توسعه و پیشرفت اراضی و باغات سماق، عاملی در جلوگیری از فرسایش خاک و حفظ جنگل‌های ارسباران است و کاشت این محصول در مناطق شیب‌دار جنگلی برای مقابله از فرسایش از اهمیت بسیاری برخوردار است.
به گزارش ایسنا، به گفته‌ی سرپرست جهاد کشاورزی شهرستان هوراند از استان آذربایجان‌شرقی، از 700 هکتار باغ سماق در این شهرستان، ۵۵۰ هکتار جنگلی و ۱۵۰ هکتار دست کاشت است.
برداشت این محصول نیز از اواخر مرداد ماه شروع و تا اواخر شهریور ادامه دارد، پیش‌بینی می‌شود حدود 500 تن سماق از این باغات برداشت شود.
تکثیر سماق در باغات شهرستان هوراند، اغلب به صورت پاجوش، کشت بافت و بذر به روش آزمایشگاهی است و از سامانه‌های آبگیر و بانکت‌بندی در باغات برای ذخیره آب باران به صورت الگویی در برخی باغات استفاده می‌شود.
به گزارش کافه‌کشاورز، سماق، متعلق به خانواده بادام هندی، بومی مناطق معتدل و نیمه‌گرمسیری است و به عنوان منبع رنگ، دارو و نوشیدنی مورد استفاده قرار می‌گیرد و میوه‌های خشک برخی از گونه‌ها به عنوان ادویه در غذاهای خاورمیانه کاربرد دارد.
سماق با رنگ قرمز تیره و ترشی مرکباتی، یکی از قابل تشخیص‌ترین ادویه‌های خاورمیانه است. این ادویه منحصر به فرد و عجیب و غریب مدت‌هاست که در سراسر جهان به دلیل طعم جسورانه و خواص سلامت بخش آن مورد ستایش قرار گرفته است. علاوه بر تاریخچه آشپزی غنی آن، که قدمت آن فراتر از امپراتوری روم است، فواید سلامتی این ادویه باستانی برای اولین بار هزاران سال پیش در متون دارویی یونانی ثبت شده که به ویژگی‌های ضد‌عفونی‌کننده سماق اشاره کرده است، امروزه، این ماده همه کاره در سراسر جهان برای تقویت و تمجید طعم همه چیز از گوشت کبابی دلچسب گرفته تا سبزیجات تازه و دسرهای لطیف استفاده می‌شود.
برخی از بازارهای خاورمیانه مجموعه‌ای از ادویه‌های سماق موجود در برخی از 150 گونه گیاه سماق، از جمله سماق اصیل، سماق برگ کوچک، سماق سیسیلی، سماق بالدار و سماق ترش هستند.
انواع سماق
ترکیبات ادویه سماق شامل سماق معطر (معروف به سماق لیمو) و سماق صاف (با نام مستعار سماق قرمز) است، اگرچه تمام سماقی که برای مصرف فروخته می‌شود برای خوردن بی‌خطر است، اما شکل سمی این گیاه نیز در طبیعت نیز یافت می‌شود که بر خلاف توت‌های قرمز پررنگ سماق خوراکی، با توت‌های سفید و برگ‌های آویزان آن قابل شناسایی است.
برگ‌های سماق به طور مشخص به صورت مارپیچی چیده شده‌اند و معمولاً مرکب هستند، اگرچه برخی از گونه‌ها دارای برگ‌های ساده هستند. گل‌های کوچک دارای پنج گلبرگ هستند و در خوشه‌های متراکم یا خوشه‌ها قرار می‌گیرند.
میوه‌ها، دروپه‌های قرمز هستند و در خوشه‌های عمودی متراکم قرار می‌گیرند، تمام سماق‌ها، شیره شیری یا صمغی دارند و بسیاری از گونه‌ها می‌توانند به صورت غیرجنسی توسط ریزوم‌ها پخش شوند.
سماق صاف یا مایل به قرمز، تا ارتفاع 6 متری (20 فوتی) رشد می‌کند و دارای تاجی باز و پهن و چند شاخه پرتنومند است. یک رقم کشت شده متداول، دارای برگ‌های سرخس مانند بسیار جدا شده است.
سماق استغورن یا مخملی تا 9 متر رشد می‌کند که به دلیل پوشش متراکم یا مخملی روی شاخه‌های جدید، به این نام، نامگذاری شده است. شاخ و برگ پاییزی آن نارنجی مایل به قرمز تا ارغوانی است، همچنین دارای انواع با برگ‌های ریز بریده است.
سماق‌های کوچکتر، سماق درخشان، بالدار یا کوتوله و لیمو یا سماق معطر هستند اولی دارای برگ‌های براق است که برگچه‌های آن توسط دنده‌هایی در امتداد محور به هم وصل شده‌اند و میوه‌های مایل به قرمز دارد.
سماق خوشبو نیز دارای برگ‌های سه قسمتی است که در صورت کبودی معطر می‌شود. این یک درختچه کم متراکم را تشکیل می‌دهد که در محوطه‌سازی مفید هستند.
سماق سیسیلی هم از منطقه مدیترانه، در جنوب ایتالیا کشت می‌شود. سماق سمی نیز، یک درختچه باریک یا درخت کوچک جذاب بومی خاک اسیدی باتلاقی شرق آمریکای شمالی است و شیره شفاف آن که در معرض هوا، سیاه می شود برای بیشتر مردم، بسیار سمی است.
