در سال 2019، کشاورزان روسی اعلام کردند که در حال آزمایش واقعیت مجازی (VR) برای گاوهای شیری هستند تا گاوهای شادتری داشته باشند.
تحریک بینایی ممکن است برای برخی از گونههای جانوران مفید باشد، اما به نظر میرسد برای اسبهای موجود در اصطبل، صداها، بوها، نسیم و تغییرات دمایی مرتبط با آن در دنیای واقعی تجربه حسی بسیار غنیتری نسبت به VR باشد.
انسانها می توانند تصاویر نمادین، رویدادهای پیچیده مبتنی بر زبان و کلام نوشتاری را درک کنند. بنابراین فناوریهای بصری مانند تلویزیون، تلفنهای هوشمند و VR میتوانند سرگرمی طولانیمدت، تحریک فکری و ارتباط اجتماعی را برای ما فراهم کنند اما این برای سایر گونهها صدق نمیکند.
برخی از سگها ممکن است تلویزیون تماشا کنند البته علاقهی آنها معمولا کوتاه مدت بوده مگر اینکه نتیجه معناداری داشته باشد، مانند فرصت تعقیب و پارس کردن حیوانات روی صفحه را ببینند. به طور مشابه، برخی از گربهها برای مدت کوتاهی با آیپد و اسباببازیهای دیجیتالی بازی میکنند، اما معمولاً تنها زمانی این رفتار را حفظ میکنند که به طور متناوب هنگام گرفتن «شکار» به آنها جایزه داده شود.
تعداد فزایندهای از گاوها در طول سال در محیطهای سرپوشیده نسبتا خستهکننده و محدود نگهداری میشوند، بنابراین از عینکهای مخصوص برای نشان دادن منظرهای از یک میدان دلپذیر در تابستان به حیوانات میتواند کارساز باشد که به نوبهی خود باعث میشود آنها شیر بیشتری تولید کنند.
یک کشاورز ترکیهای به نام «کُچک» نیز در اقدامی جدید، عینک واقعیت مجازی را بر روی چشمان گاو خود قرار داد و یک مزرعه سبز را به او نشان داد تا فکر کند در یک مزرعهی سرسبز چرا میکند چنانکه همه جا سرسبز به نظر میرسید.
این کشاورز، تجربهی واقعیت مجازی را بر روی دو گاو خود امتحان کرد که باعث خوشحالی گاوهایش شد و شروع به دادن شیر بیشتری کردند، با این روش، تولید شیر بین 22 تا 27 لیتر در روز افزایش یافته است.
این کشاورز ترکیهای پس از بدست آوردن این نتایج مثبت، اعلام کرده است که 10 هدست دیگر را نیز سفارش داده است. پخش موسیقی به همراه استفاده از واقعیت مجازی، فضایی آرامبخش و بدون استرس برای گاوها ایجاد میکند.
استفاده از واقعیت مجازی کمی در روسیه و ترکیه متفاوت است به طوری که در روسیه، هدستها بر روی دو چشم گاو بسته میشود ولی در ترکیه، این عمل بر روی یکی از چشمها انجام میگیرد و چشم دیگر را میبندند.
واقعیت مجازی (VR) یک محیط کامپیوتری با صحنهها و اشیایی است که واقعی به نظر میرسند و باعث میشود کاربر احساس کند در محیط اطراف خود غوطهور شده است، این محیط از طریق دستگاهی به نام هدست واقعیت مجازی یا کلاه ایمنی درک میشود.
این رابط کاربری گرافیکی، یک محیط تعاملی، سهبعدی و غوطهوری را ارائه میدهد و مصنوعی است که با نرمافزار ایجاد میشود و به گونهای به کاربر ارائه میشود که کاربر آن را به عنوان یک محیط واقعی بپذیرد، واقعیت مجازی در درجهی اول، از طریق دو حواس بینایی و شنوایی تجربه میشود.