جاده‌ای 80 کیلومتری (49.7 مایلی) در منطقه خمام در ایالت تلانگانا در جنوب هند پر از مزارع پالم هستند. «ناگارجونا» یکی از چندین کشاورز اینجاست که در این فصل، نهال درخت پالم را در مزارع خود می‌کارند.
به گزارش بی‌بی‌سی، این مرد 50 ساله، سال گذشته از کشت برنج در مزرعه چهار جریبی (1.4 هکتاری) خود، متحمل خسارات هنگفتی شده بود اما او امیدوار است که کاشت درخت پالم به او کمک کند تا به سود بازگردد.
او می‌گوید که اخیراً حداقل 50 کشاورز دیگر در روستای او همین تغییر را انجام داده‌اند و آنها بخشی از تعداد فزاینده‌ای از کشاورزانی هستند که به طرح جاه‌طلبانه ایالت برای تبدیل شدن به قطب روغن نخل هند می‌پیوندند.
از سال 2014، زمین‌های زیر کشت پالم این منطقه از 34000 هکتار به 72000 هکتار در سال 2022 افزایش یافته است، کشاورزان از سود کلان سایر کشاورزان الهام می‌گیرند.
یکی از کشاورزان، هشت سال پیش کشت پالم را در مزرعه‌ی 30 جریبی (12.14 هکتاری) خود در خمام آغاز کرده است و توانسته بیش از 4 میلیون روپیه (48705 دلار؛ 43802 پوند) از این کشت بدست آورد.
عمر درخت پالم تقریبا 30 سال است. این گیاه به عنوان یک محصول شگفت انگیز در نظر گرفته می‌شود و تقریباً در هر محصول مورد استفاده روزانه از مواد غذایی چون شکلات، بستنی، نان و کره گرفته تا لوازم آرایشی استفاده می‌شود.
پالم به عنوان یک جزء سوخت زیستی در گازوئیل و بنزین استفاده می‌شود و کاربردهای صنعتی متنوعی دارد، در هند، 60 درصد از بازار روغن پخت‌و‌پز را به خود اختصاص داده است. این کشور تنها 2.7 درصد نیاز خود، کمتر از 300000 تن روغن پالم را تولید کرده و 90 درصد نیاز خود، حدود 10 میلیون تن را از اندونزی و مالزی وارد می‌کند.
ایالت تلانگانا با ارائه یارانه‌های سخاوتمندانه به کشاورزان، کشت این محصول را ترویج می‌کند چنانکه در سال جاری، 10 میلیارد روپیه برای تشویق کشت آن اختصاص داده است. این ایالت قصد دارد سطح زیر کشت پالم را دو میلیون جریب دیگر و تعداد کشاورزان را از 6500 به 35000 در چهار سال آینده افزایش دهد.
به گفته‌ی «ونکات ردی» – مدیر بخش باغبانی ایالت، تلانگانا به پنجمین پرورش‌دهنده پالم در جهان تبدیل خواهد شد و هدف آن است تا تولید روغن پالم به اندازه‌ای باشد که واردات از مالزی و اندونزی بین 30 تا 40 درصد کاهش یابد.
البته این فعالیت‌ها نکته نظرات مختلفی را ایجاد کرده است چنانکه برخی از تحلیلگران می‌گویند که این می‌تواند به نفع میلیون‌ها خانوار باشد و همچنین وابستگی هند به واردات نفت را برای برآوردن نیازهای داخلی کاهش دهد.
اما کارشناسان محیطزیست بدبین هستند چراکه این محصول، محرک اصلی جنگل‌زدایی در نظر گرفته می‌شود. مطالعات نشان داده است که در سطح جهانی، تقریباً تمام درخت‌های پالم در زمین‌هایی که زمانی دارای جنگل‌های استوایی متنوع زیستی بود‌ه‌اند، کشت می‌شود.
چرا روغن پالم
زمانی که کشور اندونزی، تصمیم به توقف صادرات خود روغن پالم گرفت، هند از این مسئله، ضربه سختی خورد که منجر به افزایش قیمت روغن پخت‌و‌پز شد، از این رو این کشور برای کاهش وابستگی به واردات، ماموریت روغن پالم را در سال گذشته با بودجه 110 میلیارد روپیه برای افزایش زمین‌های زیر کشت در 17 ایالت، راه‌اندازی کرد.
به گفته‌ی «کرانتی کومارردی» – دبیر کل انجمن ملی کشاورزان پالم، کشت این محصول، 25 تا 30 درصد، آب کمتری نسبت به شلتوک مصرف می‌کند و هزینه‌های دولت برای یارانه برق را کاهش می‌دهد.
از سوی دیگر، از نظر بهره‌وری، روغن بیشتری را می‌توان از پالم در مقایسه با سایر دانه‌های روغنی استخراج کرد چنانکه در هر هکتار می‌توان 5000 کیلوگرم به دست آورد.
