معاون دفتر ساماندهی صنوف سازمان تعاون روستایی کشور، با ذکر تعداد اعضای نظام صنفی کشاورزی ایران از شناسایی ۳۶۰ عنوان شغل کشاورزی خبر داد.
به گزارش ایرنا، مرتضی ادیب روز چهارشنبه در جلسه کمیسیون کشاورزی نظارت بر اتاق اصناف کشاورزی استان در سنندج با اشاره به اینکه نخستین نظام صنفی شهرستانی سال ۱۳۸۸ تشکیل شد، اظهار داشت:
«بیش از یک میلیون و ۲۰۰ هزار بهره بردار در نظام صنفی عضو شدند و تاکنون بیش از یک میلیون پروانه فعالیت که مدرک شغلی به شمار می رود؛ برای آنها صادر شده است.»
وی با اشاره به اینکه شکل گیری نظام صنفی در بخش کشاورزی منجر به شناسایی، طبقه بندی و استانداردسازی مشاغل این بخش شد، افزود: تاکنون ۳۶۰ عنوان شغلی در بخش کشاورزی شناسایی، کُدگذاری و استانداردسازی شده است.
ادیب با اشاره به اینکه یکی از اعضای سازمان نظام صنفی کشاورزی ایران در شورای قیمتگذاری محصولات حضور دارد، افزود: حال قرار شده در هر شهرستان هفت اتحادیه شامل زراعی، دامی، باغبانی، شیلات، منابعطبیعی و صنایعتبدیلی به صورت تخصصی تشکیل شود.
وی یادآور شد: «از اعضای هیات مدیرههای اتحادیههای صنفی یک اتاق اصناف ایجاد و از مجموعه نمایندگان هیات رییسه های اتاقها هم اتاق کشور تشکیل میشود.»
کارگران کشاورزی از محصولات کشاورزی نگهداری میکنند و از دامها مراقبت میکنند. آنها کار فیزیکی انجام میدهند و با ماشینآلات زیر نظر کشاورزان، دامداران و سایر مدیران کشاورزی کار میکنند
منظور از کار کشاورزی، کلیه خدماتی است که در مزرعه یا دامداری در ارتباط با کشت خاک یا در ارتباط با پرورش یا برداشت هر گونه کالای کشاورزی یا باغی انجام میشود.
فعالیتهایی چون پرورش، چیدن، تغذیه، مراقبت، آموزش و مدیریت دام، زنبور عسل، طیور و خزدار…
چهار نوع نیروی کار در اقتصاد شامل ماهر، غیر ماهر، نیمه ماهر و حرفهای هستند که نیروی کار فعال را تشکیل میدهند.
زنان
از طرفی، بازارهای کار، نهادهای جنسیتی هستند که منعکسکننده تقسیم کار ساختهشده اجتماعی هستند. در کار کشاورزی، مانند سایر بخشها، زنان در مشاغلی هستند که موقت، پارهوقت و کم مهارت محسوب میشوند.
اکثر کارگران مزدبگیر کشاورزی در بسیاری از کشورها، به ویژه زنان، یا در زمینهای متعلق به همسران، خانوادهها یا همسایگان کار میکنند یا در بازارهای غیررسمی استخدام میشوند.
بنابراین، اکثر زنان شاغل در کشاورزی معمولاً قراردادهایی ندارند که کنترل مستقیمی بر عایدی حاصل از کارشان داشته باشد یا از نظر قانونی کارفرمایان را ملزم به ارائه مزایا یا رعایت قوانین کار موجود کند (بانک جهانی، 2009).
بر اساس گزارش بانک جهانی (2009)، زنان در بخش کشاورزی آسیا، جنوب صحرای آفریقا و خاورمیانه و شمال آفریقا نسبت به مردان، نسبت بیشتری از کارگران را تشکیل میدهند.
زنان همچنین در برخی از کشورهای حوزه کارائیب و آمریکای مرکزی، به ویژه در اقتصادهایی با درآمد سرانه پایین و وابستگی فزاینده به کشاورزی صادراتی با نیروی کار، تسلط دارند.