف ﺳﺎﺧﺘﻪﺷﺪهاﻧﺪ، وﺟﻮدﺷﺎن ﮐﯿﻔﯿﺖ ﻣﺤﺼﻮﻻت ﻏﺬاﯾﯽ را ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ ﺣﺴﯽ ﻣﺨﺘﻞ ﻧﮑﺮده اﺳﺖ.
اﻟﺒﺘﻪ وﯾﮋﮔﯽﻫﺎی ﺣﺴﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ رﻧﮓ، ﻃﻌﻢ و ﻇﺎﻫﺮ در ﭼﻨﺪ ﮐﺎرﺑﺮد ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﺴﺘﻪﺑﻨﺪی ﺳﻮﺷﯽ و اﻧﻮاع ﭘﯿﺘﺰا ﺿﺮوری اﺳﺖ.
ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﺤﻘﻘﺎن، ﮐﺎرﺑﺮد ﻣﻮﻓﻘﯿﺖآﻣﯿﺰ ﭘﻮﺷﺶ و ﻓﯿﻠﻢ ﺧﻮراﮐﯽ ﺳﺎﺧﺘﻪﺷﺪه ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﭘﻠﯿﻤﺮﻫﺎی زﯾﺴﺘﯽ را ﺑﺮای ﺣﻔﻆ ﺧﻮاص ﻏﺬاﯾﯽ و ارﮔﺎﻧﻮﻟﭙﺘﯿﮑﯽ ﻣﺤﺼﻮﻻت ﻏﺬاﯾﯽ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺛﺒﺖ ﮐﺮده‌اﻧﺪ.
ﻃﺒﻖ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﯽ و ﻫﻤﮑﺎراﻧﺶ پوشش های خوراکی ﺳﺎﺧﺘﻪﺷﺪه از ﺻﻤﻎ زاﻧﺘﺎن ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪﻋﻨﻮان ﭘﻮﺷﺶ ﮐﺎرآﻣﺪ ﺟﻬﺖ اﻓﺰاﯾﺶ، ﺧﻮاص ﺗﻐﺬﯾﻪای و ارﮔﺎﻧﻮﻟﭙﺘﯿﮑﯽ ﺑﭽﻪ ﻫﻮﯾﺞ (ﻫﻮﯾﺞ اﻃﻠﺲ) در زﻣﺎن ﻧﮕﻬﺪاری، ﺑﻪ ﻣﺪت ﺳﻪ ﻫﻔﺘﻪ در دﻣﺎی 2 درﺟﻪ ﺳﺎنتیگراد اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮﻧﺪ.
ﻃﺒﻖ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺗﺎﻫﯿﺮ و ﻫﻤﮑﺎران، ﭘﻮﺷﺶ ﺧﻮراﮐﯽ ﺻﻤﻎ ﻋﺮﺑﯽ، در اﻓﺰاﯾﺶ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ آﻧﺘﯽاﮐﺴﯿﺪاﻧﯽ ﺗﻮتﻓﺮﻧﮕﯽ، ﺑﺎ اﻓﺰاﯾﺶ آﻧﺘﻮﺳﯿﺎﻧﯿﻦ و ﻓﻨﻮﻟﯿﮏ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺑﻪ ﺳﺰاﯾﯽ دارد. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ، ﭘﻮﺷﺶﻫﺎی ﺧﻮراﮐﯽ ﺳﺎﺧﺘﻪﺷﺪه از ﮐﯿﺘﻮزان و ﭘﻮﻧﻪ ﮐﻮﻫﯽ و ﻧﯿﺰ اﺳﺎﻧﺲ آوﯾﺸﻦ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ رﺷﺪ ﻣﯿﮑﺮوارﮔﺎﻧﯿﺴﻢﻫﺎی ﻣﺨﺮب و ﺑﯿﻤﺎری‌زا را ﮐﻨﺘﺮل و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ارزﯾﺎﺑﯽ ﺣﺴﯽ ﻣﯿﮕﻮﻫﺎی ﭘﺎک شده را ﺑﻬﺒﻮد ﺑﺨﺸﻨﺪ.
