برای کاهش تولید کربن و مصرف انرژی جهت تهیه محصولات، می توان از بازارهای محلی که نزدیک محل سکونت افراد است استفاده کرد.
بین 20 تا 30 درصد از انتشار گازهای گلخانهای در درجه اول شامل دی اکسید کربن (CO2) ، متان (CH4) و اکسید نیتروژن (NO2) – ناشی از فعالیتهای انسانی ناشی از صنایع غذایی و از این میزان انتشار، سازمان غذا و کشاورزی ملل متحد ادعا میکند که 55 درصد نتیجه دامداری است.
بدون شک صنایع غذایی کمک زیادی به انتشار گازهای گلخانهای می کنند و دولتها اقدام جدی در این زمینه برای کنترل گازهای گلخانهای نکردند. خرید از بازارهای محلی میتواند کمکی در این زمینه باشد، در وهله اول خرید میوه، سبزی، گوشت و لبنیات تازه است.
همچنی فایده بزرگ بازارهای محلی این است که بیشتر محصولات در مناطق مجاور کشت یا پرورش مییابند این بدان معنی است که در هنگام حمل و نقل سوخت کمتری سوزانده شده، انرژی کمتری برای یخچال و ذخیره سازی مصرف میشود و برای مسافرتهای کوتاهمدت به بستهبندی کمتری نیاز است.
رها کردن کامل حمل و نقل مانند سبزی خوردن یا امتناع از پلاستیک یکبار مصرف آسان نیست.
در واقع، برای بسیاری از ما، احتمالاً برای حداقل 5 تا 10 سال آینده، به حمل و نقل با سوخت فسیلی متکی خواهیم بودکه انتشار گازهای گلخانهای غیرقابل اجتنابی ایجاد میکند. بنابراین در این میان، کاهش و بازنگری در نحوه سفر گام بعدی برای کاهش ردپای کربن ما است.
اگر با ماشین فقط پنج دقیقه راه است، آیا میتوانید به جای آن پیاده روی کنید، بدوید یا دوچرخهسواری کنید؟
هنگامی که در چراغ راهنمایی هستید، در ترافیک هستید یا منتظر کسی هستید، احتراق را خاموش کنید.
آیا حمل و نقل عمومی یک گزینه است؟ تعجب خواهید کرد که امروزه چقدر راحت و مقرون به صرفه است که با وسایل نقلیه عمومی سفر کنید.
آیا میتوانید در مدرسه یا در رفت و آمد به محل کار، خودروی مشترک داشته باشید؟
آیا می توانید تعداد پروازهای خود را کاهش دهید؟ آیا وسیله حمل و نقل جایگزین و تمیزتری وجود دارد?
یکی از فعالیتهای اصلی، عدم سفرهای طولانی است بنابراین خرید از بازارهای محلی به دلیل نیازنداشتن به استفاده طولانی مدت از وسایل حملونقل، میتواند یکی از راههای کاهش تولید کربن باشد.