در باغ، آب زیاد می‌تواند عواقب کشنده‌ای داشته باشد. سیل، ریشه‌ها را از اکسیژن محروم می‌کند که منجر به بیماری‌های پوسیدگی ریشه می‌شود و سپس گیاهان نمی‌توانند آب را از طریق برگ‌ها و بافت آوندی خود به سمت بالا بکشند.
به گزارش آسوشیتدپرس، در اغلب اوقات، شاخ و برگ‌های زرد و پژمرده، نشان دهنده نیاز گیاه به آب است. اما پس از سیل، همان علائم خشکسالی به این معنی است که ریشه‌های غرقابی نمی‌توانند در شرایط مرطوب کار کنند.
بنابراین اگر باغ شما تحت تاثیر سیل قرار گرفته است از راه رفتن روی گل خودداری کنید و قبل از ارزیابی خسارت صبر کنید تا خاک بیشتر خشک شود.
اعمال هر گونه وزن یا فشار بر روی خاک مرطوب می‌تواند منجر به تراکم و فشار بیشتر اکسیژن از اطراف ریشه‌های در حال مبارزه شود.
به گفته‌ی پژوهشگران، گیاهی که فقط چند برگ علامتدار دارد ممکن است به عقب برگردد اما گیاهی که کاملاً پژمرده شده احتمالاً نجات پیدا نخواهد کرد هرچند گیاهانی با ریشه‌های قوی و عمیق – مانند درختان و برخی گیاهان چند ساله – بهترین شانس را برای بهبودی دارند.
گیاهانی که در اثر آب سیل ضعیف شده یا تحت تنش قرار می‌گیرند، بیشتر در معرض آفات و بیماری ها هستند.
اندام‌های شکسته درخت باید فوراً برداشته شوند، اما برای جلوگیری از تضعیف بیشتر درختی که از قبل تحت تنش قرار گرفته است، هرس اصلی را برای زمانی که شرایط بهبود یافت، باید حفظ شود، همچنین میوه ها، سبزیجات و گیاهان غرقابی را باید آلوده در نظر گرفت و مصرف نکرد.
چون بخشی که با آب تماس دارد حتی اگر شسته یا پخته شود امن نمی‌شود و علاوه بر باکتری‌های آب راکد، روان‌آب‌های حیاط‌های اطراف، آفت‌کش‌ها، فاضلاب و آلاینده‌های شیمیایی نیز وجود دارند.
به طور کلی خوردن یک گوجه فرنگی دست نخورده که روی تاک رشد می‌کند، بی‌خطر است اما این مورد درباره‌ی خربزه‌ای که روی زمین نشسته است صدق نمی‌کند.
کاشت محصول کوتاه در خاکی که سیل زده شده است، خوب است؛ گیاهان سریع رشد مانند لوبیا و نخود احتمالاً قبل از پایان فصل رشد قابل بهره‌برداری هستند.
همچنین یک محصول پوششی مانند شبدر، فرسایش را کنترل کرده و نیتروژن در خاک (احتمالاً تخلیه شده) را ثابت می‌کند.
پس از رفع نیازهای گیاهان، باید توجه به سمت خاک باشد چراکه که به مقداری TLC نیز نیاز دارد چون سیل، مواد مغذی را از بین برده و زهکشی را مختل کرده است. (شن و ماسه، زهکشی را بهبود می‌بخشد.)
به نظر پژوهشگران بهتر است که یک نمونه خاک مورد آزمایش قرار گیرد تا مواد مغذی، PH و وجود فلزات سنگین و سایر آلاینده‌ها بررسی شود.
