موضوع رطوبت خاک برای «مایکل کوش» چیز جدیدی نیست. او در یک مزرعه لبنی در شمال نیوجرسی بزرگ شده است و در سنین پایین فهمید که دانستن میزان رطوبت سطح خاک هنگام تلاش برای جلوگیری از گیرکردن کامیونش در گل‌ولای مفید است.
امروز دکتر کوش، یک هیدرولوژیست تحقیقاتی برای خدمات تحقیقات کشاورزی آمریکا است و او این آژانس را رهبری می‌کند تا کشاورزان و مهندسان را در مورد عوارض جانبی رطوبت خاک آگاه کند تا مزارع فرصتی برای شکوفایی تحت چالش‌های کشاورزی داشته باشند.
به گفته‌ی کوش، اگر رطوبت خاک زیاد یا خیلی کم باشد، عواقب مالی شدیدی برای کشاورزان به همراه خواهد داشت. این بدان معناست که کشاورزان نمی‌توانند به راحتی محصولات خود را به دلیل «کاشت ممانعت شده» مدیریت کنند.
کاشت ممانعت‌شده زمانی اتفاق می‌افتد که تراکتورها نتوانند از مزارع برای کاشت بگذرند زیرا خاک خیلی مرطوب است. وقتی این اتفاق می‌افتد که کشاورز پول خود را از دست داده و منابع را هدر می‌دهد.
به همین ترتیب، زمانی که برداشت‌کنندگان نتوانند محصول را در پایان فصل برداشت کنند، «تاخیر برداشت» اتفاق می‌افتد. رطوبت خاک یا خشکسالی هر دو اثرات مالی شدیدی بر کشاورزان، صنعت کشاورزی و مواد غذایی و بالتبع برای مصرف‌کننده دارد.
بخشی از اثرات شدید مالی شامل بیمه محصولات کشاورزی بیشتر و هزینه بالای آب برای آبیاری است. از سال 2008، برای برنامه فاجعه علوفه دام وزارت کشاورزی آمریکا بیش از 7.6 میلیارد دلار کمک به کشاورزان برای جبران این هزینه ارائه شده است. اما نظارت بر رطوبت خاک می‌تواند بیش از 70 درصد صرفه جویی در هزینه آبیاری را برای کشاورزان فراهم کند. این چالش ها برخی از دلایلی است که دکتر کوش یک تیم تحقیقاتی از همکارانش از سازمان‌های فدرال و آموزش عالی را گرد هم آورده است.
داده‌ها از حسگرهای درون زمینی و ماهواره‌ای که در چندین ایالت در زمین قرار گرفته‌اند، گردآوری می‌شود. سنسورها به طور دقیق، آن را ارزیابی می‌کنند تا وزارت کشاورزی بتواند وضعیت خشکسالی را تعیین و نظارت کند.
این داده‌ها همچنین به مدیران آب در حوضه‌هایی که آبیاری و مصرف آب قابل توجهی دارند، اطلاع داده می‌شود. برخی از کشاورزان مستقیماً به داده‌های شبکه تحلیل آب و هوای خاک USDA یا شبکه مرجع آب و هوای NOAA دسترسی دارند.
سنسورها معمولاً در دیواره‌های گودال‌های خاک نصب می‌شوند تا تخمین رطوبت خاک از یک حجم دست نخورده باشد.
کشاورزان انفرادی برای دقیق بودن به تصمیمات دولت در مورد پایش خشکسالی تکیه می‌کنند و نظارت در زمین، کلید آن است. هنگامی که کمیته‌ها، داده‌ها را تحلیل می‌کنند، کشاورزان می‌توانند خاک خود را برای خشکسالی در انتظار آماده کنند، تصمیم‌گیری در مورد بیمه محصولات کشاورزی را بهبود بخشند، احتمال خسارت سیل را اندازه گیری کرده و تأثیر تغییرات آب‌و‌هوا را نظارت کنند.
مهندسین ارتش ایالات متحده آمریکا در حال گسترش نظارت بر رطوبت خاک در حوضه رودخانه میسوری با افزودن بیش از 300 ایستگاه به پروژه ملی هستند. این ایستگاه‌ها کمک می‌کنند تا رطوبت خاک مدام کنترل شود و پیش‌بینی سیل و پیش‌بینی عملکرد محصول را بهبود بخشند.
مراکز پیش‌بینی رودخانه‌ها و اقلیم شناسان ایالتی برخی از کاربران اصلی اطلاعات رطوبت خاک در سطح منطقه هستند. این یافته‌ها در نهایت به بخش‌های خاصی از کشور کمک می‌کند تا منابع آبی خود را بهتر مدیریت کنند.
کوش در بسیاری از این شبکه‌ها رهبر است و تیم‌ها را به سمت تصمیم‌های موفق در برخی از مناطق کشاورزی کشور که به سختی آسیب دیده‌اند هدایت می‌کند.
علاوه بر شبکه‌های ملی، تلاش‌های متمرکز منطقه‌ای در حال انجام است که برای حل چالش‌های کشاورزی ملی طراحی شده‌اند. کنسرسیومی از محققان خاک ایالتی در فلوریدا، جورجیا و آلاباما به طور مستمر برنامه‌های نظارتی خود را افزایش می‌دهند تا وضعیت رطوبت خاک در مناطق خود را بهتر دریافت کنند.
آنها همچنین در حال بررسی راه‌هایی برای افزایش بهتر کمیت و کیفیت ایستگاه‌های رطوبت خاک در جنوب شرقی هستند تا بتوانند پویایی در حال تغییر توزیع رطوبت خاک را به تصویر بکشند.
