«شبنم نادری»، متولد 1354 و ساکن ابهر است او با توجه به اقتصادی بودن و همخوانی با شرایط و امکانات موجود، تصمیم می‌گیرد تا بصورت پایلوت به کشت و بهره‌برداری گیاهان دارویی بپردازد.
بانو نادری علاوه بر فعالیت در زمینه گیاهان دارویی و کاشت پایلوت زعفران در سطح 150 مترمربع (برداشت 200 گرم زعفران در 100 مترمربع)، اقدام به احداث یک هکتار باغ سیب فرانسوی پایه مالینگ می‌کند و درباره آموزش‌هایی که گذرانده است می‌گوید:
«دوره های آموزشی و تخصصی مرتبط را در مراکز تخصصی شامل موسسه گیاهدانه، مرکز آموزش تربیت مدرس و مرکز نوآوری و شکوفایی دانشگاه الزهرا سپری کرده و همچنین در دوره‌های آموزشی مرکز ترویج سازمان جهاد کشاورزی ابهر نیز شرکت کرده‌ام»
شبنم نادری بانوی کارآفرینی است که علاوه بر کشت گیاهان دارویی به سراغ صنایع تبدیلی این حوزه نیز رفته و در حال آماده سازی برای احداث کارگاه گلابگیری و تهیه عرقیات گیاهی هست.
در حال حاضر فعالیت و کسب‌وکار این بانو برای دو نفر بصورت مستقیم و تمام وقت و برای سه نفر بصورت پاره‌وقت، اشتغالزایی داشته است.
از بانو نادری خواستیم تا درباره مشکلات بخصوص مسائل زنان در این حوزه برای‌مان بگوید و او مشکلات فعالیت در حوزه کشاورزی را چنین برمی‌شمرد:
- عدم حمایت سازمان‌های دولتی در خصوص برگزاری آموزش کاربردی و تخصیص تسهیلات کم بهره
- وجود بروکراسی اداری فراوان جهت اخذ مجوزهای لازم
- عدم هماهنگی بین سازمان‌های مرتبط در زمان صدور مجوزها
- عدم‌دسترسی مناسب به ماشین‌آلات حرفه‌ای و مناسب جهت کاشت، داشت و برداشت در منطقه
- افزایش بی‌رویه هزینه نیروی انسانی و تامین نهاده‌ها
- افزایش بهای تمام شده محصولات
هماهنگ نبودن سازمان‌ها در صدور مجوزها، مشکل اساسی بسیاری از بهره‌برداران کشاورزی بویژه بانوانی هست که تصمیم دارند در زمینه کسب‌وکارهای کشاورزی و صنایع تبدیلی فعالیت کنند، کاش سازمان‌ها برای صدور مجوزها هماهنگ‌تر باشند.
گیاهان دارویی یکی از انواع مکمل های غذایی هستند. آنها به صورت قرص، کپسول، پودر، چای، عصاره و گیاهان تازه یا خشک فروخته می‌شوند. مردم برای حفظ یا بهبود سلامت خود از داروهای‌گیاهی استفاده می‌کنند.
شهر ابهر به دلیل وجود آسیاب‌های آبی مختلف در این منطقه، ترکیبی از دو واژه اب (آب) و حر (آب) است. اهل محل از آن با عنوان «اوهر» یاد می‌کنند.
در کتاب جغرافیای قرن دهم حدود العلم، این نام به صورت «اوهر» نیز نوشته شده است. یاقوت الحماوی (متوفی 1229) نیز گزارش می‌دهد که ایرانیان این شهر را «اوهر» می‌نامیدند.
