استارتاپ کشاورزی OddBox توسط «دیپاک راویندران» و «امیلی وانپوپرینگه» در بریتانیا در سال 2016 با هدف حل مشکل ضایعات مواد غذایی راهاندازی شده است.
بنیانگذاران این استارتاپ میگویند: « ما آموختیم که یک سوم غذای جهان به هدر میرود که همراه با آن، هدر رفتن آب و مواد مغذی زمینی که برای رشد آن صرف میشود نیز وجود دارد.»
بر اساس گزارش 2020 این استارتاپ، مازاد مواد غذایی و ضایعات در مزارع بریتانیا هر سال به 3.6 میلیون تن میرسد که به گفتهی OddBox، نزدیک به 11000 تن از این مواد غذایی توسط این استارتاپ نجات یافته است – میوه و سبزیجاتی که 23268 نفر برای یک سال تمام نیاز دارند. همچنین این مجموعه توانسته است گواهینامهی B Corp را دریافت کند این گواهینامه به مسئولیت زیست محیطی اشاره دارد.
شرکت های معتبر B یا B Corps، شرکتهایی هستند که توسط آزمایشگاه تأیید شدهاند تا استانداردهای بالای عملکرد اجتماعی و زیست محیطی، شفافیت و پاسخگویی را رعایت کنند.
چشم انداز این استارتاپ بر اساس گزارش 2020 این مجموعه، تبدیل شدن جهان به جایی است تا هر غذایی که رشد میکند و تولید میشود استفاده شده و خورده شود و ماموریت آنها جنگیدن برای جلوگیری از تولید ضایعات غذایی و حفظ و استفاده از محصولات تولید شده، عنوان شده است.
بر اساس گزارش آنها فقط در سال 2020، 8/727 میوه و سبزیجات از تبدیل شدن به ضایعات نجات یافته و از مصرف 899 میلیون لیتر آب اجتناب شده و مانع از انتشار 9/478 تن دیاکسیدکربن شدهاند.
40٪ از کل محصولات در بریتانیا قبل از ترک مزارع به دلایل محتلفی چون خیلی کوچک، خیلی بزرگ یا خیلی زشت هدر میرود، علیرغم اینکه تازه و کاملاً خوشمزه هستند. برای همین OddBox با انتخاب نام عجیبوغریب خواسته است تا به معرفی محصولاتی بپردازد که دقیقا به دلیل غیرعادی بودن از عرضه به بازار و فروختهشدن در مغازهها منع میشود و به سمت ضایعات غذایی میروند.
از این رو چیزی برای تغییر لازم بود، آنها میدانستند که اگر میتوانند تولیدکنندگان سختکوش و افرادی را که عاشق میوهها و سبزیجات تازه هستند – صرف نظر از شکل ظاهری آن – گرد هم بیاورند، میتوانند چیزی با تاثیر طولانی مدت بسازند بنابراین، OddBox متولد شد.
بر اساس پروژه Drawdown، «مبارزه با هدررفت مواد غذایی»، راه حل شماره یک برای معکوس کردن بحران آبوهوا و جلوگیری از گرمتر شدن 2 درجه سانتیگراد سیاره تا سال 2100 است.
یکی از فعالیتهایی که این استارتاپ انجام میدهد محاسبهی مداوم میزان تاثیرگذاری خرید افراد در جلوگیری از هدررفت مواد غذایی و اجتناب از مصرف آب و تولید کربن است، در این راستا، آنها میگویند: «محاسبات تاثیر ما مشخص میکند که چه مقدار میوه و سبزی نجات دادهاید و چه میزان انتشار کربن و آب مصرفی برای رشد آن را در این فرآیند ذخیره کردهاید.
ما ارقام تاثیر شخصی را بر اساس محتویات خاص هر جعبه محاسبه میکنیم. ما این کار را به صورت هفتگی انجام میدهیم و به وزن هر نوع جعبه و انتشار کربن و آب صرفه جویی شده بر اساس وزن ویژه هر کالای نجاتیافته را نگاه میکنیم.»
آنها از دادههای چرخه عمر هر محصول که شامل تمام مراحل زندگی یک محصول میشود استفاده میکنند، از کشاورزی گرفته تا ذخیرهسازی، پردازش، بستهبندی، حملونقل، خردهفروشی، مصرف خانگی و تولید زباله.
آنها برای محاسبات خود، از دادههای چرخه زندگی که شامل مرحله مزرعه تا خردهفروشی است استفاده میکنند و انتشار کربن و دادههای مصرف آب را از مراحل خانگی و زباله حذف کردهاند چون اشرافی به آن ندارند.
یکی از منابع روش تجزیه و تحلیل این دادهها، گزارش WRAP Food Waste in Primary Production بریتانیا است. آنها برای محاسبه تاثیر اشخاص قبل سال 2020، تاثیر را برای هر اندازه جعبه، بر اساس میانگین تولید کربن و ارقام مصرف آب محاسبه کرده و آن را در تعداد انواع جعبههایی که هر فرد خریداری میکند ضرب میکردند.
اما از سال 2020 به بعد، بسته به محصولی که در هر جعبه وجود دارد، تأثیر هفتگی را محاسبه میکنند، سپس تأثیر فردی را بر اساس نوع جعبهای که در یک هفته خاص خریداری میکنند محاسبه میکنند تا بر اساس ترکیب واقعی جعبه، ارقام تأثیرگذاری بدست آید، سپس این دو رقم را جمع میکنند.