در زمان های قدیم، شبنم را منبع حیات رویشی و گیاهی می‌دانستند و نعمت بزرگی به شمار می‌رفت. تجمع شبنم در شب روی گیاهان می‌تواند با ایجاد اثرات اسفنجی بر روی پوشش گیاهی و میوه ها تأثیر منفی بگذارد.
اما برخی از دانشمندان می‌گویند شبنم منبع مهمی از رطوبت یا آب برای زندگی گیاهان است. این می‌تواند به ویژه در آب‌و‌هواهایی مانند مدیترانه شرقی و برخی از بخش‌های بیابان حوضه بزرگ ایالات متحده صادق باشد.
hکثر مناطق خشک و نیمه خشک نیمی از سال در شرایط خشک قرار دارند. بنابراین، شبنم یک منبع آب ضروری از هوا است.
در شب‌های خنک، آب از هوا روی برگ‌های گیاه رسوب می‌کند. این شبنم هر روز صبح، برگ‌های گیاه را احاطه کرده و به رشد آنها کمک می‌کند.
در مناطق خشک و نیمه خشک، شبنم منبع اصلی آب است زیرا شبنم بیشتر از باران تشکیل می‌شود. شبنم به گیاهان کمک می‌کند تا متابولیسم خود را تسریع کنند و زیست توده گیاهی را افزایش دهند.
شبنم همچنین نقش اساسی در تنظیم آب درونی گیاهان دارد و به آنها کمک می‌کند تا فتوسنتز را به سرعت فعال کنند.
گیاهان در مناطق خشک و نیمه خشک، روزنه خود را در اواسط روز می‌بندند. این یک مکانیسم دفاعی برای حفظ رطوبت در گیاه است.
در این مدت، گیاه نمی‌تواند فعالیت فتوسنتزی را انجام دهد. با این حال، در این مناطق، صبح زود، حداکثر دوره رشد گیاه است زیرا قطرات شبنم برگ های گیاهان را احاطه کرده و باعث فعالیت فتوسنتزی می‌شود.
شبنم با تنظیم فشار تعرق، با ایجاد حالت ترمیم پایدار بالاتر، به پژمردگی گیاه نیز کمک می کند.
در برخی زمینه‌ها، شبنم نیز با بهبود وضعیت رطوبت خاک، نقش غیرمستقیم در سلامت گیاه دارد. قطرات شبنم روی سطح خاک باعث کاهش تلفات تبخیر خاک و کاهش تنش آبی خاک می‌شود.
اکوسیستم های جنگلی نیز از مزایای شبنم بهره‌مند می‌شوند. رسوب شبنم بر روی تاج جنگل، تغییرات میکرو اقلیم را تنظیم می کند و همچنین با فرآیند تبادل آب و گرما مرتبط است.
بنابراین، شبنم می‌تواند به گیاه کمک کند تا به سرعت، فعالیت فتوسنتزی را در طول خشک شدن و آبرسانی مجدد فعال کند.
آن می‌تواند به برخی از گونه ها کمک‌کند تا در شرایط خشکسالی زنده بمانند. شبنم با کاهش تعرق، تنش آبی را برای گیاهان کاهش می‌دهد. بنابراین شبنم می تواند منبع آب قابل توجهی در برخی مناطق خشک و نیمه خشک باشد.
