شرکت آی بی ام، موفق شده است از هوش مصنوعی جهت تشخیص مزه استفاده کند و این در حالی است که «آی‌بی‌ام» پس از اینکه، ابررایانه‌ی هوش مصنوعی واتسون، رقیب انسانی‌اش را در نمایش بازی پرسش و پاسخ Jeopardy له کرد، به شهرت رسید! حال این شرکت فناوری 111 ساله امیدوار است به یک سوال سخت خود پاسخ دهد که آیا میتواند به رایانه‌ها حس چشایی بدهد؟
حدود چهار سال پیش، پژوهشگران این شرکت، این کار را با آب شروع کردند که بدون طعم بوده و تشخیص آن برای انسان دشوار است. کامپیوتر با نمونه‌های مختلف آب آشنا شد که به دلیل محتوای معدنی‌شان، تغییرات جزئی در ترکیب داشتند و در مقابل رقبای انسانی قرار گرفتند تا ببینند چه کسی بهتر میتواند نمونه آبی را که قبلا دیده بود شناسایی کند.
«پاتریک روچ»، محقق ارشد فناوری زبان الکترونیکی IBM ( Hypertaste) می‌گوید: «سیستم [هوش مصنوعی] در تشخیص چهار نوع مختلف آب معدنی بهتر از چشندگان انسانی عمل می‌کند، دیسک دایره‌ای شکل با ایجاد یک ترکیب شیمیایی دیجیتالی از مایعی که نمونه‌برداری کرده است، تحت آزمایش طعم قرار می‌گیرد.
و این در حالی است که Hypertaste هنوز چند سال با استفاده گسترده تجاری فاصله دارد، IBM در حال کار با شرکای صنعتی بر روی برنامه‌های مختلف برای آن است و این‌ها شامل همکاری با شرکت‌های مواد غذایی و نوشیدنی برای گرفتن و پیش‌بینی انواع طعم‌ها و شناسایی سریع قهوه، نوشابه‌ها و سایر محصولاتی است که در بین مصرف‌کنندگان طنین‌انداز می‌شود.
این تلاش‌ها برای حذف برخی از پیش پاافتاده‌ترین یا دشوارترین وظایف، مانند آزمایش مکرر طعم یک محصول است تا اطمینان حاصل شود که کیفیت از دسته‌ای به دسته دیگر یکسان است و برای اطمینان از اصالت کاربرد دارد تا نوشیدنی‌های تقلبی شناسایی شوند.
کاربردهای آینده این فناوری میتواند شامل یافتن آلاینده‌ها در آب آشامیدنی، ردیابی مواد خام در سراسر زنجیره تامین و بررسی وجود بیماری‌های ناشی از غذا باشد.
بنابراین هرچه افراد بیشتری از آن استفاده کنند و بتوانند از آن بهره ببرند و داده‌ها را به آن برگردانند، فناوری بهتری خواهد داشت.
هوش مصنوعی یک ابزار محبوب برای شرکت‌های مواد غذایی میتواند باشد، با تعداد بی‌شماری از اطلاعات و فشار برای نوآوری و عرضه سریع‌تر محصولات به بازار، شرکت‌ها دیگر فقط به روش‌های سنتی تحقیق و توسعه و آزمایش متکی نخواهند بود.
یک شرکت سه سال پیش با آی‌بی‌ام شریک شد تا با دانستن اینکه کدام مواد با هم کار می‌کنند یا کدام یک می‌توانند جایگزین یکدیگر شوند، داده‌ها را سریع‌تر و مؤثرتر بررسی کند.
چنانکه تاکنون هشت محصول را معرفی کرده است که با کمک هوش مصنوعی ساخته شده‌اند.
بنابراین با توجه به اینکه زبان انسان به طور متوسط تا 8000 جوانه چشایی دارد که به تشخیص پنج طعم شیرین، ترش، شور، تلخ و اومامی کمک می‌کند. اما اینکه چگونه مردم واقعاً غذا را می چشند به شدت تحت تأثیر بینی انسان است و جای تعجب نیست که این دو حس ارتباط نزدیکی با هم داشته باشند.
به عنوان مثال، جوانه‌های چشایی روی زبان تعیین می‌کند که یک غذا شیرین است، در حالی که بینی تعیین می‌کند که آن شیرینی به چه چیزی متصل است، مانند توت فرنگی یا انگور..؛ با این حال، بینی انسان به طور متوسط میتواند بیش از هزار بو مختلف را تشخیص دهد و اغلب در رمزگشایی تفاوت بین این بوها و مزه‌ها مشکل دارد.
برای حل این مشکل، یک شرکت به هوش مصنوعی روی آورده و گیرنده‌های موجود در بینی و زبان را شبیه‌سازی کرده است که به آن اجازه می‌دهد تا پایگاه داده‌ای را برای تیم تحقیق و توسعه بیرونی جمع‌آوری کند تا در هنگام آزمایش قهوه از آن استفاده کنند.
بر اساس نحوه واکنش این گیرنده ها در آینده، یک CPG می تواند تعیین کند که آیا مصرف کنندگان از قهوه مشابهی لذت خواهند برد یا خیر. چگونه واکنش آنها ممکن است بر اساس چیزهایی مانند جمعیت شناسی یا حتی محل زندگی آنها متفاوت باشد. و اینکه چرا شخص آن را دوست دارد یا نمی‌پسندد.
مثلاً به این دلیل که طعم یا ماده خاصی دارد و اکنون آن را می‌توان به صورت عددی بیان کردد و توصیه‌های هدفمندی درباره محصولاتی که مردم می‌پسندند، چرا آنها را دوست دارند و چگونه محصول خود را اصلاح کنید، چگونه طعم بهتری به آنها بدهید، یا بوی بهتری برای گروه خاصی از مردم ایجاد کنید، ارائه دهید.
