نخستین واحد فرآوری شیرین‌ بیان در مرودشت، راه اندازی شد

به گزارش ایسنا، سیده فاطمه زارع – مسئول صنایع تبدیلی مدیریت جهاد کشاورزی مرودشت با بیان اینکه این واحد صنعتی در زمینه بسته بندی قلمه و تهیه پودر شیرین بیان فعالیت می‌کند، افزود:

«محصول فرآوری شده به صورت غیر مستقیم به کشورهای فرانسه، ایتالیا، سوئد، سوئیس و هند صادر خواهد شد و در این واحد صنعتی، برای ۱۵ نفر به صورت مستقیم اشتغال زایی شده است.»

زارع با بیان اینکه این واحد صنعتی به عنوان تنها واحد فرآوری شیرین بیان است که با مجوز جهاد کشاورزی به بهره برداری رسیده است، به موانعی که برای برداشت این محصول وجود دارد اشاره وعنوان کرد:

«محصول خام شیرین‌بیان، عمدتا از کشورهای آذربایجان، ارمنستان و از شهرستان‌های، اقلید، اصفهان، کرمان، کرمانشاه، اهواز و اردبیل تامین می‌شود.»

این کارشناس با اشاره به اینکه حدود ده هکتار شیرین بیان در شهرستان وجود دارد  اظهار کرد:

«کشت دیم این گیاه دارویی برای جلوگیری از  واردات شیرین بیان از کشورهای آسیای میانه و خروج ارز از کشور توصیه می‌شود.»

زارع، تولید داروهای گیاهی، تهیه شکلات و  قرص شیرین بیان و طعم دار کردن آب معدنی و… را از موارد مصرف شیرین بیان برشمرد.

او گفت: مدت زمان، کاشت، داشت و برداشت گیاه دارویی شیرین‌بیان، سه ساله است و بوسیله بذر و قلمه تکثیر می‌شود.

مسئول صنایع تبدیلی مدیریت جهاد کشاورزی مرودشت یادآور شد:

«این شهرستان قطب صنایع کشاورزی در استان فارس است و بیش از ۱۰۴ واحد صنعتی در زمینه تولید رب گوجه، شوری، ترشی،  صنایع بسته بندی مواد لبنی و … فعال است.»

شیرین بیان، (Glycyrrhiza glabra)، گیاهی چند ساله از خانواده نخود (Fabaceae) و طعم دهنده، شیرینی و طب عامیانه ساخته شده از ریشه آن است. شیرین بیان از نظر طعم شبیه بادیان (Pimpinella anisum) است. هر دو گیاه تا حدودی شیرین و کمی تلخ هستند.

این گیاه بومی جنوب اروپا است و عمدتاً در اطراف دریای مدیترانه و در بخش‌هایی از ایالات متحده کشت می‌شود و یکی از مواد تشکیل دهنده قرص‌های ضد سرفه، شربت‌ها و اکسیرها است. این یک عامل طعم‌دهنده در آب نبات و تنباکو است.

گاهی اوقات از این گیاه در طب عامیانه برای درمان زخم معده و اختلالات مختلف دیگر استفاده می‌شود.

ریشه‌ها آسیاب می‌شوند و سپس می‌جوشانند تا آبمیوه تشکیل شود. شکل چوب انعطاف‌پذیر آب نبات شیرین‌بیان که خمیر شیرین بیان یا شکر سیاه نیز نامیده می‌شود، از این آب غلیظ فرآوری می‌شود.

این گیاه ممکن است تا 1 متر (3.3 فوت) بلند شود و دارای برگ‌های مرکب با چهار تا هشت برگچه بیضی شکل است.

شیرین‌بیان  دارای خوشه‌های زیر بغل گل‌های آبی است و غلاف‌های مسطح به طول 7 تا 10 سانتی متر (3 تا 4 اینچ) تولید می‌کند.

ریشه‌های مورد استفاده حدود 1 متر طول و حدود 1 سانتی متر (0.4 اینچ) قطر دارند. آنها نرم، فیبری و منعطف هستند و در داخل به رنگ زرد روشن هستند.

شیرینی متمایز شیرین بیان توسط ماده‌ای به نام گلیسیریزین ایجاد می‌شود.

بسته بندی فیله های ماهی با استفاده از کیتوزان حاوی عصاره شیرین بیان