خواص پیشگیری از سرطان با استفاده از اسانس درمان در سلول‌های بدخیم یک چالش برای پزشکی فعلی است. از این نظر، بسیاری از گیاهان با خواص گیاه درمانی (مانند تاکسول) کارایی خود را به عنوان یک روش جایگزین در مبارزه و تکثیر سلول‌های بدخیم نشان داده‌اند که می‌تواند منجر به سرطان شود.
بیماری‌هایی چون سرطان روده‌ی بزرگ، سرطان معده، تومور کبد انسان، تومورهای ریه، سینه. سرطان و لوسمی که پس از درمان با استفاده از اسانس‌های گیاهی، کاهش یافته‌اند.
به عنوان مثال، روغن پالماروزا با عملکرد غشاء، هموستاز یونی و رویدادهای سیگنال‌دهی سلولی در رده‌های سلولی سرطان، تداخل ایجاد کرده که در نتیجه، سنتز DNA و کاهش متعاقب آن در اندازه روده‌ی بزرگ را مهار می‌کند.
همچنین ترپنوئیدها و پلی‌فنول‌های تشکیل دهنده، به دست آمده از اسانس‌های گیاهی می‌توانند از تکثیر سلول‌های تومور با نکروز یا القای آپوپتوز جلوگیری کنند.
سیترال موجود در روغن بادرنجبویه نیز برای مقابله با سرطان کبد در مراحل اولیه مفید است.
البته فعالیت پیشگیرانه شیمی درمانی نیز به توانایی سیر در سرکوب آنزیم‌های سم‌زدایی داروها محدود می‌شود بعلاوه استفاده از روغن بادرنجبویه، از رشد یک سری رده‌های سلولی سرطانی انسان جلوگیری می‌کند.
به این ترتیب، به خوبی ثابت شده است که اسانس‌ها و روغن‌های گیاهی، ظرفیتی برای عمل به عنوان آنتی‌اکسیدان و تداخل با عملکرد میتوکندری سلول ها، دارا هستند.
ضد ویروسی بودن عصاره‌های گیاهی
گیاهانی وجود دارند که خواص ضدویروسی قابل توجهی دارند، به عنوان مثال، فعالیت اکالیپتوس گلوبولوس (روغن اکالیپتوس) در برابر ویروس‌های تنفسی را می توان نام برد.
البته باور بر این است که مهار تکثیر ویروسی به حضور مونوترپن، سسکوی‌ترپن و اجزای فنیل پروپانوئید عصاره‌ها نسبت داده می‌شود.
همچنین روغن پونه کوهی باعث انحلال پوشش HSV برای کاهش ظرفیت عفونی آن می‌شود. روغن‌های ضروری به عنوان آنتی اکسیدان یک علت آسیب متحمل شده توسط ماکرومولکول ها به دلیل استرس اکسیداتیو است که با تولید رادیکال‌های آزاد و گونه‌های اکسیژن فعال مرتبط است.
