«از دوران کودکی، پدرم را در انجام کارهای کشاورزی همراهی می‌کردم و از این فعالیت‌ها لذت می‌بردم. دیدن رویش گیاهان و محصولات کشاورزی و تماشای آفرینش، حس زیبایی و زندگی را در من بیدار می‌کرد.
آن وقت‌ها مسئله‌ی اقتصادی کشاورزی برای من قابل فهم نبود، اما ماجراجویی و به ثمر رساندن محصولات کشاورزی لذت بی پایانی برای من داشت. کشاورزی شعری ناتمام برای من بود؛ رنگارنگ شدن زمین، بارش باران، آبیاری زمین و تماشای اینکه آب چگونه راه خود را در زمین پیدا می‌کند، پوشیدن لباس‌های خاکی، آب خوردن با بیل، افتادن دنبال خرگوش‌ها و پرنده‌ها در صحرا، تماشای دست‌های پدر، نسیم نوازشگر صبحگاه، خوردن نان و پنیر و سیب‌زمینی کبابی با چای ذغالی در صحرا و همه و همه، کشاورزی را تبدیل به زیباترین خاطرات زندگیم کرده است. هفت ماه سال در خانه نبودم و غذایم را از دستان مهربان زمین می‌گرفتم؛ سیب زمینی، گوجه، انگور، خیار، زردآلو و هندوانه و هر چه زمین به من پیشکش می‌کرد.»
این‌ها گفته‌های سارا شاهوردی است یک زن کارآفرین در حوزه کشاورزی، وی چنان شاعرانه و ادیبانه از کشتزار می‌گوید چون شاعری است که بر کوه و دمن، قصه‌ی آفرینش می‌سراید.
سارا، متولد 1357 دارای تحصیلات کارشناسی روابط‌عمومی و ساکن شهرستان خدابنده و صائین‌قلعه استان زنجان است. با این بانو به عنوان عضوی از زنان کشاورز زنجان، مصاحبه‌ای انجام داده‌ایم و از او درباره‌ی شروع جدی کار کشاورزی جویا شدیم این بانو در پاسخ، می‌گوید:
«وقتی شانزده ساله بودم پدرم از این دنیا رفت و من مسئول کشت‌و‌کار و نان‌آور خانواده شدم. من بودم و مادر و سه برادر و یک خواهر کوچکتر از خودم. از همه بزرگتر بودم و بار مسئولیت روی شانه‌های من بود.
میراث پدر زمین کشاورزی بود و آسیاب گندم و آموزش‌هایی که به من داده بود. باید هم از زمین‌ها مراقبت می کردم و هم حواسم به این می‌بود که برادران و خواهرم، درسشان را بخوانند.
کشاورزی دیگر برای من فقط لذت و زیبایی نبود، مسئولیت سنگینی بود که باید از پس آن برمی‌آمدم. در سرما و گرما، باید تمام نیرویم را می‌گذاشتم تا زمین را شخم بزنم، دانه‌ها را بکارم، آبیاری کنم، مراقب دانه‌ها باشم تا به ثمر برسند تا نانی بشود بر سر سفره‌ای که دیگر پدر را نداشت. »
« وقتی کارم را به صورت مستقل شروع کردم، با مشکلات بسیاری در منطقه خود روبرو بودم که بیشتر آنها به خاطر جنسیت من بود. برای بسیاری از مردم جای سوال بود که چرا من به عنوان یک زن، شب‌ها در صحرا مشغول آبیاری زمین هستم.
تراکتور راندن من برایشان مسئله بود. با موتور به صحرا می رفتم و برایشان قابل قبول نبود که یک زن، سوار موتور شود. من تنها زنی بودم در روستا که مشغول کشاورزی به صورت یک شغل تمام‌وقت بودم. ماه‌ها و سال‌ها طول کشید تا زمینه برای زنان دیگر هم آماده شود تا بتوانند بدون ترس از صحبت‌های نامربوط به صحرا بروند.»
سارا شاهوردی اعتقاد دارد بانوان نباید از شکاف‌های جنسیتی بترسند و کارشان را تحت هر شرایطی باید پیش ببرند و برای خواسته‌هایشان مبارزه کنند. آنها فقط می‌توانند با تلاش به چیزهایی که می‌خواهند برسند و امیدواری و تلاش، کلید موفقیت است.
این بانو، مشکلات زیست‌محیطی و کمبود آب را مسئله‌ی اصلی کشاورزان می‌داند و به گفته‌ی او، برای کشاورزی که عادت به کشت‌و‌کار دارد، کمبود آب بدترین خبر ممکن می تواند باشد.
