رساله دکتری دانشجوی صنایع غذایی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری به تولید نانو غذا برای بیماران گاستروکتومی (نارسایی معده) برای نخستین بار در جهان منجر شده است.
به گزارش ایسنا، موضوع رساله «راضیه رضوی» دانشجوی دکتری از دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری بوده که توسط اعضای تیم، راضیه رضوی، رضا اسماعیلزاده کناری، جمشید فرمانی از دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری و دکتر محسن جهانشاهی از دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل انجام گرفت.
رضا اسماعیلزاده کناری، استاد راهنمای این رساله دکتری در گفتوگو با ایسنا با اشاره به این که محققان دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری موفق به تولید نانوغذا برای بیماران گاستروکتومی شدهاند، اظهارکرد:
«یکی از مشکلات مبتلایان به سرطان معده] خصوصا افرادی که بخش یا کل معده آنها طی جراحی برداشته شده به نوع تغذیه آنها مربوط است.»
وی افزود: «از این جهت ما در این تحقیق به تولید نانو غذایی پرداختیم که ضمن تامین انرژی، دیواره آن در محیط اسیدی معده باز نشده، قابلیت هضم و جذب در محیط معده را نداشته و صرفا از محیط معده عبور نموده و دیواره نانو غذا در محیط قلیایی روده باز و تمامی هضم و جذب نانو غذا در روده انجام میگیرد.»
این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: «در صورت تجاریسازی این محصول، کمک بسیار زیادی به مبتلایان سرطان معده از بُعد تغذیه و تامین کالری و افزایش ایمنی آنها، انجام خواهد شد.»
اسماعیلزاده افزود: «گاستروکتومی در واقع گرفتن بخشی از معده یا همه قسمتهای معده است که عمدتاً در افرادی که سرطان معده دارند اتفاق میافتد و در طی جراحی بخشی از معدهای که در واقع سلول سرطانی وجود دارد برداشته میشود یا ممکن است برای افرادی که در واقع دارای چاقی مفرط هم هستند نیز این کار انجام شود.»
وی تصریح کرد: «برای هر دو دسته این افراد هر نوع غذایی مناسب نیست اما برای افرادی که در واقع بخشی از معدهشان برداشته شده، این موضوع از اهمیت بیشتری برخوردار است، چون معده آزرده بوده نباید به اصطلاح زیاد از آن کار کشیده شود.»
این استاد دانشگاه یادآورشد: «به همین خاطر،» این تحقیق در واقع برای افرادی که ناراحتی معده دارند بر مبنای تولید نانو غذا در این قالب طراحی کردیم که از پوششهای بایوپلیمری استفاده شده است.
وی ادامه داد: «در مقیاس نانو که خصوصیات این ماتریکس یا دیواره پوششی به صورتی بوده که در شرایط اسیدی معده هیچ اتفاقی در واقع نمیافتاد اما به pH قلیایی روده حساس بوده و این دیواره باز شده و غذا در واقع در داخل روده با حالت طبیعی مدیریت میشود.»
اسماعیلزاده گفت: «در این راستا، محیط معده و روده را در محیطهای آزمایشگاهی شرایط معده و آنزیمهایی را که دارد شبیهسازی کردیم و قابلیت هضم و جذب معده و روده، اندازهگیری شد که در نهایت موفق شدیم بر مبنای پوششهای پلیمری و طراحی مدلهایی ریاضی که ما انتخاب کردیم به بهترین حالت در نانو غذا دست پیدا کنیم که بیشترین هضم و جذب در روده اتفاق میافتد و این کمک بزرگی برای افرادی که در واقع دچار گاسترکتومی هستند، است.»
وی خاطرنشان کرد: با توجه به اینکه در آسیا بیشترین سرطان معده را داریم، با تجاری سازی این مقوله می توان کمک شایانی برای کیفیت زندگی افراد داشته باشد و در این راستا تجاری سازی پرفایده خواهد بود.
درخشش ایدههای گردشگری کشاورزی در رویداد چاره جو