اﺑﺮاﻫﯿﻤﯽ و رﺳﺘﮕﺎر، ﺗﺄﺛﯿﺮ ﭼﺸﻢﮔﯿﺮ ﭘﻮﺷﺶﻫﺎی ﺧﻮراﮐﯽ ﺳﺎﺧﺘﻪﺷﺪه از ﮔﻮآر ﻏﻨﯽﺷﺪه ﺑﺎ آﻟﻮﺋﻪ ورا و اﺳﭙﯿﺮوﻟﯿﻨﺎ (ﻣﮑﻤﻞ ﻏﺬاﯾﯽ) را در ﺣﻔﻆ ﻣﺤﺘﻮای اﺳﯿﺪ اﺳﮑﻮرﺑﯿﮏ، ﻓﻨﻮل ﮐﻞ و ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ آﻧﺘﯽاﮐﺴﯿﺪاﻧﯽ اﻧﺒﻪ اﻧﺒﺎرﺷﺪه در دﻣﺎی ﻣﺤﯿﻂ ﮔﺰارش ﮐﺮدﻧﺪ.
ﭘﻮﺷﺶﻫﺎی ﺧﻮراﮐﯽ ﺳﺎﺧﺘﻪﺷﺪه از ﺻﻤﻎ ﮔﻮآر و ﺟﯿﻨﺴﻨﮓ ﻧﯿﺰ ﻣﺎﻧﺪﮔﺎری ﮔﯿﻼس ﺧﻮدر را ﺑﻪ ﻣﺪت 8 روز اﻓﺰاﯾﺶ داد.
ﭘﻮﺷﺶﻫﺎی ﺻﻤﻐﯽ، اﺗﻼف آب، ﻣﻘﺎوﻣﺖ، اﺳﯿﺪﯾﺘﻪ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﯿﺘﺮاﺳﯿﻮن، اﺳﯿﺪ اﺳﮑﻮرﺑﯿﮏ و ﻣﺤﺘﻮای ﻓﻨﻮل ﮐﻞ را ﮐﺎهش می دهند. ﺑﺪﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ، اﺳﺘﻔﺎده از ﭘﻮﺷﺶﻫﺎی ﺧﻮراﮐﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ روش ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﺑﺮای ﺣﻔﻆ ﮐﯿﻔﯿﺖ ﻣﺤﺼﻮﻻت ﻏﺬاﯾﯽ ﺑﺎﺷﺪ.
- در ﺣﺎﻟﺖ ﮐﻠﯽ، ﭘﻮﺷﺶﻫﺎ، ﺑﻪﻋﻨﻮان ﻣﺎﺗﺮﯾﮑﺲ ﺳﻪﺑﻌﺪی دور ﺗﺎ دور ﻣﺤﺼﻮل ﻏﺬاﯾﯽ ﭘﯿﭽﯿﺪه ﻣﯽﺷﻮد و ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪﻋﻨﻮان ﺑﺴﺘﻪﺑﻨﺪی اوﻟﯿﻪ ﺑﺪون ﻫﯿﭻﮔﻮﻧﻪ ﺟﻨﺒﻪی ﺣﺴﯽ ﯾﺎ ﺗﻐﺬﯾﻪای اﯾﻔﺎی ﻧﻘﺶ ﮐﻨﺪ.
- ﺑﻪ ﻋﺒﺎرﺗﯽ اﯾﻦﮔﻮﻧﻪ ﭘﻮﺷﺶﻫﺎ، ﻓﺎﻗﺪ ﻃﻌﻢ و رﻧﮓ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺧﻮاص ﺣﺴﯽ ﻣﺤﺼﻮل ﻏﺬاﯾﯽ ﺗﺪاﺧﻠﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
- ﺑﺮرﺳﯽ دﻗﯿﻖ ﺧﻮاص ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ و ﺳﺎﺧﺘﺎر ﭘﻠﯿﻤﺮﻫﺎی زﯾﺴﺘﯽ ﺗﺸﮑﯿﻞدﻫﻨﺪه ﻓﯿﻠﻢ ﺑﻪﻣﻨﻈﻮر ﺗﻮﺳﻌﻪی ﮐﺎرآﻣﺪﺗﺮ آنﻫﺎ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﮐﺎرﺑﺮد آنﻫﺎ ﺿﺮورت دارد.
