کاشت گیاه دارویی آنغوزه مهم اﺳﺖ چراکه ﮐﻪ ﺻﻤﻎ آن در ﭘﺰﺷﮑﯽ و ﺻﻨﻌﺖ، ﮐﺎرﺑﺮد ﻓﺮاوان دارد. در اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻓﻨﯽ و ﺗﻮﻟﯿﺪی و ﻧﯿﺰ ارزش کاشت اﻗﺘﺼﺎدی آنغوزه در ﻋﺮﺻﻪ زراﻋﯽ ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﮔﯿﺎه آﻧﻐﻮزه، ﯾﮏ ﮔﻮﻧﻪی داروﯾﯽ-ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺑﻮده ﮐﻪ ﻣﺴﺎﺣﺖ روﯾﺸﮕﺎه آن در اﯾﺮان ﺣﺪود 20 ﻫﺰار ﻫﮑﺘﺎر اﺳﺖ.
از آنﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ زﯾﺴﺘﮕﺎه اﯾﻦ ﮔﯿﺎه ﻓﻘﻂ در اﯾﺮان و اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن اﺳﺖ، اﯾﻦ ﮔﯿﺎه ﺟﺰء ﮔﻮﻧﻪﻫﺎی ﻧﺎدر ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽشود. آﻧﻐﻮزه، ﮔﯿﺎﻫﯽ ﻣﻨﻮﮐﺎرﭘﯿﮏ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺲ از ﺗﻮﻟﯿﺪ ﮔﻞ و ﺑﺬر، ﺳﯿﮑﻞ ﺣﯿﺎت آن ﺑﻪ اﺗﻤﺎم ﻣﯽرﺳﺪ.
از ﺳﻮی دﯾﮕﺮ، ارزش ﺻﺎدرات آﻧﻐﻮزه از اﯾﺮان ﺑﻪ ﮐﺸﻮرﻫﺎﯾﯽ ﻫﻤﭽﻮن اﻣﺎراتﻣﺘﺤﺪه ﻋﺮﺑﯽ، ﮐﻮﯾﺖ، ﻗﻄﺮ، اوﮐﺮاﯾﻦ، روﻣﺎﻧﯽ، ﻫﻨﺪ، آﻟﻤﺎن و ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﻃﯽ ﺳﺎلﻫﺎی 2001 ﺗﺎ 2004 ﻣﯿﻼدی 350 ﻫﺰار ﺗﺎ 650 ﻫﺰار دﻻر ﮔﺰارش ﺷﺪه اﺳﺖ.
طی سالیان اخیر، ﺑﻪدﻟﯿﻞ ﺳﻮد ﻗﺎﺑﻞﻣﻼﺣﻈﻪ ﺣﺎﺻﻞ از ﻓﺮوش ﺻﻤﻎ آﻧﻐﻮزه، اﯾﻦ ﮔﯿﺎه در ﻃﺒﯿﻌﺖ، ﺑﻪ ﺷﺪت ﻣﻮرد ﺑﻬﺮهﺑﺮداری ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﻧﺴﻞ آن در ﻣﻌﺮض اﻧﻘﺮاض اﺳﺖ.
از آﻧﺠﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺻﻤﻎ آﻧﻐﻮزه ﮐﺎرﺑﺮد زﯾﺎدی در ﺻﻨﻌﺖ و ﭘﺰﺷﮑﯽ ﻧﻮﯾﻦ دارد؛ ﻟﺬا ﮐاﺸﺖ و ﭘﺮورش گیاه دارویی آنغوزه ﺑﻪﻋﻨﻮان ﯾﮏ کسب‌و‌کار ﺳﻮدآور ﻗﺎﺑﻞﺗﻮﺻﯿﻪ اﺳﺖ. ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺗﮑﺜﯿﺮ و ازدﯾﺎد ﮔﯿﺎه آﻧﻐﻮزه از ﻃﺮﯾﻖ ﮐﺸﺖ ﺑﺎﻓﺖ اﻣﮑﺎنﭘﺬﯾﺮ اﺳﺖ وﻟﯽ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ و ارزانﺗﺮﯾﻦ روش از طریق کاشت بذر است.
