یک رویکرد پایدار برای تولید جلبک دریایی پرورشی به عنوان منبع پروتئین گیاهی در سوئد در حال توسعه است، استفاده از فاضلاب صنایع غذایی به عنوان کود می‌تواند محتوای پروتئین جلبک دریایی را افزایش دهد، رشد محصول را تسریع کند و به تشکیل زنجیره غذایی دایره‌ای برای کشت زمینی این محصول دریایی کمک کند.
محققان دانشگاه گوتنبرگ و دانشگاه صنعتی چالمرز، فاضلاب یک مزرعه ماهی قزل‌آلا و چند پردازش کننده مختلف را جمع آوری کردند. نرخ رشد و محتوای پروتئین جلبک کلپ قهوه‌ای (Saccharina latissima) و سه گونه جلبک دریایی سبز(Ulva fenestrata، Ulva intestinalis و Chaetomorpha linum ) با دو رقت (آمونیوم 20 و 200 میکرومولار)، هشت روز پس از اضافه شدن فاضلاب، غنی از مواد مغذی شناسایی شد و نرخ رشد آن‌ها به طور متوسط 60 درصد افزایش یافته و محتوای پروتئین، چهار برابر شده بود.
مطالعه منتشر شده در Algal Research نشان می‌دهد که گونه‌های جلبک دریایی آزمایش‌شده، کاندیدهای امیدوارکننده‌ای برای کشت در آب‌‌های فرآیندی از صنایع غذایی مختلف هستند و استفاده از چنین فاضلاب‌هایی می‌تواند فرصت‌ها را برای مسیر جدید تولید دایره‌ای پروتئین گیاهی گسترش دهد.
دفع پرهزینه آب فرآیند تولید مواد غذایی را می‌توان با تولید پایدار مواد خام جدید غنی شده با پروتئین از طریق کشت جلبک دریایی به درآمد اقتصادی تبدیل کرد.
تقاضای فزاینده‌ای برای موادغذایی تولیدشده پایدار، غنی از پروتئین و مغذی وجود دارد. جلبک‌های دریایی، منابع پروتئینی امیدوارکننده‌ای برای آینده هستند.
بنابراین، برای تبدیل جلبک‌های دریایی به منابع پروتئینی رقابتی، انگیزه‌هایی برای افزایش بیشتر نرخ رشد و محتوای پروتئین وجود دارد، چندین مطالعه مزایای کشت جلبک دریایی را در ارتباط با آبزی‌پروری زمینی و دریایی گزارش کرده‌اند.
جلبک‌های درشت مانند کاهوی دریایی و جلبک دریایی به عنوان یک منبع رقابتی پروتئین در حال ظهور هستند و می‌توانند منبع غذایی کلیدی در آینده باشند، با این حال، جلبک دریایی نسبت به سایر محصولات کشاورزی مانند سویا محتوای پروتئین کمتری دارد اما اگر تولیدکنندگان جلبک دریایی از کود استفاده کنند، این تفاوت شروع به کاهش می‌کند.
میزان پروتئین دانه سویا حدود 40 درصد است. «کریستوفر استد»، دانشجوی دکترای دپارتمان علوم دریایی در دانشگاه گوتنبرگ می‌گوید: با استفاده از آب فرآیند، محتوای پروتئین موجود در جلبک دریایی را به بیش از 30 درصد افزایش داده‌ایم.
جلبک‌ها در مجاورت مزارع ماهی در دریا به دلیل مواد مغذی موجود در مدفوع ماهی که در آب پخش می‌شوند بهتر رشد می‌کنند و آب فرآوری‌شده از صنایع غذایی اغلب به روش مشابهی سرشار از نیتروژن و فسفر است.
به باور پژوهشگران، اگر از جلبک دریایی کشت شده به عنوان خوراک برای پرورش ماهی قزل آلا استفاده شود و از آب فرآیند برای بارور کردن کشت جلبک دریایی، می‌توان یک سیستم کاملاً دایره‌ای داشت.
