موضوعی که هر کشاورز به آن نیاز دارد، نه شیمی و نه زیست‌شناسی است بلکه اقتصاد هست. مشکلاتی که کشاورزی در بریتانیا با آن مواجه هستند واقعا چیست؟
«پاتریک هولدن»، پیشگام در کشاورزی ارگانیک در ولز، مشکل کشاورزی را چنین توضیح می‌دهد: «ما هرگز بهای واقعی غذا را پرداخت نکرده‌ایم. کشاورزان برای غذا دستمزد دریافت می‌کنند و فرض سنتی این است که آنها به عنوان بخشی از معامله از محیط زیست مراقبت می‌کنند.»
اما این هرگز درست نبوده است. قیمتی که کشاورزان دریافت می‌کردند باید با یارانه تکمیل می‌شد که بدون آن کشاورزی متعارف از بین می‌رفت.
قیمت های بازار به اضافه یارانه‌ها نتوانست کشاورزان را به استفاده از روش‌های سازگار با محیط زیست تشویق کند. هزینه های اجتماعی و رفاهی سیستم غذایی به ندرت مورد توجه قرار می‌گیرد.
کشاورزی مهم ترین منبع آلودگی آب در بریتانیا
در سال 2021، گاردین داده‌های دولتی را گزارش کرد که نشان می‌دهد کشاورزی مهم‌ترین منبع آلودگی آب در بریتانیا است که 25 درصد فسفات، 50 درصد نیترات و 75 درصد بارگیری رسوب در محیط آبی را شامل می‌شود.
همچنین تأثیرات صنایع بر سلامت رودخانه‌ها از یک گزارش آژانس محیط زیست در سال 2020 نشان می‌داد هر رودخانه و دریاچه در انگلیس فراتر از محدودیت‌های قانونی، آلوده است.
شرکت های آب که در سال 2024 با چرخه بررسی قیمت پنج ساله بعدی خود روبرو هستند، فشارهای اقتصادی خود را متعادل می‌کنند.
بر اساس گزارشی که در گاردین در سال ۲۰۲۰ منتشر شد، شرکت‌های آب انگلیسی در طول ۳۰ سال گذشته ۵۷ میلیارد پوند سود سهام به سهامداران پرداخت کرده‌اند، در حالی که ۴۸ میلیارد پوند بدهی دریافت کرده‌اند.
منابع برای مقیاس پاکسازی کجاست؟ و آیا شرکت های آب باید هزینه پاکسازی را خودشان پرداخت کنند؟
به گفته کارشناسان با سرمایه‌گذاری در تالاب‌ها، سلامت خاک، حاشیه‌های مراتع و نوارهای حائل، آنها از مزایای مشترک در ترسیب کربن، تنوع زیستی و کاهش سیل برخوردار خواهند شد.
شرکت‌های آب می‌توانند به دنبال راه‌حل‌های مبتنی بر طبیعت باشند تا طیف گسترده‌ای از ذینفعان علاقه‌مند به مزایای سلامت رودخانه را گرد هم بیاورند، اما طرح‌های تجاری آب و برق در چرخه‌های پنج ساله عمل می‌کنند، در حالی که راه‌حل‌های مبتنی بر طبیعت ممکن است به بیست سال برای ارائه مزایای خود نیاز داشته باشند.
در سال 2021 روزنامه گاردین گزارش داد که طبق داده‌های دولتی، کشاورزی مهم‌ترین منبع آلودگی آب در بریتانیا بوده است.
بخش بهداشت یکی دیگر از شرکت‌کنندگان در سیستم غذایی است که تحت تأثیر یک سیستم معیوب قرار گرفته است.
سیستم بهداشت برای پوشش هزینه‌های اجتماعی و رفاهی ناشی از سیستم غذایی از طریق نارسایی‌های قلبی، سکته مغزی و سرطان‌ها هزینه می‌کند.
هر روز نظام سلامت برای پوشش هزینه‌های اجتماعی و رفاهی ناشی از سیستم غذایی هزینه می‌کند.
سیستم یارانه در هر یک از چهار کشور بریتانیا در حال بازنگری است و هر کشور نسخه خود را در چند سال آینده ارائه می‌کند. اما کشاورزان باید اکنون در یک چرخه کشاورزی که بیش از زمانی که برای رسیدن طرح‌های تشویقی جدید طول می‌کشد، اقدام کنند.
وقتی صحبت از سیستم غذایی می شود، بخش بهداشت یکی از مظنونین معمولی نیست.
ولز یک چارچوب نظارتی عالی برای ایجاد تغییرات سیستمی دارد: برای مثال قانون رفاه نسل‌های آینده 2015 و قانون محیط زیست در سال 2016. اما شهروندان هنوز مهم‌ترین تغییراتی را که می‌توان تحت این چارچوب انجام داد، مشاهده نکرده‌اند.
به عنوان مثال، ولز بیشتر امکانات فرآوری مواد غذایی خود را از دست داده است و به نظر نمی‌رسد که کار زیادی در مورد آن انجام شود.
بره‌های تغذیه شده با علف از مزارع در ولز جنوبی توسط Waitrose به کارخانه‌های فرآوری در یورکشایر جنوبی حمل می‌شوند. اگر بخواهند قیمت واقعی کربن را بپردازند، این چگونه می‌تواند منطقی باشد؟
با این حال، این نیز درست است که کشاورزی نمی‌تواند منتظر همه این تغییرات سیاست های دولتی باشد. کشاورزان باید تغییر کنند و در حال تغییر هستند.
کشاورزی نمی‌تواند منتظر این همه تغییر سیاست‌های دولتی باشد. کشاورزان باید تغییر کنند.