سرکارخانم شاهوردی، ریاست شرکت تعاونی شمیم بهار خدابنده را به عهده دارد و جزو سخنرانان انگیزشی در مدارس و دانشگاه‌های منطقه خویش است؛ کمک به خانواده‌ها برای ادامه‌ی تحصیل فرزندان و ترویج تحصیلات دختران، مشاوره حقوقی و تنظیم قراردادهای مردم روستا به صورت رایگان و کمک به حل اختلاف خانواده‌ها از دیگر فعالیت‌های عام المنفعه این بانو است.
این بانوی کارآفرین، به صورت فصلی و ثابت برای حدود سی نفر شغل ایجاد کرده است. او درباره‌ی کار زنان در کشاورزی و کارآفرینی می‌گوید:
«زمین بسیار سخاوتمند و بخشنده است و اگر ما با زمین مهربان باشیم او هم هوای ما را دارد و گرسنه‌مان نمی‌گذارد. در بین کسانی که بر سر زمین‌های من کار کرده‌اند، زنان از اهمیت بیشتری برای من برخوردارند، چرا که غالبا از خانواده‌هایی می‌آیند که پشتوانه‌ی ضعیفی دارند و دارای مشکلات فراوان هستند. من هم سعی می‌کنم حواسم به آنها باشد و در حد توانم از آنها حمایت کنم.
توصیه‌ی من به بانوان علاقه‌مند به کار کشاورزی، اینست که حتی شده یک باغچه کوچک در خانه‌شان درست کنند و سبزی بکارند. تماشای رویش گیاهان، تاثیر بسیاری در سلامت روح و روان دارد. گیاهان، خاک و زمین این توانایی را دارند که حال ما انسان‌ها را خوب کنند. متاسفانه انسان‌ها از طبیعت دور افتاده‌اند و به نظر من، مهمترین دلیل بیماری‌های روزافزون جسمی و روحی، همین دور ماندن از طبیعت و ریشه‌هاست.»
بانو سارا شاهوردی دارای تقدیرنامه‌های مختلفی از مراجع مختلف کار و کشاورزی و دانشگاهی است، او در سال 1383 به عنوان کارآفرین نمونه از طرف انجمن زنان مدیر کارآفرین؛ در سال 1387 در جشنواره زنان نان‌آور و نام‌آور از طرف وزیر کشور؛ به عنوان کارآفرین برتر در زمینه صنعت در سال ۱۳۸۵ در جشنواره استانی کارآفرینان برتر امیرکبیر؛ به عنوان جوان نمونه شهرستان خدابنده در سال ۱۳۸۵ از طرف سازمان ملی جوانان؛ کشاورز نمونه شهرستان خدابنده در سال‌های ۱۳۷۹ و ۱۳۸۳ از طرف جهاد کشاورزی و فرمانداری؛ برگزیده زن توانمند در سال ۱۳۸۳ از طرف دبیر کمیته بانوان و جوانان خدابنده؛ برگزیده نمونه کارآفرینی در سال ۱۳۸۴ در همایش زنان برتر کشاورز؛ در سال ۱۳۹۶ در هفته پژوهش و فناوری از طرف رییس دانشگاه جامع علمی و کاربردی؛ در سال ۱۳۹۸ از طرف اداره بهزیستی و کمیته امداد و به عنوان شورای نمونه بخش بزینه رود در سال‌های ۱۳۹۶ و ۱۳۹۸ از طرف نماینده و فرماندار خدابنده مورد تقدیر قرار گرفته است.
از دیگر فعالیت‌های این بانو می‌توان به مواردی چون بازیافت زباله به مدت ۱۲ سال، آسیابانی به مدت ۱۱ سال، فروشندگی موتور سیکلت به مدت ۴ سال، ریاست شورای روستا به مدت ۴ سال، خرید‌و‌فروش گندم و جو به مدت ۴ سال و قالیبافی به مدت ۶ سال اشاره کرد.
سارا شاهوردی همچنین مهارت‌هایی چون بنایی ساختمان، رانندگی ماشین سنگین، تراکتور و موتور سواری، شناخت داروهای گیاهی و گواهی صلاحیت حرفه‌ای قالیبافی را داراست.
چه عالی
یک بانوی توانمند
امیدوارم موفقیت های عالی نصیبتان گردد
مایه افتخار روستای بزین