در بیشتر بازارهای جهانی غذا، روند مخارج مصرف‌کننده درازمدت کاهش سهم مخارج کالاهای اساسی (مانند برنج و گندم) و افزایش سهم اقلام غذایی با ارزش بالاتر – مانند گوشت، لبنیات، میوه‌ها و سبزیجات را نشان می‌دهد.
به گزارش وزارت کشاورزی امریکا(USDA)، این تغییرات در روند تقاضای غذا، بازاریابی جهانی غذا را تغییر داده و باعث تغییراتی در ساختار جهانی صنعت غذا شده است. تامین‌کنندگان و خرده فروشان مواد غذایی با اصلاح محصولات و قالب‌های خرده فروشی خود به تقاضا پاسخ داده‌اند تا نیازهای مصرف‌کننده را بهتر برآورده کنند.
علاوه بر این، خرده‌فروشان چند ملیتی در کشورهای در حال توسعه گسترش یافته‌اند. علاوه بر این، ساختار صنعت جهانی غذا در حال تغییر است زیرا تولیدکنندگان و خرده‌فروشان برای برآوردن نیازهای مصرف‌کنندگانی که به طور فزاینده‌ای خواستار تنوع گسترده‌تری از محصولات با کیفیت بالاتر هستند، سازگار می‌شوند.
بحران های اقتصادی و صادرات کشاورزی ایالات متحده
یک مدل خدمات تحقیقات اقتصادی وزارت کشاورزی آمریکا (ERS) از کشاورزی و تجارت جهانی، اخیراً پیش‌بینی کرد که اگر یک بحران اقتصادی بزرگ به طور همزمان به هشت بازار خارجی بزرگ کالاهای کشاورزی ایالات متحده وارد شود، کل صادرات غلات و محصولات دانه روغنی ایالات متحده 6.8 درصد(2.4 میلیارد دلار) کاهش می‌یابد.
همچنین کل صادرات گوشت ایالات متحده با استفاده از حجم واردات در سال 2018 به عنوان پایه، 7.3 درصد (0.7 میلیارد دلار) کاهش خواهد یافت. اثرات بحران های اقتصادی جهان بر صادرات ایالات متحده قبلاً رخ داده است. به عنوان مثال، در طول رکود بزرگ 2007 تا 2009، واردات محصولات کشاورزی از ایالات متحده مجموعاً 17 درصد کاهش یافت، از 83 میلیارد دلار به 68 میلیارد دلار، در 7 بازار بزرگ خارجی که تحت تأثیر بحران قرار گرفتند.
بحران‌های اقتصادی اغلب منجر به کسب درآمد کمتر مصرف‌کنندگان در کشورهای آسیب دیده می‌شود که می‌تواند منجر به کاهش تقاضا برای محصولات وارداتی شود. علاوه بر این، یک بحران می تواند ارز کشورهای بحران زده را در برابر دلار آمریکا تضعیف کند و واردات ایالات متحده را برای بازارهای خارجی گران‌تر کند.
امتناع چین از واردات مواد غذایی
مطابقت با استانداردها و مقررات غذایی چین می‌تواند برای صادرکنندگانی که مشتاق فروش بازارهای رو به رشد چین هستند، چالشی باشد.
تقاضای چین برای واردات مواد غذایی در طول زمان افزایش یافته است زیرا تقاضا برای غذاهای متنوع افزایش یافته است و از سال 2006 تا 2019، 12 درصد افزایش یافته است.
امتناع چین از واردات سال به سال در نوسان بوده و بالاترین درصد امتناع را در سال‌های 2007 و 2017 داشته است. در حالی که تعداد محموله‌های رد شده در سال‌های 2018 و 2019 به کمترین میزان خود رسیده است.
مواد غذایی که از کشورهای کمتر توسعه‌یافته – مانند ویتنام، هند و تایلند – می‌آیند، بررسی‌های بیشتری را تجربه کرده‌اند. غذاها و نوشیدنی‌های فرآوری شده و آماده مصرف کننده، از جمله اقلام اصلی هستند که الزامات بازرسان واردات چینی را برآورده نکرده‌اند.
