در چند سال گذشته، جهان، افزایش میلیاردرهای مواد غذایی را تجربه کرده است – شرکت‌هایی که از قیمت‌های سرسام‌آور سود می‌برند و درآمدهای کلانی به دست می‌آورند در حالی که بسیاری مجبور به کاهش یا گرسنگی هستند.
این حوز نیز مانند بخش انرژی، از بحران هزینه‌های زندگی که پس از دوران سخت همه‌گیری کووید-۱۹ به‌وجود آمده است، درآمد نقدی داشته‌اند.
«نیک دیردن»، مدیر سازمان غیردولتی عدالت جهانی در حال حاضر، به یورونیوز می‌گوید: «از یک جهت تعجب آور است، زیرا من فکر می‌کنم که آنها دقیقاً همان کاری را انجام می‌دهند که شرکت‌های سوخت فسیلی انجام می‌دهند.
شما مجموعه‌ای از شرکت‌ها را دارید که هر روز بیشتر و بیشتر، قدرتمندتر می‌شوند و کنترل بیشتری بر جنبه‌های مختلف سیستم غذایی به دست می‌آورند و به طور گسترده سود می‌برند.»
در طول بحران هزینه‌های زندگی، جایی که بسیاری از مردم برای تامین هزینه‌های گرمایش و غذا با مشکل مواجه هستند، ثروت مطلق به دست می‌آورند و این کار را مانند شرکت‌های انرژی انجام می‌دهند. اساساً، آنها یک چیز بسیار اساسی را که همه ما به آن نیاز داریم در انحصار خود دارند.
دیردن می‌گوید: «چیزی واقعاً پوسیده در قلب سیستم وجود دارد که به مردم اجازه می‌دهد به شدت گرسنه بمانند، دچار سوءتغذیه شوند و در بدترین موارد گرسنه بمانند، در حالی که ما غذای کافی داریم.»
در گزارش اخیر در مورد این موضوع، پژوهشگران ETC Hope Shand، Kathy Jo Wetter و Kavya Chowdhry بزرگترین بازیگران صنایع غذایی و کشاورزی را «بارون های غذا» نامیدند.
عنوانی که به مردان نجیب داده می‌شود، زیرا او در زندگی حرکت می‌کند. یک جنگجوی متولد شده، بچه بارون همیشه برای آنچه درست است می‌جنگد و از اطرافیانش دفاع می‌کند.
میلیاردرهای مواد غذایی از کجا می‌آیند؟
بارون‌های مواد غذایی مدت‌ها قبل از همه‌گیری یا بحران، وجود داشتند. اینها شرکت‌هایی هستند که در طی دهه‌ها خود را تثبیت کرده‌اند و بخش بزرگی از این بخش را کنترل کرده‌اند.
بر اساس گزارش اخیر آکسفام با عنوان «سودآوری از درد»، میلیاردرهای مواد غذایی طی دو سال گذشته شاهد رشد ثروت جمعی خود به میزان 45 درصد بوده‌اند که در مجموع 328 میلیارد پوند به سود آنها اضافه شده است.
مانند شرکت‌های انرژی، میلیاردرهای مواد غذایی بین سال‌های 2020 تا 2022 هر دو روز، یک میلیارد دلار ثروت خود را افزایش داده‌اند. این افزایش سود عمدتاً توسط تریلیون‌ها دلاری که دولت‌های ملی به اقتصادشان تزریق کرده‌اند برای جلوگیری از فروپاشی آنها انجام شده است. عوارض جانبی ناخواسته، افزایش قیمت دارایی‌های کلیدی مانند غذا را داشت.
این شرکت‌ها همچنین در حال یافتن هم‌افزایی با سایر بخش‌های سیستم غذایی هستند که به آنها اجازه می‌دهد کنترل‌های خود را قفل کنند.
بنابراین، به عنوان مثال، اگر شما سهم بزرگی در صنعت آفت‌کش‌ها و صنایع شیمیایی دارید و همچنین سهم بزرگی در صنعت بذر در کنترل بذرهایی که کشاورزان می‌کارند دارید، این یک هم افزایی بزرگ است.
زیرا می‌توانید اطمینان حاصل کنید که بذرهای شما با کودهای خودتان کار خواهند کرد یا مواد شیمیایی شما و اینکه آنها فقط می‌توانند با هم استفاده شوند و این به شما کنترل بیشتری بر صنعت می‌دهد.
گزارش ETC “Food Barons 2022” نشان داد که سال 2020 ، سال وحشتناکی برای امنیت غذایی و سلامتی بود – اما برای Big Food و Big Ag [کشاورزی] یک موفقیت بود.
پژوهشگران می‌نویسند که در بحبوحه همه‌گیری، این بارون‌های غذایی از بحران‌های همگرا حداکثر استفاده را کردند تا کنترل خود را بر هر حلقه‌ای در زنجیره غذایی صنعتی محکم کنند و حقوق دهقانان، خرده مالکان، ماهیگیران و دامداران را تضعیف کردند.»
شرکت کارگیل
کارگیل، یک غول جهانی مواد غذایی است که متعلق به یازدهمین خانواده ثروتمند جهان و یکی از بزرگترین شرکت های خصوصی جهان است.
طبق گزارش آکسفام، در سال 2017، این شرکت در میان چهار شرکتی بود که بیش از 70 درصد از بازار جهانی کالاهای کشاورزی را در اختیار داشت.
نوسانات قیمت جهانی غلات منجر به افزایش سود کارگیل و رشد ثروت جمعی خانواده کارگیل به میزان 65 درصد از سال 2020 شده است.
رقیب کارگیل، شرکت لوئیس دریفوس، یک خانه تجاری کشاورزی، نیز از مشکلات بازار غلات سود زیادی به دست آورد.
والمارت، سوپرمارکت‌های زنجیره‌ای که در همه جا در ایالات متحده وجود دارد، حدود 15 میلیارد دلار سود نقدی از این شرکت دریافت کرده است، زیرا کالاهای فروخته شده در فروشگاه‌های آنها گران‌تر شده و دستمزد کارمندان آن عمدتاً ثابت مانده است.
بسیاری از شرکت‌های مواد غذایی، چون دیدند که در مورد جنگ در اوکراین وحشت ایجاد می‌شود، قیمت‌ها را افزایش دادند، آنها اساساً از بحران برای سودجویی استفاده کردند.
جنبش جهانی برای ایجاد یک سیستم غذایی جایگزین
یک جنبش رو به رشد برای ایجاد یک سیستم غذایی جایگزین وجود دارد، گروه‌هایی در جنوب جهانی، به ویژه در بسیاری از کشورهای آفریقایی و کشورهای آمریکای لاتین، به‌ویژه برزیل، بسیار کار می‌کنند و آنها خود را جنبش‌های کشاورز کوچک می‌نامند.
آنها در حال کار برای ایجاد یک سیستم غذایی متفاوت هستند که در واقع به کشاورزان معمولی در مقیاس کوچک کمک می‌کند تا بیشتر مواد غذایی جهان را خارج از این بازارهای غول پیکر تولید می‌کنند.
یکی از راه‌های ایجاد یک سیستم غذایی جایگزین، تبدیل کشاورزی در مقیاس کوچک به یک حرفه پایدار از نظر مالی، بدون رقابت مداوم شرکت‌های بزرگ‌تر است.