- ﭘﻮﺷﺶﻫﺎی ﺧﻮراﮐﯽ را ﻣﯽﺗﻮان از ﭘﯿﺶ ﻣﺎدهﻫﺎی ﺧﻮراﮐﯽ از ﻃﺮﯾﻖ دو ﻃﺮﯾﻖ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻪ دﺳﺖ آورد: ﻓﺮآﯾﻨﺪﻫﺎی ﻣﺮﻃﻮب و ﺧﺸﮏ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﻓﺮآﯾﻨﺪﻫﺎی رﯾﺨﺘﻪﮔﺮی و اﮐﺴﺘﺮوژن ﻧﺎﻣﯿﺪه ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ.
- روشﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺳﺎﺧﺖ پوشش های خوراکی ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ﭘﻠﯿﻤﺮﻫﺎی زﯾﺴﺘﯽ، ﺑﺮای ﮐﺎرﺑﺮد در ﺻﻨﺎﯾﻊ ﻏﺬاﯾﯽ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ.
- ﺣﻼﻟﯿﺖ ﺑﯿﻮﭘﻠﯿﻤﺮﻫﺎ و ﺳﺎﯾﺮ ﻣﻮاد ﺗﺸﮑﯿﻞدﻫﻨﺪه ﭘﻮﺷﺶﻫﺎ در روش رﯾﺨﺘﻪﮔﺮی، ﺿﺮوری اﺳﺖ، در ﻓﺮآﯾﻨﺪ اﮐﺴﺘﺮوژن ﻧﯿﺰ، ﺗﺮﻣﻮﭘﻼﺳﺘﯿﺴﯿﺘﻪ ﭘﻠﯿﻤﺮﻫﺎی زﯾﺴﺘﯽ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ وﯾﮋﮔﯽﻫﺎی اﻧﺘﻘﺎل ﻓﺎز، ﮔﺬار ﺷﯿﺸﻪ و ژﻻﺗﯿﻨﯽ ﺷﺪن ﺣﺎﺋﺰ اﻫﻤﯿﺖ اﺳﺖ.
- روش ﺳﺎﺧﺖ ﭘﻮﺷﺶ، ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ، ﭘﻠﯿﻤﺮ زﯾﺴﺘﯽ اﺳﺘﻔﺎدهﺷﺪه اﺳﺖ. ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﺧﻮاص ﭘﻮﺷﺶ، ﻣﻦﺟﻤﻠﻪ، ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ، اﻻﺳﺘﯿﺴﯿﺘﻪ، رﺋﻮﻟﻮژی، ﻧﻔﻮذ رﻃﻮﺑﺖ و ﮔﺎز، رﻧﮓ و ﻋﺒﻮر ﻧﻮر ﻧﯿﺰ ﺗﻮﺳﻂ ﺷﯿﻤﯽﻓﯿﺰﯾﮏ ﭘﻠﯿﻤﺮﻫﺎی زﯾﺴﺘﯽ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻣﯽﺷﻮد.
- ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ و ﻫﻤﮕﻨﯽ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﭘﻮﺷﺶ ﺳﺎﺧﺘﻪﺷﺪه ﺑﻪ ﻣﯿﺰان ﭼﺴﺒﻨﺪﮔﯽ ﻣﻮاد ﺗﺸﮑﯿﻞدﻫﻨﺪه ﭘﻮﺷﺶ واﺑﺴﺘﻪ اﺳﺖ. اﮔﺮ ﭼﺴﺒﻨﺪﮔﯽ ﻣﻮاد ﺑﻪﻗﺪر ﮐﻔﺎﯾﺖ ﻧﺒﺎﺷﺪ، ﭘﻮﺷﺶ ﺣﺎﺻﻞ، ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ ﺿﻌﯿﻒ ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ.
- ﭼﺴﺒﻨﺪﮔﯽ ﻣﻮاد ﺗﺸﮑﯿﻞدﻫﻨﺪه ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روانﮐﻨﻨﺪهﻫﺎ ﮐﺎﻫﺶ ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ.
