منشا گونه گاومیش، هند است. بوفالوهای اهلی امروزی از نوادگان Bos arni هستند که حتی امروزه در مناطق شمال شرقی هند به ویژه آسام و نواحی اطراف آن در حالت وحشی یافت می‌شوند.
گاومیش‌ها معمولاً به انواع رودخانه‌ای و باتلاقی طبقه‌بندی می‌شوند، اگرچه بیشتر گاومیش در هند از نوع رودخانه‌ای هستند، اگرچه نوع باتلاقی نیز در مناطق خاصی از این کشور به ویژه در بخش‌های شرقی یافت می‌شود.
هند به عنوان منطقه خانگی برخی از بهترین نژادهای گاومیش در نظر گرفته می‌شود. به دلیل ترجیح پرورش گاومیش‌ها برای شیر، بسیاری از گاومیش‌ها از مسیر تولیدمثل به مراکز شهری و صنعتی پرجمعیت منتقل می‌شوند تا شیر مورد نیاز این جمعیت را تامین کنند.
در هند معمولاً پس از اتمام یک یا دو دوره شیردهی، گاومیش ها ذبح می‌شوند، گاومیش‌های هندی، امروزه منبع مهمی برای تامین شیر هستند و تقریباً سه برابر گاو، شیر تولید می‌کنند.
گاومیش‌ها تولیدکننده شیر هند
بیش از نیمی از کل شیر تولید شده در این کشور حدود 55 % توسط 47.22 میلیون گاومیش شیر تامین می‌شود، در حالی که 57.0 میلیون گاو تنها 45٪ از کل تولید شیر را تشکیل می‌دهند.
میانگین تولید سالانه یک گاو هندی تنها 173 کیلوگرم است در حالی که میانگین عملکرد هر گاو شیرده 3710 کیلوگرم در دانمارک، 3250 کیلوگرم در سوئیس و 3280 کیلوگرم در ایالات متحده است.
در حال حاضر 26 نژاد گاو و هفت نژاد گاومیش در هند شناسایی شده است. با این حال، تنها بخش کمی از گاو و گاومیش متعلق به این نژادهای اصیل است. اکثریت قریب به اتفاق (بیش از 75٪) مخلوط هستند و به هیچ نژاد خاصی تعلق ندارند. آنها به عنوان غیرتوصیفی طبقه‌بندی می‌شوند.
در بسیاری از این مناطق، گاو به عنوان جانوران کِشنده باقی می‌ماند، در نتیجه انتخاب در طول قرن‌های گذشته برای برآوردن الزامات کشاورزی بوده است.
متأسفانه تولید شیر و ظرفیت آبگیری، صفاتی هستند که از نظر ژنتیکی همبستگی منفی دارند. وقتی ظرفیت تولید شیر بالا می‌ر‌ود، ظرفیت آبکشی کاهش می‌یابد.
در نتیجه تلاش برای توسعه و بهبود برخی از نژادهای دو منظوره که هم برای شیر و هم برای کار مفید هستند، نتوانسته است پیشرفت زیادی داشته باشد.
در هند، در حال حاضر بسیاری از گاوهای شیرده کمتر از یک کیلوگرم محصول می‌دهند. البته گاومیش‌ها تولیدکنندگان شیر بهتری هستند، حدود 18 تا 20 درصد گاومیش‌های شیری بیش از 2 کیلوگرم در روز و تنها 19 درصد کمتر از یک کیلوگرم در روز محصول می‌دهند. دلایل چنین سطح پایین تولید در زیر ذکر شده است:
- کمبود شدید خوراک و علوفه
- تعداد گاوهای اضافی
- پتانسیل ژنتیکی ضعیف برای تولید شیر
- کوچک بودن اراضی
- شرایط نامساعد آب‌وهوایی مناطق استوایی
- چرای ضعیف و عوامل محیطی
- امکانات بازاریابی ناکافی برای محصولات
تنوع موجودی پرورشی و تنوع موجود در صفات اقتصادی گاو و گاومیش در هند چالش و زمینه بیشتری را برای بهبود آنها برای دامپرور ایجاد می‌کند.
در عین حال، وظیفه بهبود ترکیب ژنتیکی تعداد زیادی از تولیدکنندگان بسیار متنوع و غیرقابل توصیف، کاری عظیم است. هیچ سیستم پرورشی را نمی‌توان به طور یکسان برای همه حیوانات در همه مناطق اعمال کرد.
بوفالوهای هندی گاومیش‌های آبی هستند. حدود 10 نژاد بومی استاندارد گاومیش وجود دارد که به دلیل کیفیت شیردهی خود به خوبی شناخته شده‌اند.
همه چیز درباره گاومیش آبی
گاومیش آبی در سرتاسر جهان، از اروپا گرفته تا آفریقا، زندگی می‌کند و به کشاورزانی که در مزارع کار می‌کنند به صورت روزانه کمک می‌کنند.
دو نوع اصلی گاومیش آبی وجود دارد که امروزه زنده هستند و خوشبختانه منقرض نشده‌اند. این‌ها گاومیش رودخانه و گاومیش مردابی هستند.