در ﺑﺮرﺳﯽ وﺿﻌﯿﺖ ﺻﺎدراﺗﯽ ﮐﺸﻮرﻫﺎ در ﮔﯿﺎﻫﺎن داروﯾﯽ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺷﺎﺧﺺ ﺳﯿﺎﺳﺖﻫﺎی ﺣﻤﺎﯾﺘﯽ، ﭘﮋوﻫﺸﮕﺮان ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ رﺳﯿﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﺳﺮﯾﻼﻧﮑﺎ، وﯾﺘﻨﺎم، ﻫﻨﺪ و اﻧﺪوﻧﺰی ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﻣﺰﯾﺖ ﻧﺴﺒﯽ را در ﺻﺎدرات ﮔﯿﺎﻫﺎن داروﯾﯽ ﺟﻬﺎن دارﻧﺪ.
اﯾﺮان در ﺳﺎلﻫﺎی 2014 تا 2016 ﮐﻪ ﺑﺎزارﻫﺎی ﺟﻬﺎﻧﯽ روﺑﻪرﺷﺪ ﺑﻮده، اﻏﻠﺐ ﺑﻪﻋﻨﻮان ﺑﺮﻧﺪه ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪه و ﺟﺎﯾﮕﺎه ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ در ﺻﺎدرات ﮔﯿﺎﻫﺎن داروﯾﯽ ﭘﯿﺪا ﮐﺮده وﻟﯽ ﺟﺎﯾﮕﺎه آن ﺛﺎﺑﺖ ﻧﺒﻮده اﺳﺖ.
اﻣﺎ ﺑﻪﻋﻠﺖ ﻋﺪم ﺑﺮﺧﻮرداری از ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ در زﻣﯿﻨﻪ ﮔﯿﺎﻫﺎن داروﯾﯽ، ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﺟﺎﯾﮕﺎه ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ در ﺑﺎزارﻫﺎی ﺟﻬﺎﻧﯽ را ﺑﻪﺧﻮد اﺧﺘﺼﺎص دﻫﺪ.
در ﺑﺮرﺳﯽ ﺑﺮﺗﺮی ﻧﺴﺒﯽ ﻣﺼﺮف ﮔﯿﺎﻫﺎن داروﯾﯽ در ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن رﺷﺖ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻣﺮاﺗﺒﯽ، ﺑﺮﺧﯽ ﻣﺤﻘﻘﯿﻦ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ رﺳﯿﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﮔﯿﺎﻫﺎن داروﯾﯽ از ﻧﻈﺮ ﻣﻌﯿﺎر ارزان ﺑﻮدن در اوﻟﻮﯾﺖ ﻗﺮار داﺷﺘﻪ وﻟﯽ دﺳﺘﺮﺳﯽ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﺑﺮای ﻋﻤﻮم ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ داروﻫﺎی ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ ﺑﺴﯿﺎر ﭘﺎﯾﯿﻦﺗﺮ اﺳﺖ.
در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪی ﺳﻮدآوری کسب‌و‌کار ﺗﻮﻟﯿﺪ ﮔﯿﺎﻫﺎن داروﯾﯽ در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ﻣﺤﺼﻮﻻت زراﻋﯽ در اﺳﺘﺎن ﺧﺮاﺳﺎن رﺿﻮی، پژوهشگران ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ رﺳﯿﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﮐﺸﺖ ﮔﯿﺎﻫﺎن داروﯾﯽ آﺑﯽ، ﺳﻮد ﻣﻮرد اﻧﺘﻈﺎر ﺑﯿﺸﺘﺮی ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮔﯿﺎﻫﺎن زراﻋﯽ و ﺳﺒﺰی و ﺻﯿﻔﯽ دارد.
