پژوهشگران دانشگاه صنعتی «چالمرز»، راهی برای افزایش استفاده از ضایعات ماهی و تبدیل آنها به محصولات ارزشمند ابداع کردند. هدف، ارتقاء محصولات فرعی و کاهش استفاده از آنها در خوراک دام و ضایعات بوده است.
برای مثال، وقتی شاه‌ماهی، فیله می‌شود، بیش از نیمی از وزن ماهی به محصولات کم ارزش تبدیل می‌شود که هرگز به بشقاب نمی‌رسد.
این محصولات ممکن است بی‌فایده به نظر برسند اما سرشار از پروتئین و اسیدهای چرب امگا 3 هستند. این تیم یک راه‌حل پیدا کرده که می‌تواند فرصت‌های غذایی را افزایش دهد و همه قسمت‌های ماهی را تازه نگه دارد.
می‌دانیم که کیفیت اجزای ماهی بعد از برش‌دادن، پس از چند ساعت کاهش می‌یابد. این قسمت‌ها به دلیل غنی‌بودن خون حساس هستند.
برای همین، پژوهشگران از یک محلول استفاده می‌کنند که با غوطه‌ور کردن اجزای ماهی و پوشاندن قسمت‌ها با یک لایه نازک آنتی‌اکسیدان، آنها را برای مدت طولانی‌تری، تازه نگه می‌دارد.
آزمایش ثابت کرد که فرو بردن قطعات جانبی از فرایند فیلینگ شاه ماهی در محلول جدید، عمر محصول را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد.
چنانکه در دمای 20 درجه سانتی‌گراد، زمان ذخیره‌سازی را می‌توان به بیش از سه روز و نیم افزایش داد. در دمای 0 درجه سانتی‌گراد نیز، زمان ذخیره‌سازی می تواند به 11 روز افزایش یابد. این محلول همچنین می تواند تا ده بار مجدداً مورد استفاده قرار گیرد و در نتیجه ضایعات را به حداقل برساند.
ضایعات ماهی ارزشمند هستند، حتی اگر به نظر نرسند. ستون فقرات و سر می‌تواند به عنوان گوشت چرخ کرده ماهی یا به عنوان یک ماده پروتئینی مورد استفاده قرار گیرد.
از شکم و روده می‌توان در تولید روغن و باله دم را می‌توان در تولید کلاژن دریایی استفاده کرد. اما بدون روشی برای حفظ طراوت و تازگی، این مواد فقط زباله می‌شوند.
ضایعات ماهی ممکن است شامل ذرات گوشت، پوست، استخوان، احشاء، پوسته یا آب مایع باشد، اما محدود به آن نمی‌شود. ضایعات ماهی به معنای مواد آلی ناشی از عملیات تمیز کردن یا فرآوری ماهی تجاری یا تفریحی است.
