تبدیل زمین در بریتانیا بین سال‌های 1930 و 2007، نشان می‌دهد که کاربری زمین در آن منطقه تغییر کرده است.
به گزارش کانورسیشن، تخمین زده می‌شود که تقریباً 90 درصد از مراتع از بین رفته است. زمین‌ها یا به زمین زراعی قابل کشت تبدیل شده‌اند که با افزایش 22 درصدی مواجه بوده یا به مرتع بهبود یافته کشاورزی که اکنون 27 درصد از مساحت بریتانیا را اشغال کرده است تغییر یافته‌اند.
شهرنشینی در بریتانیا باعث شده تا مساحت ساخته شده این کشور از 4 درصد به 5 درصد افزایش یابد و پوشش جنگلی از 6% به 12% برسد که عمدتاً به دلیل تلاش هماهنگ برای افزایش ذخایر چوب بوده است.
تصور می شود که همه این تغییرات محیطی تأثیر عمیقی بر تنوع زیستی داشته است. بر اساس گزارش‌ها، فراوانی گونه‌های بریتانیا از سال 1970 به طور متوسط 19 درصد کاهش یافته است.
حدود 1500 گونه (یا 16 درصد از آن‌هایی که مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته‌اند) اکنون در معرض خطر انقراض ملی هستند.
تأثیرات تغییرات آب و هوایی بر تنوع زیستی نیز تقریباً در تمام اکوسیستم‌های زمین و در تمام سطوح سازمان‌های بیولوژیکی – از ژن‌ها تا اکوسیستم‌ها – آشکارتر می‌شود. شکی نیست که افزایش فعالیت های انسانی در این عصر جدید زمین شناسی که آن را «آنتروپوسین» نامیده می‌شود چالش‌های بیشتری را برای جهان طبیعی ایجاد می‌کند.
تحقیقات نشان داده است که تغییرات آب و هوایی در مقایسه با سیستم‌های طبیعی بیشتر احتمال دارد تا تنوع حشرات را در مناظر کشاورزی کاهش دهد.
جداسازی محرک‌های مختلف تغییر تنوع زیستی به ویژه در بریتانیا مشکل ساز شده است. تشدید کشاورزی و تغییرات دیگر در استفاده از زمین در اواسط قرن بیستم قبل از قرار گرفتن ماهواره‌های رصد زمین در مدار رخ داده است.
تقریباً برای سه چهارم گونه‌هایی که به تغییرات محیطی واکنش نشان دادند (668 گونه از 898 گونه)، دریافته‌اند که گرم شدن آب و هوا و تبدیل زمین مستقل عمل می‌کند.
بسیاری از گونه‌ها تنها تحت تأثیر یکی از محرک‌های تغییری که تحلیل شده است، قرار گرفتند و نه هر دوی آن‌ها، برای مثال، گل کره‌ای تنها به دلیل از دست دادن زیستگاهش کاهش یافته است.
کشاورزی در نوار غزه قبل از جنگ