ﺷﺎﺧﺺ ﻓﺎﯾﺪه ﺑﻪ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﮐﺸﺖ ﮔﯿﺎﻫﺎن داروﯾﯽ ﮔﻞﮔﺎوزﺑﺎن، ﺧﺎکﺷﯿﺮ و زﯾﺮه ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﺑﻪازای ﯾﮏ رﯾﺎل ﺳﺮﻣﺎﯾﻪﮔﺬاری ﺑﻪﺗﺮﺗﯿﺐ 7.8، 9.2 و 5.1 رﯾﺎل ﻣﻨﻔﻌﺖ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ، ﺑﻪﻃﻮریﮐﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﻓﺎﯾﺪه ﺑﻪ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﺑﺮای ﺗﻮﻟﯿﺪ ﮔﻨﺪم و ﺟﻮ آﺑﯽ ﺑﻪﺗﺮﺗﯿﺐ 1.95 و 1.68رﯾﺎل ﺑﻮده اﺳﺖ.
در ﺑﺮرﺳﯽ اﻗﺘﺼﺎدی کسب‌و‌کار ﺗﻮﻟﯿﺪ ﮔﯿﺎه داروﯾﯽ ﻋﻨﺎب در اﺳﺘﺎن ﻗﻢ، ﻣﺤﻘﻘﯿﻦ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ رﺳﯿﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪازای ﯾﮏ رﯾﺎل ﺳﺮﻣﺎﯾﻪﮔﺬاری در ﺗﻮﻟﯿﺪ اﯾﻦ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ 4.1 رﯾﺎل ﻣﻨﻔﻌﺖ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ.
ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ، در ﺳﺎل اول ﺑﺎردﻫﯽ ﯾﮏ رﯾﺎل ﻓﺮوش ﻣﺤﺼﻮل 89.8 درﺻﺪ ﺳﻮد ﺑﻪﻫﻤﺮاه داﺷﺘﻪ اﺳﺖ، ﻣﻌﻤﻮﻻً در اﺑﺘﺪا، ﻗﺒﻞ از اﯾﺠﺎد ﻫﺮ کسب‌و‌کاری ﺑﺎﯾﺴﺘﯽ ﺑﺎزارﻫﺎی ﻫﺪف ﻣﺤﺼﻮل ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ و ﺗﻮﺟﯿﻪ ﻓﻨﯽ، ﻣﺎﻟﯽ و اﻗﺘﺼﺎدی ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ اﻧﺠﺎم ﭘﺬﯾﺮد.
ارزﯾﺎﺑﯽ اﻗﺘﺼﺎدی و ﻣﺎﻟﯽ، ﺑﺨﺶ ﻣﻬﻤﯽ در اﯾﺠﺎد ﯾﮏ کسب‌و‌کار دارد ﭼﺮاﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ارزﺷﻤﻨﺪی ﺑﺪون ﺻﺮف ﻫﺰﯾﻨﻪ ﺑﺪﺳﺖ ﻧﻤﯽآﯾﺪ. در اﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ارزﯾﺎﺑﯽﻫﺎ ﺳﻮاﻻت اﺳﺎﺳﯽ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ آﯾﺎ اﯾﺠﺎد کسب‌و‌کار ﺗﻮﺟﯿﻪ ﻣﺎﻟﯽ و اﻗﺘﺼﺎدی در ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻫﺪف دارد؟
ﺟﻤﻊﺑﻨﺪی ﭘﯿﺸﯿﻨﻪ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ اﯾﺮان در ﺳﺎلﻫﺎی اﺧﯿﺮ، ﺟﺎﯾﮕﺎه ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ در ﺻﺎدرات ﮔﯿﺎﻫﺎن داروﯾﯽ ﭘﯿﺪا ﮐﺮده اﻣﺎ ﺑﻪدﻟﯿﻞ ﻧﺪاﺷﺘﻦ ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ در زﻣﯿﻨﻪ ﮔﯿﺎﻫﺎن داروﯾﯽ، ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﺟﺎﯾﮕﺎه ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ در ﺑﺎزارﻫﺎ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺷﺎﺧﺺﻫﺎی اﻗﺘﺼﺎدی ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺷﺪه در اﮐﺜﺮ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت در ﻣﻮرد ﮔﯿﺎﻫﺎن داروﯾﯽ در اﺳﺘﺎنﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ از ﺟﻤﻠﻪ اﺳﺘﺎنﻫﺎی ﺧﺮاﺳﺎن رﺿﻮی و ﻗﻢ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ کسب‌و‌کار ﺗﻮﻟﯿﺪ ﮔﯿﺎﻫﺎن داروﯾﯽ اﻗﺘﺼﺎدی اﺳﺖ. ﻫﺪف ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ، ﺗﺤﻠﯿﻞ اﻗﺘﺼﺎدی ﺗﻮﻟﯿﺪ و کاشت گیاه دارویی آنغوزه در ﺷﺮاﯾﻂ دﯾﻢ در ﮐﺸﻮر ﺑﻮده اﺳﺖ.
اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺎ ﻫﺪف ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﺎﻟﯽ اﯾﺠﺎد کسب‌و‌کار ﺗﻮﻟﯿﺪ ﮔﯿﺎه داروﯾﯽ آﻧﻐﻮزه ﺗﺤﺖ ﺷﺮاﯾﻂ دﯾﻢ ﮐﺸﻮر ﺑﺮ اﺳﺎس دادهﻫﺎی ﻓﺼﻠﯽ 1396 ﺑﻪروش اﺳﻨﺎدی اﻧﺠﺎم شده است.
اﻟﺒﺘﻪ در ﯾﮏ ﺳﻨﺎرﯾﻮ، اﻃﻼﻋﺎت ﺳﺎل 1396 ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺷﺎﺧﺺ ﻗﯿﻤﺖ ﮔﺮوهﻫﺎی ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﺑﻪ ﺳﺎل 1400 ﺑﻪروزرﺳﺎﻧﯽ و ﺳﭙﺲ ﺑﺎ ﺑﮑﺎرﮔﯿﺮی ﺷﺎﺧﺺﻫﺎی اﻗﺘﺼﺎد ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ و ﻧﺮخ ﺗﻨﺰﯾﻞ ﻣﻨﺎﺳﺐ، ﻣﻌﺎدلﺳﺎزی ﻫﺰﯾﻨﻪ و درآﻣﺪ در ﺳﺎلﻫﺎی ﺗﺤﻠﯿﻞ اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺖ.
ﺟﻬﺖ ارزﯾﺎﺑﯽ ﻣﺎﻟﯽ اﯾﻦ کسب‌و‌کار ﮐﺸﺎورزی، از دو ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ و اﺳﺘﻨﺒﺎﻃﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. در ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ ﺑﻪ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ اﻣﮑﺎﻧﺎت ﻓﻨﯽ کسب‌و‌کار و در ﺗﺤﻠﯿﻞ اﺳﺘﻨﺒﺎﻃﯽ ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﺎﻟﯽ آن ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺷﺪ.
روش ﺷﻨﺎﺳﯽ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺑﻪﻣﻨﻈﻮر ﺑﺮآورد ﺷﺎﺧﺺﻫﺎی ﺳﻮدآوری کسب‌و‌کار، اﺳﺘﻔﺎده از ﺷﺎﺧﺺﻫﺎی اﻗﺘﺼﺎد ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ از ﺟﻤﻠﻪ ارزش ﮐﻨﻮﻧﯽ ﺧﺎﻟﺺ (NPV)، ﻧﺴﺒﺖ ﻓﺎﯾﺪه ﺑﻪ ﻫﺰﯾﻨﻪ(BCR)، ﻧﺮخ ﺑﺎزده داﺧﻠﯽ (IRR) و درﺻﺪ ﺑﺎزده ﻓﺮوش (ROS) ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ، ﺑﻮده اﺳﺖ.
ارزش ﮐﻨﻮﻧﯽ ﺧﺎﻟﺺ کسب‌و‌کار، ﺣﺎﺻﻞ ﺗﻔﺎﺿﻞ ارزش ﮐﻨﻮﻧﯽ درآﻣﺪ و ارزش ﮐﻨﻮﻧﯽ ﻫﺰﯾﻨﻪﻫﺎ ﺑﻮده اﺳﺖ ﺑﻪﻃﻮریﮐﻪ اﮔﺮ ارزش ﮐﻨﻮﻧﯽ ﺧﺎﻟﺺ کسب‌و‌کار در دوره ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻣﺜﺒﺖ ﺑﺎﺷﺪ، اﺟﺮای آن ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ اﻗﺘﺼﺎدی ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد.
