کارگاه‌های آموزشی با عنوان « دانشگاه آنلاین گردشگری پایدار و میراث جهانی»، روزهای سه‌شنبه و چهارشنبه، 6 و 7 مهرماه توسط باشگاه گردشگری فرهنگی پایدار یونسکو (SCTC) از ساعت 10 تا 12:30 برگزار می‌شود.
این وبینار در ادامه برنامه افتتاحیه مراسم نکوداشت روز جهانی گردشگری 1400 است که در پنجم مهرماه از ساعت 15 الی 18:30 با سخنرانی حجت‌الله ایوبی – دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو – ایران، جعفر جعفری – پروفسور دانشگاه ویسکانسین آمریکا، محمدرضا مجیدی – رییس کل باشگاه گردشگری فرهنگی پایدار یونسکو، علی‌اصغر شالبافیان – معاون گردشگری، وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، حمید ضرغام بروجنی – استاد دانشگاه علامه طباطبایی و پروین داداندیش – رییس دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب برگزار شد.
شرکت‌کنندگان با حضور موفق در این کارگاه‌ها، امکان دریافت گواهی کمیسیون ملی یونسکو – ایران را خواهند داشت.
برای شرکت در این وبینار وارد این لینک شوید.
گردشگری همچنین می تواند نقش مثبتی در کمک به ایمن سازی آینده بسیاری از مکان های میراث جهانی در شرایط آب و هوایی در حال تغییر داشته باشد.
گردشگری به میراث جهانی توانایی برآوردن الزامات کنوانسیون برای «ارائه» ویژگی‌های میراث جهانی و همچنین ابزاری برای تحقق منافع اجتماعی و اقتصادی از طریق استفاده پایدار را ارائه می‌دهد.
گردشگری میراث فرهنگی به دلایل مختلف مهم است. تأثیر مثبت اقتصادی و اجتماعی دارد، هویت را تثبیت و تقویت می کند، به حفظ میراث فرهنگی کمک می کند، با فرهنگ به عنوان ابزاری هماهنگی و تفاهم بین مردم را تسهیل می کند، از فرهنگ حمایت می کند و به نوسازی گردشگری کمک می کند.
یکی از تاثیرگذارترین راه هایی که گردشگری می تواند از میراث فرهنگی محافظت کند، توانمندسازی جامعه است. این زمانی اتفاق می افتد که گردشگران در مورد تاریخ و سنت های جامعه محلی آموزش ببینند و به نوبه خود آن جامعه انسجام و احساس غرور قوی تری را در آن تاریخ فرهنگی احساس کند.
تفاوت عمده بین گردشگری فرهنگی و گردشگری میراثی در موقعیت مکانی آن نهفته است. به طور خاص، گردشگری فرهنگی بیشتر در مناطق شهری متمرکز است در حالی که گردشگری میراث عمدتاً در مناطق روستایی قرار دارد. روند فعلی تأثیرگذار بر این حوزه، ویژگی شهری میراث فرهنگی را توضیح می دهد.
