تایوان یا همان چین تایپه، راه‌های نوآورانه و راه‌حل‌های منحصر به فردی را برای کمک به اهداف انرژی پاک جزیره دموکراسی ایجاد کرده است.
به گزارش دیلی‌صباح، بخش خصوصی و همچنین ارگان‌های دولتی در تلاش برای دستیابی به اهداف خالص تایوان با رئوس مطالب و برنامه‌های بلندپروازانه هستند که نمونه‌ای برای بسیاری از کشورهای جهان به شمار می‌رود.
در این راستا، «تزی چین چانگ» – وزیر اداره حفاظت از محیط زیست این کشور می‌گوید: «دیدگاه بلندمدت تغییر انتشار خالص صفر تایوان در سال 2050، باعث رشد اقتصادی، تحریک سرمایه‌گذاری‌های خصوصی، ایجاد مشاغل سبز و افزایش استقلال انرژی و رفاه اجتماعی خواهد شد و همه‌ی این‌ها با ایجاد استراتژی‌های انتقال رقابتی و پایه‌های حکمرانی، که از نظر گردشی پایدار، انعطاف‌پذیر و ایمن هستند، به دست خواهند آمد.»
اگرچه تولید ناخالص داخلی (GDP) تایوان از سال 2005 تا 79 درصد رشد کرده است، اما شدت انتشار گازهای گلخانه ای 45 درصد کاهش یافته است زیرا نرخ انتشار دی‌اکسیدکربن ناشی از احتراق انرژی در 14 سال از سال 2005 ثابت مانده است.
رهبر تایوان، «تسای اینگ ون»، در آوریل 2021 اعلام کرد که تایوان در حال طراحی مسیری برای دستیابی به انتشار خالص صفر تا سال 2050 است و در مارس سال جاری، بالاترین ارگان اداری تایوان، «مسیری به سوی انتشار خالص صفر در سال 2050» تایوان را منتشر کرد.
تایوان چهار استراتژی اصلی برای رسیدن به انتقال صفر خالص در سال 2050، انرژی، صنعتی، سبک زندگی و اجتماعی تعیین کرده است که باید از طریق تحقیق و توسعه فناوری انتشار صفر خالص و منفی و همچنین قوانین آب و هوایی یعنی تنظیم قیمت کربن و تامین مالی سبز به دست آید.
هدف تایوان، بهبود طراحی بیرونی، بهره‌وری انرژی و استانداردهای بهره‌وری انرژی دستگاه‌ها برای ساختمان‌ها است. در مورد حمل‌ونقل، تغییر در رفتار سفر، کاهش تقاضا برای حمل‌ونقل و تحرک الکتریکی مدنظر است.
از نظر صنعت، بهره‌وری انرژی، تغییر سوخت و فناوری‌های نوآورانه در قلب استراتژی قرار دارند، در حالی که افزایش انرژی‌های تجدیدپذیر، توسعه فناوری‌های جدید انرژی، ذخیره انرژی و ارتقاء شبکه برق از اهداف انرژی الکتریکی هستند.
تا سال 2030، تایوان هدف خود را برای برقی کردن تمام اتوبوس‌های عمومی شهری و ماشین‌های رسمی تعیین کرد، در حالی که 30 درصد از فروش خودروها برقی خواهد بود که تا سال 2040 به 100 درصد خواهد رسید.
تا سال 2050، 100 درصد ساختمان‌های جدید و بیش از 85 درصد ساختمان‌های موجود تقریباً ساختمان‌هایی با کربن صفر خواهند بود.
تایوان قصد دارد به یک تغییر سبک زندگی دست یابد که در آن حتی فرد بتواند با استفاده به جای مالکیت، بازیافت، خرید معقول، فروش کارآمد تولید و تحویل محصولات یا اجتناب از رفت و آمدهای غیر ضروری، به اهداف اقلیمی جزیره دموکراسی کمک کند.
چین‌تایپه برای ایجاد یک سیستم انرژی با کربن صفر، انرژی تجدیدپذیر را از طریق گسترش استقرار پلتفرم‌های خورشیدی و بادی به حداکثر می‌رساند. علاوه بر این، با تامین سوخت هیدروژن، آمونیاک و زیست توده برای صنعت و حمل و نقل، یک سیستم تامین سوخت بدون کربن ایجاد خواهد کرد. .
بهبود انعطاف‌پذیری سیستم انرژی نیز برای تایوان از اهمیت بالایی برخوردار است زیرا گسترش زیرساخت‌های شبکه انرژی تجدیدپذیر و همچنین گسترش امکانات ذخیره‌سازی انرژی برای انرژی‌های تجدیدپذیر در اولویت قرار خواهد گرفت.
دولت تایوان متعهد شده است تا سال 2030 ،30.7 میلیارد دلار برای دستیابی به اهداف خالص خود هزینه کند. تا سال 2050، انرژی‌های تجدیدپذیر باید بیش از 60 درصد از منبع برق تایپه را تشکیل دهند.
در سال جاری -2022 ، سی‌وپنجمین سالگرد تأسیس EPA است، نهاد اصلی که وظیفه نظارت بر اهداف خالص تایوان را بر عهده دارد، در حالی که از دولت‌های محلی نیز خواسته می‌شود کمیته‌های آب‌وهوایی با اهداف اقلیمی ایجاد کنند.
یکی از بزرگ‌ترین چالش‌هایی که تایوان با آن مواجه است، حذف این کشور از اکثر نهادهای جهانی به دلیل مخالفت‌های چین است که آن را یکی از استان‌های خود می‌داند و به عنوان یک کشور مستقل نمی‌شناسد.
چانگ با بیان اینکه این امر، مانع از مشارکت تایپه در بحث‌های جهانی در مورد مسائل آب و هوایی می‌شود، تاکید کرد: «به‌روزرسانی تایوان و شرکت در آخرین اقدام اقلیمی به‌سرعت دشوار است. این شکاف منجر به یک جای خالی در حکمرانی جهانی آب و هوا خواهد شد.»
چانگ تاکید کرد که صفر خالص تنها با همکاری مشترک محقق می‌شود و گفت که امیدوار است جامعه بین المللی از تایوان در کمک به انتقال خالص صفر جهانی حمایت کند.
گرم شدن هوا تا به امروز، اوج آب‌و‌هوای شدید کشنده و پرهزینه را به وجود آورده است، از امواج گرما و خشکسالی گرفته تا سیل و طوفان‌های گرمسیری که با بالا آمدن دریاها مخرب‌تر شده‌اند.
برای دستیابی به هدف بلندپروازانه پاریس، انتشار گازهای گلخانه‌ای جهانی تا سال 2030 ، باید 45 درصد کاهش یابد و تا اواسط قرن به صفر خالص برسد و هر گونه انتشار باقیمانده با حذف دی اکسیدکربن از جو جبران شود، برای اینکه در مسیر یک جهان خالص صفر قرار بگیریم، انتشار گازهای گلخانه‌ای باید سالانه 7 درصد در طول هشت سال آینده کاهش یابد.