ﯾﮑﯽ از ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎی ﻣﻬﻢ در ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ارزش ﮐﻨﻮﻧﯽ ﺧﺎﻟﺺ کسب‌و‌کار، اﻧﺘﺨﺎب ﺣﺪاﻗﻞ ﻧﺮخ ﻗﺎﺑﻞﻗﺒﻮل اﺳﺖ. ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺑﺮای اﺧﺬ ﺗﺴﻬﯿﻼت در ﭘﺮوژهﻫﺎی ﮐﺸﺎورزی، ﻧﺮخ ﺑﻬﺮه‌ی ﮐﻤﺘﺮی از ﻃﺮف ﺑﺎﻧﮏﻫﺎ ﻣﺪﻧﻈﺮ ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮد، وﻟﯽ ﻋﺎﻣﻞﻫﺎی ﺗﺄﺛﯿﺮﮔﺬار در اﻧﺘﺨﺎب ﺣﺪاﻗﻞ ﻧﺮخ ﻗﺎﺑﻞﻗﺒﻮل، ﻣﯿﺰان ﺧﻄﺮ ﯾﺎ رﯾﺴﮏ ﻣﻮﺟﻮد و ﺑﺮﺗﺮی زﻣﺎﻧﯽ ﻓﺮد ﺳﺮﻣﺎﯾﻪﮔﺬار اﺳﺖ.
ﻓﻌﺎﻟﯿﺖﻫﺎی ﺑﺨﺶ ﮐﺸﺎورزی ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖﻫﺎی دﯾﮕﺮ ﭼﻮن ﺑﺎ ﺧﻄﺮ و رﯾﺴﮏ ﺑﯿﺸﺘﺮی ﻫﻤﺮاه اﺳﺖ و ﺗﻮﻟﯿﺪﮐﻨﻨﺪه، درآﻣﺪ ﺣﺎل ﺑﺮاﯾﺶ ﻣﻬﻢﺗﺮ از درآﻣﺪﻫﺎی آﺗﯽ اﺳﺖ، ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﯽدﻫﺪ ﺑﺮای ﺗﺒﺪﯾﻞ درآﻣﺪﻫﺎی اﺣﺘﻤﺎﻟﯽ آﯾﻨﺪه ﺑﻪ ارزش ﺣﺎل از ﻧﺮخ ﺑﺎﻻﺗﺮی اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﺎﯾﺪ و ﻣﻌﻤﻮﻻً ﻫﻢ ﺑﺎ ﻧﺮخﻫﺎی ﻣﺘﻔﺎوت اﯾﻦ ارزش ﺣﺎل ﺑﺮآورد ﻣﯽشود. ﯾﮑﯽ از اﯾﻦ ﺣﺪاﻗﻞ ﻧﺮخ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮل، ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﻧﺮخ ﺑﻬﺮه ﺑﻠﻨﺪﻣﺪت ﺑﺎﻧﮏﻫﺎی دوﻟﺘﯽ اﺳﺖ.
ﻃﺒﻖ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺑﻪدﺳﺖآﻣﺪه این پژوهش، ﮐﻞ ﻫﺰﯾﻨﻪﻫﺎی ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺳﺎﻻﻧﻪ کسب‌و‌کار ﮔﯿﺎه داروﯾﯽ آﻧﻐﻮزه در ﺷﺮاﯾﻂ دﯾﻢ در ﻃﻮل دوره ﺳﺮﻣﺎﯾﻪﮔﺬاری ﻫﻔﺖﺳﺎﻟﻪ، 414.2 ﻣﯿﻠﯿﻮن رﯾﺎل در ﻫﮑﺘﺎر ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺷﺪه است ﺑﻪﻃﻮریﮐﻪ ﺳﻬﻢ ﻫﺰﯾﻨﻪﻫﺎی ﺛﺎﺑﺖ و ﻣﺘﻐﯿﺮ از ﮐﻞ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﺑﻪﺗﺮﺗﯿﺐ 40.2 و 59.8 درﺻﺪ ﺑﻮد.
ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﮐﻞ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺻﻤﻎ آﻧﻐﻮزه در ﻫﮑﺘﺎر و ﻋﻤﻠﮑﺮد در ﻫﮑﺘﺎر ﻣﺤﺼﻮل، ﻗﯿﻤﺖ ﺗﻤﺎمﺷﺪه ﻫﺮ ﮐﯿﻠﻮ ﺻﻤﻎ ﮔﯿﺎه 517756.3 رﯾﺎل ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺷﺪ. ﻗﯿﻤﺖ ﻓﺮوش ﻫﺮ ﮐﯿﻠﻮ ﺻﻤﻎ ﮔﯿﺎه در ﺑﺎزار دو ﻣﯿﻠﯿﻮن رﯾﺎل در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ.
ﻃﯽ ﺳﺎلﻫﺎی ﺗﻮﻟﯿﺪ (ﺳﺎل ﭘﻨﺠﻢ و ﻫﻔﺘﻢ) ﮐﻞ ارزش ﻧﺎﺧﺎﻟﺺ ﺻﻤﻎ ﮔﯿﺎه ﺗﻮﻟﯿﺪی 1600 ﻣﯿﻠﯿﻮن رﯾﺎل در ﻫﮑﺘﺎر ﺑﺮآورد ﮔﺮدﯾﺪ ﮐﻪ ﻧﺸﺎن‌دﻫﻨﺪه درآﻣﺪ ﻣﻄﻠﻮﺑﯽ در ﻣﺰرﻋﻪ است.
ارزش ﮐﻨﻮﻧﯽ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺧﺎﻟﺺ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ، 906.7 ﻣﯿﻠﯿﻮن رﯾﺎل، ﺷﺎﺧﺺ ﺳﻮدآوری ﻧﺴﺒﺖ ﻓﺎﯾﺪه ﺑﻪ ﻫﺰﯾﻨﻪ 4.41 واﺣﺪ و ﻧﺮخ ﺑﺎزده داﺧﻠﯽ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ 84.8 درﺻﺪ ﺑﺮآورد ﺷﺪه اﺳﺖ؛ ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺜﺒﺖ ﺑﻮدن ارزش ﺣﺎل ﺧﺎﻟﺺ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ، ﻧﺴﺒﺖ ﻓﺎﯾﺪه ﺑﻪ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﺑﺰرگﺗﺮ از واﺣﺪ، ﻧﺮخ ﺑﺎزده داﺧﻠﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﻧﺮخ ﺗﻨﺰﯾﻞ، و ﻧﺮخ ﺑﺎزده ﻓﺮوش ﺑﺎﻻ، ﮐﺴﺐوﮐﺎر ﮐﺎﺷﺖ و ﺗﻮﻟﯿﺪ ﮔﯿﺎه داروﯾﯽ آﻧﻐﻮزه در ﺷﺮاﯾﻂ دﯾﻢﮐﺎری اﻗﺘﺼﺎدی اﺳﺖ.
ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻣﻌﺎدلﺳﺎزی دادهﻫﺎ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ارزش ﮐﻨﻮﻧﯽ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺧﺎﻟﺺ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ، 1590 ﻣﯿﻠﯿﻮن رﯾﺎل، ﺷﺎﺧﺺ ﺳﻮدآوری ﻧﺴﺒﺖ ﻓﺎﯾﺪه ﺑﻪ ﻫﺰﯾﻨﻪ 3.2 و ﻧﺮخ ﺑﺎزده داﺧﻠﯽ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ 83.9 درﺻﺪ اﺳﺖ.