بوفالو آبی بخشی از خانواده بووینی است و شکی نیست که این حیوانات بزرگترین اعضای آن خانواده هستند. اما چه چیزی آنها را عضوی از این خانواده می‌کند؟
آنها برای اینکه جزئی از این خانواده محسوب شوند، باید سُم داشته باشند. بنابراین این بدان معنی است که حیواناتی مانند گاوهای وحشی، گاومیش آفریقایی، گاو و هر حیوان دیگری که سم دارد، بخشی از این خانواده هستند.
یک بوفالو آبی چگونه است؟
به طور متوسط، گاومیش‌های آبی از قد 150 سانتی‌متر تا قد بیش از 180 سانتی‌متر تا شانه متفاوت هستند – این اندازه مانند اندازه یک انسان معمولی است.
نرهای بالغ شاخ‌های بسیار بزرگی دارند، در واقع، طول آنها اغلب تقریباً 150 سانتی‌متر است و این شاخ‌ها به سمت بیرون رشد می‌کنند، به طور طبیعی، ماده‌های بالغ از نظر وزن و اندازه کوچکتر هستند.
تحقیقات زیادی نشان داده است که گاومیش های آب رودخانه از غرب هند و به طور کلی هند آمده‌اند. این‌ها پس از حدود 6000 سال پیش به گاومیش آبی اهلی تبدیل شده‌اند.
با این حال، محققان همچنین فکر می‌کنند که گاومیش دیگر، نوع باتلاقی به طور مستقل از جنوب شرق آسیا سرچشمه گرفته شده و اعتقاد بر این است که حدود 4000 تا 7000 سال پیش، اهلی شده‌اند.
خصوصیات بوفالو آبی هندی
گاومیش آبی در هند به نام گاومیش آبی وحشی نیز شناخته می‌شود و این حیوانات بزرگ، وزنی برابر با 1300 کیلوگرم و قدی برابر با 2 متر را دارا هستند.
این حیوانات، بیشتر وقت خود را تا سوراخ بینی در گل یا آب غوطه‌ور هستند، این به آنها کمک می‌کند نه تنها خنک بمانند بلکه از گزند حشرات مزاحم در امان باشند.
بوفالو آبی هندی به طور متوسط می‌تواند تا 40 سال عمر کند که برای یک حیوان بسیار طولانی است.
دمای محل زندگی
نحوه انطباق گاومیش‌های آبی با دماها و اقلیم‌های مختلف بسیار خنک نیز امکان‌پذیر است، در زمستان، گاومیش‌های آبی، پوشش‌های پشمی و ضخیم پیدا می‌کنند.
رژیم غذایی چون تغذیه با علف، امکان زنده ماندن برای آنها در شرایط سخت آب‌وهوایی را ایجاد کرده است.
در فصول مرطوب‌تر آبان تا فروردین، گاومیش‌های آبی واقعاً از علف‌ها و گیاهان آبزی لذت می‌برند. با این حال، آنها در فصول خشک بسیار بیشتر غذا می‌خورند، در واقع، هر روز، گاومیش‌های نر در حدود 30 کیلوگرم، غذای خشک می‌خورند.
گاومیش‌های آبی می‌توانند با حمایت از کانال‌های کوچکتر رودخانه و تمیز کردن هر چیزی که گل‌آلود شده است، برای محیط‌زیست بسیار مفید باشند.
آنها همچنین از ساخت دریاچه‌های کوچکتر برای خود لذت می‌برند که تنوع زیستی را با آوردن پرندگان و خزندگان بیشتر به منطقه خود افزایش می‌دهد.
تولیدمثل و ازدیاد نسل
گاومیش‌های مردابی خیلی زودتر از نژادهای رودخانه‌ای شروع به تولیدمثل می‌کنند، سن شروع جفت‌گیری متفاوت است: در مصر و هند از حدود سه سال و نیم، جفت‌گیری شروع می‌شود، اما در ایتالیا ممکن است از 2 سالگی شروع شود. سپس این حیوان تا حدود 12 سالگی به جفت‌گیری ادامه می‌دهد.
یک گاومیش آبی نر می‌تواند در طول عمر خود چند جفت داشته باشد که تعداد آنها برای حیوانات خاص به حدود 100 عدد نیز می‌رسد.
استرس گرمایی باعث کاهش میل جنسی در این حیوانات می‌شود، بنابراین به احتمال زیاد، فصل جفت‌گیری بهتری برای گاومیش‌های آبی در زمستان خواهد بود.
تلیسه‌ها معمولاً اولین فحلی خود را از 13 تا 33 ماهگی نشان می‌دهند، اما در این مرحله تمایل به ناباروری دارند.
به همین دلیل، تلیسه‌ها نیز معمولاً تا 3 سال قبل از شروع تولیدمثل نگهداری می‌شوند. آنها سپس نوزاد خود را بین 281 تا 334 روز حمل می‌کنند البته گاومیش‌های مردابی یک یا دو هفته بیشتر از گاومیش‌های رودخانه‌ای، جنین را حمل می‌کنند.
