شپشک آرد آلود (Nipaecoccus viridis) از انواع مرکبات و گیاهان زینتی تغذیه می‌کند و به آنها آسیب می‌رساند و در نتیجه هزاران دلار خسارت وارد می‌کند. این گونه مهاجم در حال حاضر در فلوریدا است و ممکن است در نهایت به ایالت‌های دیگر نیز سرایت کند.
به گزارش وزارت کشاورزی آمریکا، برای کنترل جمعیت شپش آردآلود و جلوگیری از گسترش آنها، پرورش دهندگان می‌توانند از کیت‌های تشخیصی مزرعه‌ای برای تشخیص زودهنگام استفاده کنند تا اطمینان حاصل کنند که این آفت کوچک واقعاً یک شپشک آرد آلود لببک در مقابل گونه دیگر شپشک آرد آلود در فلوریدا است. یک مطالعه قبلی پیشنهاد کرد که یک محلول هیدروکسید پتاسیم 10 درصد باید در کیت‌های تشخیصی استفاده شود زیرا این محلول همولنف – مایع در گردش شبیه خون – شپشک آردآلود لببک را سبز می‌کند.
در حالی که سایر گونه‌های شپشک آرد آلود سبز نمی‌شوند. با این حال، به دلیل خطرات ایمنی بالقوه مرتبط با خورندگی هیدروکسید پتاسیم، محققان به دنبال یافتن جایگزین ایمن‌تری برای تولیدکنندگان بودند.
«محمد زی احمد»، حشره‌شناس تحقیقاتی ARS در باغبانی ایالات متحده می‌گوید: «این مهم است که اطمینان حاصل شود که هر ابزار تشخیصی که برای استفاده در مزرعه ایجاد شده است برای پرورش دهندگان، پیشاهنگان و سایر افرادی که ممکن است با چنین ابزارهایی در تماس باشند، ایمن باشد.»
شناسایی آفت در مراحل اولیه می‌تواند به پرورش دهندگان کمک کند تا برنامه‌ای برای کنترل گونه‌های مهاجم و در نتیجه کاهش نیاز به آفت‌کش‌ها و به حداقل رساندن تاثیر استفاده از آفت‌کش بر روی گونه‌های غیر هدف، به ویژه عوامل کنترل بیولوژیکی و گرده‌افشان‌ها را کاهش دهند.
در این مطالعه، محققان دریافتند که محلول هیدروکسید سدیم 5 درصد با موفقیت نمونه‌های زنده شپشک آرد آلود لببک را سبز می‌کند که مشابه نتایج نمونه‌های آزمایش شده با محلول هیدروکسید پتاسیم 10 درصد بود.
به گفته احمد، استفاده از محلول هیدروکسید سدیم 5 درصد نسبت به محلول هیدروکسید پتاسیم 10 درصد مزایای بالقوه‌ای دارد.
احمد گفت: «هیدروکسید سدیم خورنده‌تر، محلول‌تر در آب و ارزان‌تر از هیدروکسید پتاسیم است. علاوه بر این، هیدروکسید سدیم معمولاً در نظافت خانه استفاده می‌شود و ایمنی قابل قبول‌تری دارد.»
احمد گفت: «کارگاه‌های تشخیصی و فعالیت‌های ترویجی به ایجاد آگاهی و دانش در میان ذینفعان کمک می‌کند و توانایی آنها را برای شناسایی و مدیریت موثر این آفت مهاجم افزایش می‌دهد.»
این مطالعه با همکاری دانشگاه فلوریدا، دپارتمان غذا و کشاورزی کالیفرنیا و خدمات بازرسی سلامت حیوانات و گیاهان USDA (APHIS) انجام شده است.
