شرکت پرفکت‌دی از یک روش جدید برای تخمیر استفاده می‌کند و آن تخمیر دقیق است اما مفید است ابتدا در مورد انواع روش تخمیر مواد غذایی بدانید
- تخمیر سنتی: این روش، هزاران سال است که مورد استفاده قرار گرفته است. به احتمال زیاد به طور تصادفی زمانی کشف شد که مردم متوجه شدند وقتی مواد غذایی بدون اطلاع شما، غلیظ‌تر و کمی ترش می‌شوند، این نوع تخمیر روی داده است.
در واقع، موجودات کوچک و نامرئی (میکرو فلور) که در داخل کیسه وجود داشتند، مشغول تخمیر شیر شبیه به چیزی هستند که امروزه آن را ماست می شناسیم.
در تخمیر سنتی، محصولات کشاورزی (حبوبات، غلات، شیر یا حتی گوشت) با میکرو فلور زنده تلقیح می‌شوند تا آن محصولات را تغییر دهند. عشایر اولیه نمی‌توانستند متوجه شوند که این دگرگونی به دلیل عملکرد طبیعی میکرو فلور است، اما با گذشت زمان متوجه شدند که چگونه می‌توانند شرایط مناسب را برای تحقق آن ایجاد کنند. از آن زمان، تخمیر برای تأثیرگذاری بر طعم و بافت، جلوگیری از فساد و بهبود تغذیه (سهولت هضم غذا یا ماده مغذی توسط بدن انسان) مورد استفاده قرار گرفته است.
- تخمیر زیست توده: این روش تخمیر شبیه به تخمیر سنتی است اما محصول نهایی خوراکی، خود میکرو فلور است. برخی از میکرو فلورها، فوق‌العاده مغذی هستند.
در تخمیر زیست توده، قارچ‌ها یا باکتری‌ها به بستری (منبع غذایی فلور) وارد می‌شوند که در آن غذا می‌خورند، رشد می‌کنند و تولیدمثل می‌کنند. این فرآیند بر روی نرخ تولیدمثل نمایی میکرو فلور سرمایه‌گذاری می‌کند چنان‌که رشد محصولات کشاورزی یا پرورش حیوانات می‌تواند ماه‌ها تا سال‌ها طول بکشد، ولی جمعیت میکرو فلورا می‌تواند در چند ساعت یا چند دقیقه، دو برابر شود.
توده سلولی به دست آمده ( زیست توده) سرشار از پروتئین و فیبر است و در افزودنی‌های طعم‌دهنده و جایگزین‌های گوشت مفید است.
- تخمیر دقیق: این روش، محصولات مفیدی را با ترکیب توانایی طبیعی میکروفلور برای تبدیل قندها به مواد دیگر با ابزارهای مدرن زیست‌شناسی ایجاد می‌کند.
کیمیاگران را به خاطر بیاورید که تلاش می‌کردند بصورت خلاقانه با طبیعت همکاری کنند تا از محصولات کم ارزش، محصولات با ارزش بسازند؟ تخمیر دقیق همان کار را انجام می‌دهد.
در تخمیر دقیق با ابزارهای بیولوژیکی مدرن امروزی و درک ژنتیک، انسان‌ها می‌توانند تمایل طبیعی میکروفلور را برای تولید انرژی انتخاب کنند و آن را برای تولید تقریباً هر مولکول آلی پیچیده، تغییر کاربری دهند.
در صنایع غذایی از این فرآیند برای ساختن ویتامین‌ها و طعم‌دهنده‌ها و در صنعت پزشکی برای ساختن انسولین و آنتی‌بیوتیک‌های حیات بخش استفاده می‌شود.
قبل از سال 1990، مایه پنیر گوساله (محصول جانبی صنعت گوشت گوساله) برای درست کردن کشک از شیر در اولین مرحله پنیرسازی استفاده می‌شد. امروزه، 90 درصد پنیرهای تولید شده در ایالات متحده از کیموسین تولید شده در تخمیر استفاده می‌کنند، شرکت پرفکت‌دی از همین نوع تخمیر برای تولید پروتئین‌های لبنی بدون حیوان استفاده می‌کند.
مخزن تخمیر که بیوراکتور نیز نامیده می‌شود محیطی است که میکرو فلور برای شکوفا شدن نیاز دارد، برای درک بیشتر به شیری که داخل کیسه پوست حیوانات عشایر ریخته می‌شد فکر کنید، داخل کیسه، مقداری میکرو فلور و شرایط عالی برای کمک به تبدیل شیر به ماست وجود داشت: دمای مناسب، سطح مناسب هم زدن و خوراک مناسب (خود شیر)؛ بیوراکتور نیز همین کار را انجام می‌دهد و شرایط مناسبی را برای تولید پروتئین زیادی برای میکرو فلور فراهم می‌کند.
کار با یک بیوراکتور استریل و خالی شروع و با محیط رشد پر می‌شود، یک مایع مغذی که حاوی قندهای گیاهی است که میکرو فلور در آن رشد می‌کند همچنین دارای آب، اکسیژن، نیتروژن، املاح، مواد معدنی و ویتامین‌ها است.
محیط رشد با میکرو فلور خود تلقیح می‌شود و به این معنی است که میکرو فلور را به مخلوط اضافه می‌کنند، محیط داخل بیوراکتور با عواملی چون دما، فشار، pH و عمل هم‌زدن کنترل و تنظیم می‌شود تا شرایط عالی برای خوردن، رشد و تکثیر فلور فراهم شود.
همانطور که آنها شکر مصرف می‌کنند و به طور تصاعدی افزایش می‌یابند، مقادیر زیادی از پروتئین مورد نظر را نیز پمپاژ می‌کنند، فرآیند تخمیر زمانی به پایان می رسد که شکر تمام شود و فلور از تکثیر متوقف شود.
مخلوط که اکنون حاوی آب، میکرو فلور، پروتئین و محیط‌های رشد است از بیوراکتور تخلیه می‌شود، پروتئین از میکرو فلور جدا، فیلتر، خالص و در نهایت خشک می‌شود. این فرآیند از ابتدا تا انتها استریل و بی‌خطر است، محصول نهایی یک پودر پروتئین بسیار خالص است که آماده استفاده توسط سازندگان مواد غذایی است.