- ﯾﮑﯽ از ﺟﺪﯾﺪﺗﺮﯾﻦ ﮐﺎرﺑﺮدﻫﺎی ﭘﻮﺷﺶﻫﺎی ﺧﻮراﮐﯽ، اﺳﺘﻔﺎده از اﯾﻦ ﻣﻮاد ﺑﻪﻋﻨﻮان، اﻧﺘﻘﺎل‌دﻫﻨﺪه‌ی رﻧﮓ، ﻃﻌﻢ، ﺷﯿﺮﯾﻦﮐﻨﻨﺪه، ﺧﻮراک دارو، وﯾﺘﺎﻣﯿﻦﻫﺎ، داروﻫﺎ ﯾﺎ ﺳﺎﯾﺮ «ﻣﺎده ﻣﺆﺛﺮه» ﺗﺎ زﻣﺎن ﻣﺼﺮف اﺳﺖ.
- اﯾﻦ ﻣﻮاد، در ﺳﺎﺧﺖ ﭘﻮﺷﺶﻫﺎ، ﭼﻨﺘﻪﻫﺎی ﮐﻮﭼﮏ، ﻗﺮصﻫﺎی ﺷﯿﺮﯾﻦﮐﻨﻨﺪه، آداﻣﺲﻫﺎ، ژلﻫﺎ و ﺳﺎﯾﺮ ﻣﻮاد ﭘﻠﯿﻤﺮی ﺳﻨﺘﺰ ﺷﺪه ﻧﯿﺰ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﺷﻮد.
- پیشرفت‌های ﺗﮑﻨﻮﻟﻮژی ﺟﺪﯾﺪ، در زﻣﯿﻨﻪی ﭘﻮﺷﺶﻫﺎی ﺧﻮراﮐﯽ، ﺑﺎﻋﺚ ﺳﺎﺧﺖ ﻓﯿﻠﻢﻫﺎی ﻣﺤﻠﻮل ﺧﻮراﮐﯽ ﺣﺎوی ﻣﻮاد ﻣﺆﺛﺮه اﺳﺖ.
- ﻣﺎده ﻣﺆﺛﺮه را ﻣﯽﺗﻮان ﭘﯿﺶ از رﯾﺨﺘﻪﮔﺮی ﭘﻮﺷﺶ در ﻣﺤﻠﻮل اﺿﺎﻓﻪ ﮐﺮد. ﻣﻮاد ﻣﺆﺛﺮه، ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺗﺎ 25 درﺻﺪ از ﭘﻮﺷﺶ ( ﻓﯿﻠﻢ) را ﺑﻪ لحاظ وزﻧﯽ ﺗﺸﮑﯿﻞ دﻫﻨﺪ.
- این ﻣﻮاد در ﻣﺎﺗﺮﯾﺲ ﻓﯿﻠﻢ، ﮔﯿﺮ ﻣﯽاﻓﺘﻨﺪ و ﺗﺎ زﻣﺎن ﻣﺼﺮف در آن ﺑﺎﻗﯽ ﻣﯽﻣﺎﻧﻨﺪ. ﻣﺜﺎلﻫﺎﯾﯽ از ﻣﻮاد ﻣﺆﺛﺮه در رﺷﺘﻪﻫﺎی ﭘﻮﺷﺶ شامل ﺗﺮﮐﯿﺒﺎت ﻣﻮﺟﻮد در ﻣﻮاد ﺑﻬﺪاﺷﺖ دﻫﺎن، ﻣﻮاد ﮐﺎﻓﺌﯿﻦ ﺟﻬﺖ رﻓﻊ ﺧﻮاب‌آﻟﻮدﮔﯽ، ﻣﻮاد ﻣﻐﺬی و ﮔﯿﺎﻫﯽ هستند.
منبع: دلیری شمس‌آبادی، امید و آناهیتا لطفی فروشانی(۱۴۰۱)؛ ﺗﺄﺛﯿﺮ و ﺑﺮرﺳﯽ ﺻﻤﻎ ﮐﺘﯿﺮا ﺑﻪﻋﻨﻮان ﭘﻮﺷﺶ ﻓﯿﻠﻢﻫﺎی ﺧﻮراﮐﯽ در ﺻﻨﻌﺖ ﺑﺴﺘﻪﺑﻨﺪی ﻣﻮاد ﻏﺬایی. مجله نخبگان علوم و مهندسی، جلد ۷، شماره ۵.
