یک آنتی بیوتیک سبز جایگزین برای درمان پاتوژن کشنده استرپتوکوک اینیا در ماهی باس هیبریدی راه راه، طبق تحقیقات اخیر دانشمندان سرویس تحقیقات کشاورزی وزارت کشاورزی ایالات متحده (USDA) چهارمین باله ماهی پرورشی در ایالات متحده ایجاد کردند.
استرپتوکوک اینیا، عامل ایجادکننده استرپتوکوکوزیس است، بیماری شایع در آبزی‌پروری و سالانه 150 میلیون دلار ضرر اقتصادی در سراسر جهان به همراه دارد. شیوع بیماری می‌تواند مزارع ماهی را ورشکست کند و کشاورزان را در معرض خطر ابتلا به این بیماری در هنگام کار با ماهی‌های آلوده قرار دهد.
واکسن‌های فعلی فقط محافظت کوتاه‌مدت برای S. iniae فراهم می‌کنند و پرورش‌دهندگان ماهی اغلب برای درمان این بیماری به آنتی‌بیوتیک‌ها متکی هستند. هدف دانشمندان ARS توسعه یک درمان طبیعی بوده است زیرا مقاومت ضدمیکروبی – فرآیندی که در آن میکروب‌هایی مانند باکتری‌ها و قارچ‌ها توانایی مبارزه با داروهایی را که برای از بین بردن آن‌ها طراحی شده‌اند ایجاد می‌کنند – نگرانی اصلی کشاورزان آبزی‌پروری در هنگام درمان بیماری‌های باکتریایی است.
محققان این مرکز می‌گویند: « ما به همراه همکاران، یک پروتئین ضدمیکروبی جدید و رژیم درمانی ایجاد کردیم که به طور خاص فقط باکتری استرپتوکوک را از بین می‌برد و هیچ گونه باقیمانده شیمیایی در محیط باقی نمی‌گذارد و این پروتئین به طور موثر عفونت S. iniae را در باس راه راه هیبریدی درمان می‌کند.»
به گفته دشاتل، پروتئینی که به نام ClyX-2 شناخته می‌شود، در طول مطالعه، نرخ بقای 95 درصدی را برای ماهیان در گروه‌های تیمار در مقایسه با نرخ بقای 5 درصدی ماهیان در گروه‌های کنترل نشان داده است.
نتایج نشان داد که پروتئین از نظر آماری در درمان S. iniae به اندازه درمان‌های آنتی‌بیوتیکی مانند کاربنی‌سیلین (میزان بهبود 85 درصد) موثر بوده است.
بیماری استرپتوکوکوس اینیا
استرپتوکوکوس اینیا باعث استرپتوکوکوزیس می‌شود و علائم بالینی این بیماری با مننژوانسفالیت، سپتی سمی سیستمیک و ضایعات پوستی مشخص شده است که منجر به مرگ‌ومیر بالا در بسیاری از گونه‌های ماهی پرورش داده شده مانند رنگین‌کمان می‌شود.
استرپتوکوک آگالاکتیه باعث اگزوفتالمی، کدورت قرنیه، آسیت، ملانوز، بی‌حالی، بی‌حسی، ادم داخل جمجمه‌ای و پانوفتالمیت هموراژیک، هموراژیک و خونریزی‌های مغزی و کبدی می‌شود.
عفونت استرپتوکوکوس آگالاکتیه باعث مرگ‌ومیر شدید می‌شود که منجر به خسارات اقتصادی جدی برای ماهیان آبزی‌پروری است.
این بیماری در حال حاضر به عنوان عامل مرگ‌ومیر بالا در ماهی قزل‌آلای رنگین کمان و تیلاپیا (اعضای گروه ماهی سیکلید) که در محیط‌های پرورش ماهی، پرورش می‌یابند، شناخته شده است.
S. iniae در سال 1976 ، هنگامی که باکتری برای اولین بار از آبسه‌های پوستی در دلفین‌های آب شیرین آمازون نگهداری شده در آکواریوم کشت داده شد و به عنوان یک پاتوژن شناخته شد.
بسیاری از بیماران مبتلا هنگام تهیه ماهی آلوده برای مصرف، دستشان آسیب می‌بیند و ارگانیسم را می‌توان به راحتی از این ماهی‌های آلوده کشت داد.