در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪی ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪی ﺑﺮﺧﯽ ﻣﺤﻘﻘﯿﻦ ﺑﺎ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ، ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ در اﺳﺘﺎن ﺧﺮاﺳﺎن رﺿﻮی، ﻧﺴﺒﺖ ﻓﺎﯾﺪه ﺑﻪ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﮐﺸﺖ ﮔﯿﺎﻫﺎن داروﯾﯽ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ (ﮔﻞ ﮔﺎوزﺑﺎن، ﺧﺎﮐﺸﯿﺮ و زﯾﺮه) را ﺑﺰرگﺗﺮ از واﺣﺪ (ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ 7.4 واﺣﺪ) ﺑﺮآورد ﻧﻤﻮد.
ﺑﺮرﺳﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﻓﺎﯾﺪه ﺑﻪ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﮐﺴﺐوﮐﺎر ﺗﻮﻟﯿﺪ ﮔﯿﺎه داروﯾﯽ ﻋﻨﺎب در اﺳﺘﺎن ﻗﻢ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﺑﻪ ازای ﯾﮏ رﯾﺎل ﻓﺮوش 89 درﺻﺪ ﺳﻮد و ﺑﻪازای ﯾﮏ رﯾﺎل ﺳﺮﻣﺎﯾﻪﮔﺬاری در ﺗﻮﻟﯿﺪ اﯾﻦ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ 4.1 رﯾﺎل ﻣﻨﻔﻌﺖ ﺣﺎﺻﻞ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ دﻻﻟﺖ ﺑﺮ اﻗﺘﺼﺎدی ﺑﻮدن اﯾﺠﺎد ﮐﺴﺐوﮐﺎر اﺳﺖ.
ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﻫﻢ ﺷﺎﺧﺺ ﺳﻮدآوری ﻧﺴﺒﺖ ﻓﺎﯾﺪه ﺑﻪ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﺗﻮﻟﯿﺪ و کاشت ﮔﯿﺎه داروﯾﯽ آﻧﻐﻮزه را ﺑﺰرﮔﺘﺮ از ﯾﮏ و درﺻﺪ ﻧﺮخ ﺑﺎزده ﻓﺮوش را در ﺣﺪ ﺑﺴﯿﺎر ﺑﺎﻻ (ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ 91.6 درﺻﺪ در ﺳﺎلﻫﺎی ﭘﻨﺠﻢ و ﻫﻔﺘﻢ) ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﮐﺮده ﮐﻪ ﻣﺆﯾﺪ اﻗﺘﺼﺎدی ﺑﻮدن ﺗﻮﻟﯿﺪ ﮔﯿﺎﻫﺎن داروﯾﯽ در ﻣﻨﺎﻃﻖ اﺳﺖ و ﮐﺎﻣﻼً ﺑﺎ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ دﯾﮕﺮان ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﯽ ﻻزم را دارا اﺳﺖ.
ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﺘﺎﯾﺞ اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ، ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد ﻣﯽشود ﺗﻮﻟﯿﺪﮐﻨﻨﺪﮔﺎن در ﺗﻮﻟﯿﺪ و ﮐﺸﺖ ﮔﯿﺎﻫﺎن داروﯾﯽ از ﺟﻤﻠﻪ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﮔﯿﺎه داروﯾﯽ آﻧﻐﻮزه در ﺷﺮاﯾﻂ دﯾﻢ و ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﺴﺘﻌﺪ ﮐﺸﻮر ﺳﺮﻣﺎﯾﻪﮔﺬاری ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺳﻮدآوری ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ دﺳﺖ ﯾﺎبند.
منبع:
حاجی میررحیمی، داوود. هرمز اسدی. علیرضا قاسمی آریان و حسین روحانی(1401)؛ ارزیابی مالی ایجاد کسب‌و‌کار تولید گیاه دارویی آنغوزه در شرایط دیم. راهبردهای کارآفرینی در کشاورزی، سال نهم، شماره 18.
درود.ممنونم ازشما.امیدوارشدم ب این شغل ک در مراحل اولیه هستم
در شمال افغانستان آنعوزه تاجیکستانی میکارند که گفته میشود بهترین هست .
در عکس های انغوزه های خودرو و بیابانی یک عکس از ان در بیابان های ازبکستان هم دیدم . معلوم میشود آنغوزه تنها در ایران و افغانستان نمی روید .